صرع: تفاوت میان نسخه‌ها

صرع تنها یک بیماری نیست بلکه یک نشانه بیماری است که می‌تواند بر اثر اختلالات متعددی به وجود آید.<ref name=NChp1 /> تشنج‌ها خود به خود و بدون علت خاصی مانند بیماری شدید اتفاق می‌افتند.<ref name=Thur2011 /> علت اصلی رخ دادن صرع می‌تواند عوامل ژنتیکی یا مشکلات ساختاری یا متابولیک باشد، این در حالی است که در ۶۰٪<ref name=WHO2012 /><ref name=NChp1 /> موارد، علت آن نامشخص است.<ref>{{cite journal|last=Berg|first=AT|coauthors=Berkovic, SF; Brodie, MJ; Buchhalter, J; Cross, JH; van Emde Boas, W; Engel, J; French, J; Glauser, TA; Mathern, GW; Moshé, SL; Nordli, D; Plouin, P; Scheffer, IE|title=Revised terminology and concepts for organization of seizures and epilepsies: report of the ILAE Commission on Classification and Terminology, 2005–2009.|journal=Epilepsia|date=April 2010|volume=51|issue=4|pages=676–85|pmid=20196795|doi=10.1111/j.1528-1167.2010.02522.x}}</ref> شرایط [[بیماری ژنتیکی]]، [[بیماری مادرزادی]] و [[اختلال رشد]] در افراد جوان شایع است، این در حالی است که [[تومور مغزی]] و [[سکته مغزی]] در افراد مسن رایج است.<ref name=NChp1 /> تشنج‌ها همچنین می‌توانند بر اثر مشکلات بهداشتی دیگر رخ دهند؛<ref name=NChp9 /> اگر آن‌ها به علت خاصی مانند سکته، صدمه به سر، خوردن مواد سمی یا مشکلات متابولیک رخ دهند، به جای صرع به آن‌ها [[تشنج علامتی حاد]] گفته می‌شود و در دسته‌بندی بالاتر اختلالات مرتبط با تشنج قرار می‌گیرند.<ref name=Thur2011 /><ref name=Nel2012 /> اکثر عوامل تشنج علامتی حاد باعث به وجود آمدن تشنج‌های بعدی می‌شوند که به آن‌ها صرع ثانویه گفته می‌شود.<ref name=WHO2012 />

به‌طور معمول، پس از شروع به فعالیت کردن [[نورون برانگیخته]]، برای مدتی در برابر فعالیت مقاومت می‌کند.<ref name=Ham2010 /> علت آن تأثیر نورون‌های مهاری، تغییرات الکتریکی در نورون برانگیخته و اثرات منفی [[آدنوزین]] می‌باشد.<ref name=Ham2010 /> در صرع، مقاومت نرون‌های برانگیخته در برابر فعالیت در طول این دوره کاهش پیدا می‌کند.<ref name=Ham2010 /> این امر باعث تغییر در [[کانال یون]] یا باعث عمل نکردن صحیح نرون‌های مهاری می‌شود. بعد از آن، مناطق خاصی به وجود می‌آیند، که به آن‌ها «کانون تشنج» گفته می‌شود، و ممکن است باعث گسترش تشنج شوند.<ref name=Ham2010 /> سازوکار دیگر صرع می‌تواند تنظیم افزایشی مدارهای تحریک یا تنظیم کاهشی مدارهای مهار بعد از ضربه به مغز باشد.<ref name=Ham2010 /><ref name=Gol2013 /> این صرع‌های ثانویه در طول فرآیندی به نام روند ایجاد تشنج رخ می‌دهند.<ref name=Ham2010 /><ref name=Gol2013>{{cite journal|last=Goldberg|first=EM|coauthors=Coulter, DA|title=Mechanisms of epileptogenesis: a convergence on neural circuit dysfunction.|journal=Nature reviews. Neuroscience|date=May 2013|volume=14|issue=5|pages=337–49|pmid=23595016|doi=10.1038/nrn3482}}</ref> ناتوانی [[سد خونی مغزی]] نیز ممکن است یک مکانیزم علی باشد زیرا ممکن است اجازه دهد مواد از خون وارد مغز شوند.<ref>{{cite journal|last=Oby|first=E|coauthors=Janigro, D|title=The blood-brain barrier and epilepsy.|journal=Epilepsia|date=November 2006|volume=47|issue=11|pages=1761–74|pmid=17116015|doi=10.1111/j.1528-1167.2006.00817.x}}</ref> تشنج‌های فوکال در یکی از [[نیم‌کره مغزی]] هنگامی که تشنج‌های عمومی در هر دو نمکره شروع می‌شود.<ref name=NChp9 /> برخی از تشنج‌ها ممکن است باعث تغییر ساختار مغز شود، این در حالی است که تشنج‌های دیگر اثر اندکی بر مغز می‌گذارند.<ref name=Epi2008p483>{{cite book|title=Epilepsy: a comprehensive textbook|year=2008|publisher=Wolters Kluwer Health/Lippincott Williams & Wilkins|location=Philadelphia|isbn=978-0-7817-5777-5|page=483|url=http://books.google.ca/books?id=TwlXrOBkAS8C&pg=PA483|edition=2nd ed.|editor=Jerome Engel, Jr. , Timothy A. Pedley}}</ref>[[گلیوز]]، خیز مغذی و فرسایش برخی از قسمت‌های مغز به صرع ربط داده می‌شود اما مشخص نیست صرع باعث این تغییرات می‌شود یا این تغییرات باعث به وجود آمدن صرع می‌شود.<ref name=Epi2008p483 />

صرع در ایران از شایع‌ترین بیماری مغز و اعصاب محسوب می‌شود و شیوع آن از استاندارد جهانی بیشتراست.<ref>[http://www.irna.ir/fa/News/81928672/ شیوع صرع در ایران بیشتر از استاندارد جهانی]</ref> بررسی‌های علمی نشان می‌دهد اکنون نزدیک به یک تا یک و نیم درصد مردم ایران صرع دارند (تقریبا ۸۴۰ هزار نفر از کل جمعیت ایران طبق آخرین آمار ارائه شده<ref>[https://www.mehrnews.com/news/3901068 ۸۴۰ هزار مبتلا به صرع در ایران/۵۰ میلیون تومان هزینه تشخیص ودرمان]</ref>) که این آمار حاکی از حدود سه برابر بودن بیماران صرعی درایران به نسبت اروپا است. دکتر کوروش قره گوزلی رئیس هیئت مدیره انجمن صرع ایران در این زمینه گفت این آمار نسبت به آمار کشورهای منطقه قابل قبول اما از آمار مبتلایان به صرع در اروپا بیشتر است؛ چرا که به عنوان مثال در نروژ تعداد مبتلایان به صرع حدود نیم درصد و در انگلستان کمتر از نیم درصد کل جمعیت کشور است.<ref>[http://www.irna.ir/fa/News/81779541/ صرع در ایران سه برابر اروپا است] . [خبرگزاری جمهوری اسلامی(ایرنا) http://www.irna.ir]</ref>