پل خواجو: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
اصلاح ارقام |
بدون خلاصۀ ویرایش برچسبها: ویرایشگر دیداری ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
خط ۷۸:
پل خواجو به خاطر [[معماری]] و تزئینات [[کاشیکاری]] آن از دیگر پلهای [[زاینده رود]] مشهورتر است. این پل که در دوران صفوی یکی از زیباترین پلهای جهان به شمار میرفت، بیشتر به منزله سد و بند بودهاست. در میان هریک از دو ضلع شرقی و غربی پل ساختمانی بنا شده که شامل چند اتاق مزین به [[نقاشی]] است. این ساختمان که -شاه نشین- نامیده میشود در آن دوره جایگاه بزرگان و امیرانی بوده که برای تماشای مسابقات [[ورزش شنا|شنا]] و [[قایقرانی]] بر روی دریاچه مصنوعی به این مکان فراخوانده میشدند. یک نیمکت سنگی تمام چیزی است که از صندلی پادشاه باقیماندهاست. به سخن پروفسور اپهام پوپ و ژان شاردن، پل خواجو «یک اثر تاریخی اوج معماری پل فارسی و یکی از جالبترین پلهایی است که وجود دارند … که در کل آن ضرباهنگ و شرافت و عزت و ترکیب شادترین قوام، ابزار، زیبایی، و تفریح و سرگرمی وجود دارد».{{مدرک}}
این پل دارای ۲۴ دهانهاست که از مکعبهای به دقت تراشخورده ساخته شده و در بخش میانی، با سدهای چوبی برای گرفتن جلو رودخانه مسدود گردیدهاست.
خواجو یکی از پلهایی است که در تنظیم جریان آب در رودخانه به دلیل وجود دروازه بند یا دریچه در زیر قوسهایش نقش داشتهاست. هنگامی که دریچههای سد بسته میشدهاست، سطح آب در پشت پل بالا آمده سبب تسهیل آبیاری باغهای بسیاری در طول بالادست این پل میشدهاست.<ref>http://en.wikipedia.org</ref>
|