ور: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جز یادکرد |
جز و |
||
خط ۶:
ور گرم یا ور آتش قسمی از قضاوت بود که از آتش یا فلز گداخته، راه رفتن بر روی آتش یا فرو بردن دست در آب یا روغن جوش مدد میگرفت. برای نمونه گذر [[سیاوش]] و ریختن فلز گداخته بر سینهٔ [[آذرپاد مهرسپندان]] برای اثبات ادعا، گونههایی از ور گرم بودهاند. ور سرد یا ور آب نیز عبارت از غوطه ور شدن در آب و خفه شدن و نوشیدن زهر و چون آن است. در بیشتر موارد آب را با موادی چون گوگرد یا خاکه زر مخلوط کرده و به شخص میخوراندند. خوراندن آبِ گوگرد ([[اوستایی]]: Soakenta Vant) به واژگان سوگند تبدیل شده و امروزه در زبان فارسی سوگند را با فعل خوردن به کار میبرند. به علت جایگاه مهم آتش در ایران باستان، ور گرم را برای بزرگان جامعه و متولیان دین به کار میبردهاند.<ref name=":02">{{یادکرد ژورنال|نام خانوادگی=سمیه رمضان ماهی|نام=|عنوان=تجلی آیین ور در نگاره گذر سیاوش از آتش|ژورنال=نشریهٔ هنرهای زیبا - هنرهای تجسمی|دوره=۲|شماره=۴۱|ناشر=|تاریخ=بهار ۱۳۹۰|صفحه=۵۴–۵۶|دیگران=حسن بلخاری|زبان=|شاپا=|doi=|پیوند=https://jfava.ut.ac.ir/article_22316.html|تاریخ دسترسی=|نام خانوادگی۲=سیدمحمد فدوی|تاریخ بازبینی=}}</ref><ref>{{یادکرد ژورنال|نام خانوادگی=سعید وزیری|نام=|عنوان=ور-ورنگه|ژورنال=رشد معلم|شماره=۱۱۸|ناشر=|تاریخ=اردیبهشت ۱۳۷۵|سال=۱۳۷۵|صفحه=۵۳–۵۴|زبان=|شاپا=|doi=|پیوند=https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/239152|تاریخ دسترسی=|توسط=[[نورمگز]]|تاریخ بازبینی=}}</ref><ref name=":12">{{یادکرد ژورنال|نام خانوادگی=سعید زاویه|نام=|عنوان=بررسی آیینهای اساطیری «داوری ایزدی» در ایران باستان|ژورنال=فصلنامهٔ ادبیات عرفانی و اسطوره شناختی|شماره=۳۰|ناشر=|تاریخ=بهار ۱۳۹۲|صفحه=۶۷–۷۰|دیگران=|زبان=|شاپا=|doi=|پیوند=https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/984090|تاریخ دسترسی=|نام خانوادگی۲=آمنه صافیتبار|توسط=[[نورمگز]]|تاریخ بازبینی=}}</ref><ref>{{یادکرد وب|نویسنده=|کد زبان=|تاریخ=|نشانی=http://www.vajehyab.com/?q=سوگند&d=en|عنوان=واژه یاب-سوگند|تاریخ بازدید=دسامبر ۲۰۱۸|وبگاه=}}</ref>
در [[رشنیشت]] دربارهٔ ور آتش، ور روغن و ور شیرهٔ گیاهان مطالبی آمدهاست. این یشت دربارهٔ ایزد [[رشن]] یا رشنو است که ایزد سوگند یا آزمایش ایزدی بودهاست. چند بند اول آن شامل درخواست از رشن برای حاضر شدن در هنگام برگزاری ور است.<ref>{{یادکرد ژورنال|نام خانوادگی=حسن حیدری|عنوان=پیمانشکنی و گونههای آن در شاهنامه و متون مزداپرستی|ژورنال=پژوهشهای اخلاقی|سری=سوم|دوره=|شماره=۴|ناشر=|تاریخ=تابستان ۱۳۹۲|سال=|صفحه=۷۸|زبان=|شاپا=|doi=|پیوند=https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/1210082|تاریخ دسترسی=|نام خانوادگی۲=محدثه قاسم پور|توسط=[[نورمگز]]}}</ref><ref>{{یادکرد ژورنال|نام خانوادگی=زهره سرشناس|عنوان=ایزد رشن و جایگاه او در دین زرتشتی|ژورنال=زبان شناخت|سری=|دوره=|شماره=۱|ناشر=|تاریخ=بهار
در برخی متنهای زرتشتی از جمله [[گزیدههای زاتسپرم]] (فصل بیست و سوم) به گذر [[زرتشت]] از دو ورِ گرم و یکور سرد اشاره شدهاست: نخست گذر از آتش بود که او سه گام را به نماد نیکی در گفتار و کردار و پندار در آتش سوزان برداشت و آسیبی ندید، دوم فلز گداخته بر سینهاش ریختند که یخ بست و سوم آنکه شکمش را دریدند و دستی بر شکمش کشیده و زخم را بهبود داد.<ref name=":12" />
|