احمد امیراحمدی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
ایجاد لینک
ویرایش متن
خط ۵۶:
در سن چهارده‌سالگی به فوج گارد سوار قزاق انتقال یافت و با درجه گروهبان دومی، وکیل‌باشی (قائم‌مقام) فوج گارد سوار شد. امیراحمدی در چند زد و خورد داخلی شرکت کرد و چون رشادت، تهور و قساوت وی مورد توجه فرماندهان قرار گرفت، تا درجه سرهنگی ارتقا مقام یافت.
 
اميراحمدی در ۱۲۸۸ش در محاصره [[مجلس شورای ملی]] از مأموران محافظت از مجلس بود. همچنين در نبردهای دولت با [[شیخ محمود ورامینی|شيخ محمود ورامينی]] (ياغی) و [[نایبیان کاشان|نايب حسين کاشی]] شرکت داشت و در جريان جنگ جهانی اول مأمور مراقبت از کنسول روس و انگليس در کرمانشاه شد و آنها را به سلامت به همدان رسانيد و به درجه سروانی رسيد و يک قطعه نشان درجه 4۴ « آنا» از طرف دولت روسيه به وی اهدا شد. او از عوامل اصلی کودتای سوم اسفند سال ۱۲۹۹ و نخستین کسی بود که به دستور رضاشاه به درجه سپهبدی رسید. امیراحمدی در طول حیات خود هشت بار وزیر جنگ، دو مرتبه وزیر کشور، پنج نوبت فرماندار نظامی تهران، دو بار فرمانده کل ژاندارمری و سال‌ها فرمانده لشکرهای لرستان و آذربایجان بود.<ref>{{یادکرد خبر|کوشش=ایران آنلاین|عنوان=خاطرات سپهبد احمد امیر احمدی، فرماندار نظامی تهران از روزهای اشغال ایران|نشانی=http://www.ion.ir/News/253990.html|زبان=fa|تاریخ بازبینی=2018-08-30}}</ref>
[[پرونده:amirahmadi.jpg|بندانگشتی|220px|چپ|سپهبد امیراحمدی]]
پس از [[کودتای سوم اسفند ۱۲۹۹]]، احمد آقاخان به درجه [[میرپنجی]] دست یافت و اولین مأموریت وی بعد از کودتا، سرکوب شورش [[امیرمؤید سوادکوهی|اسماعیل خان امیرمؤید سوادکوهی]] در [[مازندران]] بود که منجر به متواری شدن امیرمؤید و فرزندان وی گردید.