زبان درخطر: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۴:
 
== زبان‌های ایرانی درخطر ==
گویش‌های هرزنی و گرینگانی در [[استان اردبیل،اردبیل]]، تالشی در استان گیلان، وفسی و آشتیانی در استان مرکزی و تاکستانی در استان قزوین که همگی از گویش‌های زبان تاتی به‌شمار می‌روند، در خطر هستند. همچنین گویشوران لاهیجی، بالاخانی، سوراخانی و… که گویش‌های تاتی [[جمهوری آذربایجان]] محسوب می‌شوند نیز با چنان سرعتی در حال کاهشند که از دیدگاه زبانشناسی جزو زبان‌های «در حال انقراض» شمرده می‌شوند.
 
شماری از گویش‌های [[استان سمنان]] نیز در معرض نابودی است.
 
همچنین لُری‌ِ «کُمزاری» (Komzari) که یک زبان ایرانی است و گویشوران آن در آنسوی تنگه هرمز و در کشور عمان هستند نیز جزو زبان‌های در خطر است.
راهجردی، دزیدی، نطنزی، گزی، خونسازی، نائینی، دری زرتشتی، سنها (Sonha)، سیوندی، کرشی (Koroshi)، اچمی و بشکردی (Bashkardi) از دیگر [[زبان‌های ایرانی]] در خطر هستند.
 
شماری از زبان‌هایی که گویشورانشان در تاجیکستان، ازبکستان، افغانستان و شرق چین زندگی می‌کنند نیز در گروه زبان‌های تهدید شونده قرار دارند. .<ref>زبان‌های ایرانی در معرض خطر، دانشنامه دنبلید</ref>{{سخ}}
خط ۲۴:
* [[زبان متروک]]
 
{{زبان‌شناسی-خرد}}
{{جهانی‌شدن}}
 
{{زبان‌شناسی-خرد}}
 
[[رده:زبان‌های در خطر]]
[[رده:ویکی‌سازی رباتیک]]