توسعه پایدار: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جز مقدمه را بهتر کردم و در پایان یک بند اضافه کردم که یک اشتباه برداشتی از این مفهوم را توضیح می دهد. |
جز ویکیسازی رباتیک (درخواست کاربر:Massol1360)(۷.۶) >معماری پایدار، توسعه اقتصادی، توسعهٔ پایدار، بحران اقتصادی، توسعه پایدار، اقتصاد توسعه، کیفیت زندگی، معماری بومی، منابع طبیعی، زبان فارسی، سازمان ملل، طراحی شهری، علوم طبیعی، رشد جمعیت، حالت ثابت+املا (۱۰.۷) |
||
خط ۳:
'''توسعه پایدار'''<ref name=":0"/> (Sustainable development) مفهومی است که به واسطه پیامدهای منفی محیط زیستی و اجتماعی ناشی از رویکردهای توسعه یک جانبه اقتصادی بعد از انقلاب صنعتی و تغییر نگرش بشر به مفهوم رشد و پیشرفت پدید آمده است. این مفهوم تلاش دارد که با نگاهی جدید به توسعه، اشتباهات گذشته بشری را تکرار نکند و توسعه ای همه جانبه و متوازن را رقم بزند<ref name=":1">{{یادکرد وب|نویسنده=مدرسه توسعه پایدار دانشگاه شریف|کد زبان=fa|تاریخ=|وبگاه=|نشانی=http://sdschool.ir/post/what-is-sd|عنوان=توسعه پایدار چیست؟}}</ref>.
[[توسعه پایدار]] فرایندی است که آیندهای مطلوب را برای جوامع بشری متصور میشود که در آن شرایط زندگی و استفاده از منابع، بدون آسیب رساندن به یکپارچگی، زیبایی و ثبات نظامهای حیاتی، نیازهای انسان را برطرف میسازد.<ref>Aldo Leopold, ''A Sand County Almanac'', 1949.</ref> توسعه پایدار راه حلهایی را برای الگوهای فانی ساختاری، اجتماعی و اقتصادی توسعه ارائه میدهد تا بتواند از بروز مسائلی همچون نابودی منابع طبیعی، تخریب سامانههای زیستی، آلودگی، تغییرات آب و هوایی، افزایش بیرویه جمعیت، بی عدالتی و پایین آمدن [[کیفیت زندگی]] انسانهای حال و آینده جلوگیری کند. توسعه پایدار فرایندی است در استفاده از منابع، هدایت سرمایهگذاریها، جهتگیری توسعه فناوری و تغییرات نهادی، با نیازهای حال و آینده سازگار باشد. توسعه پایدار که از دهه۱۹۹۰ بر آن تأکید شد جنبهای از [[توسعه انسانی]] و در ارتباط با [[محیط زیست]] و نسلهای آینده است. هدف توسعه انسانی پرورش قابلیتهای انسانی محسوب میشود. توسعه پایدار به عنوان یک فرایند در حالی که لازمه بهبود و پیشرفت است، اساس بهبود وضعیت و رفع کاستیهای اجتماعی و فرهنگی جوامع پیشرفته را فراهم میآورد و باید موتور محرکه پیشرفت متعادل، متناسب و هماهنگ اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی تمامی جوامع و به ویژه [[کشورهای در حال توسعه]] باشد. توسعه پایدار سعی دارد به پنج نیاز اساسی زیر پاسخ گوید: تلفیق حفاظت و توسعه، تأمین نیازهای اولیه زیستی انسان، دستیابی به عدالت اجتماعی، خودمختاری و [[تنوع فرهنگی]] و حفظ یگانگی [[اکولوژیکی]].<ref>مقاله دکتر یوسف گرجی مهلبانی، نقد معماری پایدار و نقد آن در حوزه محیط زیست،1389</ref>
توسعه پایدار فرایندی است برای بدست آوردن پایداری در هر فعالیتی که نیاز به منابع و جایگزینی سریع و یکپارچه آن وجود دارد. توسعه پایدار در کنار رشد اقتصادی و توسعه بشری در یک جامعه یا یک [[اقتصاد توسعه]] یافته، سعی در تحصیل توسعه مستمر، ورای [[توسعه اقتصادی]] دارد.<ref>{{citation|last=Soubbotina|first=Tatyana P.|title=Beyond Economic Growth: An Introduction to Sustainable Development, Second Edition|url=http://www.worldbank.org/depweb/english/beyond/beyondco/beg_all.pdf|year=2004|series=WBI Learning Resources Series|publisher=World Bank Institute}}</ref>
== تاریخچه ==
اصطلاح '''توسعه پایدار'''<ref name=":0">{{یادکرد فرهنگستان | مصوب=توسعهٔ پایدار | بیگانه=sustainable development | بیگانه در فارسی= | حوزه=مهندسی محیطزیست و انرژی | دفتر=هشتم | بخش=فارسی | سرواژه=توسعهٔ پایدار}}</ref> (Sustainable development) اولین بار توسط باربارا وارد (B.Ward._Cocoyoe-1970) در اعلامیه کوکویاک دربارهٔ محیط زیست و توسعه بکار رفت. بدنبال آن پس از گزارشهای [[باشگاه رم]] (modoze 75) و بنیاد هامرشولد (Daghammarskjold-75) به تدریج توسعه پایدار در طی سالهای دهه ۱۹۸۰ و از زمانی که اتحادیه بینالمللی برای حفاظت از محیط زیست و [[منابع طبیعی]] (IUCN-82)، راهبردهای جهانی از محیط زیست و منابع طبیعی با هدف کلی دستیابی به توسعه پایدار را از طریق حفاظت از منابع حیاتی (زنده) را ارائه کرد، مورد توجه جدی و اساسی اندیشمندان و متفکران توسعه قرار گرفت.
با گزارش کمیسیون جهانی محیط زیست و توسعه (WCED) موسوم به گزارش براندتلند (Our common future 87, Brandt land report) در سال ۱۹۸۷ برای اولین بار بهطور رسمی مجموعهای از پیشنهادها و اصول قانونی جهت دستیابی به توسعه پایدار برای کشورهای در حال توسعه فراهم آمد. سپس موضوع توسعه پایدار در [[کنفرانس سازمان ملل متحد در توسعه پایدار|کنفرانس سازمان ملل متحد در زمینه محیط زیست و توسعه]] (UNCED-92) در شهر [[ریو دو ژانیرو|ریودوژانیرو]] (بعنوان اجلاس زمین) بطور گستردهای مورد توجه قرار گرفت و اداره و بهرهبرداری صحیح و کارا از منابع پایه، طبیعی و مالی و … برای دستیابی به الگوی مصرف مطلوب در صدر برنامههای جهانی قرار داد. بر اساس نتایج این اجلاس، اهداف اساسی مبتنی بر مفهوم توسعه پایدار بدین شرح اعلام شد:
خط ۲۶:
[[پرونده:PS20andPS10.jpg|بندانگشتی|چپ|300px|بهرهگیری از [[انرژی تجدیدپذیر|انرژیهای تجدیدپذیر]] مانند [[انرژی خورشیدی]] باعث توسعه پایدار میشود..]]
واژه sustain به معنی پایدار میباشد و همچنین در فارسی به معنای حیات، زنده نگهداشتن، استمرار و آنچه که میتواند در آینده تداوم داشته باشد، است. یک ایده و اصطلاح بسیار گسترده، که معانی متفاوت و بسیاری دارد، در نتیجه فراوانی این معانی، صاحبنظران واکنشهای فراوان و متفاوتی را در این حیطه ارائه کردهاند. مفهوم توسعه پایدار، یک نوع تلاش برای ترکیب مفاهیمِ در حال رشدِ حوزهای از موضوعات محیطی در کنار موضوعات اجتماعی-اقتصادی میباشد. توسعه پایدار یک تغییر مهم در فهم رابطه انسان و طبیعت و انسانها با یکدیگر است. این مسئله با دیدگاه دو قرن گذشته انسان که بر پایه جدایی موضوعات محیطی و اجتماعی و اقتصادی شکل گرفته بود در تضاد است. در دو قرن گذشته، این تصور حاکم بود که محیط بهطور عمده به عنوان یک عامل خارجی و تنها برای استفاده و استثمار انسان در نظر گرفته میشد. در این دیدگاه، ارتباط انسان و محیط، به صورت غلبه انسان بر طبیعت بوده و بر این باور استوار بود که دانش و فناوری بشر میتواند بر تمام موانع محیطی و طبیعی برتری یابد. این دیدگاه مرتبط با توسعه [[سرمایهداری]] و [[انقلاب صنعتی]] و علم مدرن میباشد. همانطور که بیکن یکی از پایهگذاران علم مدرن، آن را مطرح میکند: جهان برای بشر ساخته میشود و نه بشر برای جهان. دیدگاه مدیریت محیطی بر پایه [[مدیریت منابع طبیعی]] بود که تصدیق میکرد، بشر نیاز به منابع طبیعی دارد و این منابع میبایست به جای استفاده سریع و بدون برنامه، به درستی مدیریت شوند تا حداکثر استفاده از آنها طی سالیان طولانی میسر گردد. همچنین [[علم اقتصاد]] بر موضوع ارتباط انسان و [[رشد اقتصادی]] تأکید دارد، که در نتیجه آگاهی و استفاده از آن، موجب افزایش تولیدات، به عنوان یک اولویت، مطرح میگردد. این نگرش، کلیدی بود برای ایجاد رفاه در زندگی بشر چون از طریق رشد اقتصادی، [[فقر]] و تهیدستی میتوانست از میان برود.[۱] مفهوم توسعه پایدار، حاصل رشد و آگاهی از پیوندهای جهانی، مابین مشکلات محیطی در حال رشد، موضوعات اجتماعی، اقتصادی، فقر و نابرابری و نگرانیها دربارهٔ یک آینده سالم برای بشر است. توسعه پایدار، مسائل محیطی، اجتماعی و اقتصادی را به هم پیوند میدهد. توسعه پایدار، در کمیسیون استراتژی حفاظت جهان که توسط اتحادیه بینالمللی برای حفاظت طبیعت در سال ۱۹۸۰ میلادی تشکیل شده بود، مدون گردید. به علاوه، با این موضوع توسط کمیته جهانی توسعه و محیط عناوین آینده مشترک ما، در سال ۱۹۸۷ میلادی و حفظ زمین در سال ۱۹۹۱ میلادی، نیز مطرح گشتهاست. در سال ۱۹۷۸ میلادی، کمیته جهانی توسعه و محیط یا همان کمیسیون بروندلند تعریف جامع از توسعه پایدار ارائه میدهند که بنا بر آن بشریت توانایی توسعه پایدار را دارد اگر بتواند تضمین کند نیازهای حال را بدون به خطر افتادن توانایی نسلهای آینده برای تأمین نیازهایشان، فراهم میآورد. از زمان کنفرانس [[سازمان ملل]] با عنوان توسعه و محیط که در سال ۱۹۹۲ میلادی در ریو برگزار شد، عنوان «توسعه»، به یکی از حساسترین و مهمترین کلمات در مباحثات تبدیل شدهاست. در سال ۱۹۹۲ در «کنفرانس زمین» توسعه پایدار چنین تعریف شد: رفع نیازهای نسل حاضر بدون مصالحه با نسلهای آینده در راستای تأمین نیازهایشان. کمیسیون جهانی محیط زیست، توسعه پایدار را اینگونه تعریف میکند: «توسعه پایدار فرایند تغییری است در استفاده از منابع، هدایت سرمایهگذاریها، سمتگیری توسعه تکنولوژی و تغییری نهادی است که با نیازهای حال و آینده سازگار باشد». کمیسیون «بروندلند» دربارهٔ توسعه پایدار میگوید: «توسعه پایدار به عنوان یک فرایند، لازمه بهبود و پیشرفت وضعیت و از میان بردن کاستیهای اجتماعی و فرهنگی جوامع پیشرفتهاست و باید موتور محرکه پیشرفت متعادل، متناسب و هماهنگ اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی تمامی جوامع، به ویژه کشورهای در حال توسعه باشد.» (عباسپور، ۱۳۸۶: ۱۰۰۸) توسعه پایدار توسعهای است که بتواند نیازهای فعلی سازمان را بدون خدشهدار کردن به تواناییهای نسل آینده در برآورد ساختن نیازهایشان پاسخ گوید. در این تعریف حق هر نسل در برخورداری از همان مقدار سرمایه طبیعی که در اختیار دیگر نسلها قرار داشته به رسمیت شناخته شده و استفاده از سرمایه طبیعی در حد بهره آن مجاز شمرده شدهاست. توسعه پایدار چشماندازی مهم و جدید در مدیریت و [[سیاستگذاری عمومی]] است که بطور گستردهای خارج از [[ایالات متحده]] ظهور یافتهاست. این مفهوم تلاش میکند تا به نحو روشنتری نتایج آینده رفتارهای کنونی را مورد توجه قرار دهد. توسعه پایدار زمینههای مختلفی را مورد توجه قرار میدهد: تأثیر [[گازهای گلخانهای]]، تغییرات آب و هوائی، تخریب [[لایه ازن]]، تخریب زمین، کاهش منابع غیر تجدید پذیر، آلودگی هوای شهرها. (Rao، ۲۰۰۰: ۸۱) پایداری وضعیتی است که در آن مطلوبیت و امکانات موجود در طول زمان کاهش نمییابد و به توانائی اکوسیستمها برای تداوم کارکرد در آینده نامحدود مربوط میشود بدون آنکه به تحلیل منابع یا استفاده بیش از حد منابع منجر شود. «پایداری، شرایطی است که در آن سیستمهای اجتماعی و طبیعی در کنار هم و به شکل نامحسوس کار میکنند. اما این مفهوم هنوز هم توسط برخی سازمانهای بینالمللی مثل [[بانک جهانی]] در زمینه [[چشمانداز]] رشد مورد استفاده قرار میگیرد». [[توسعهٔ پایدار]] یک ایده و اصطلاح گستردهاست که معانی متفاوتی دارد همین موضوع موجب برانگیزش واکنشهای مختلف در این زمینه شدهاست. مفهوم توسعهٔ پایدار تلاشی برای ترکیب مفاهیم در حال رشد حوزه ایی از موضوعات محیطی با موضوعات اجتماعی اقتصادی میباشد. مفهوم توسعهٔ پایدار را میتوان تغییر در فهم رابطهٔ انسان و طبیعت و انسانها با یکدیگر دانست. این مسئله در تضاد کامل با دیدگاههای دو قرن گذشتهٔ انسان است. در دو قرن گذشته محیط یک موضوع خارجی وجدا نسبت به انسانها تلقی شدهاست در این دیدگاه رابطهٔ انسان و محیط را میتوان بر این باور دانست که انسان باید با غلبهٔ کامل بر طبیعت زندگی کند و باور بر این بودهاست که انسان میباید باقوهٔ تفکر و دانش خود بر تمام موانع محیطی فایق آید و برای خود در طبیعت حکمرانی کند. همچنین این دیدگاه با تأثیراتی برتوسعهٔ سرمایهداری و انقلاب صنعتی علم مدرن ادامه یافت. همینطور که بیکن یکی از پایهگذاران علم مدرن آن مطرح میکند و بر این باور است که ((جهان برای بشر نه بشر برای جهان))(فلامکی ۳۰۰–۱۳۸۱)بشر باید با برنامهریزی و مدیریت بر منابع طبیعی استفاده از این سرمایه را طولانی و دراز مدت کند. علم اقتصاد از علومی است که بر موضوع ارتباط انسان و رشد اقتصادی حاکم است و علم اقتصاد را میتوان کلیدی دانست برای وجود رفاه در زندگی انسان و از طریق رشد اقتصادی فقر و تهید ستی میتوان ازبین برد.
حساسیت واژهٔ توسعه را میتوان بعد از کنفرانس سازمان ملل با عنوان توسعهٔ محیط دانست که در پشت این واژه مفاهیمی پنهان است که از یک طرف میتوان آن را به عنوان تلاشی در جهت حل مسائل محیطی و [[علوم طبیعی]] اکولوژی و نگرانی دربارهٔ حفاظت طبیعت و از دیگر سویی دیگر مشکلات فقر و [[بحران اقتصادی]] جهان سوم دانست. توسعه پایدار که توسط اتحادیهٔ بینالمللی برای حفظ طبیعت در سال ۱۹۸۰ میلادی تشکیل گردید مطرح شد. چالش این اتحادیه که استراتژی حفاظت جهان است ازلحاظ تئوری کمک شایانی به توسعه پایدار کرد. در سال ۱۹۸۷ میلادی کمیته جهانی توسعه محیط به نام (آینده مشترک ما) را گزارش کرد‘که حاکی از تعریف جامعی از توسعه پایدار است:بشریت توانایی توسعه پایداری را دارد تا تضمین کند که نیازهای حال را بدون به خطر افتادن توانایی نسلهای آینده برای تأمین نیازهایشان فراهم نمایند. برخی دیگر از صاحب نظران پایداری را نوعی نگرش به آینده میدانند که در واقع نقشهٔ مسیری میباشد که بر روی مجموعه ایی از ارزشها و اصول اخلاقی و معنوی متمرکزاست. توسعهٔ پایدار یک [[حالت ثابت]] از هماهنگی را ندارد‘ بلکه دارای یک فرایند تغییر در چیزی است که استخراج از معادن جهت سرمایهگذاری و راهبردی توسعهٔ تکنولوژی و تغییر نهادی را سازگار با نیازهای آتی همانند نیازهای امروز میسازد. توسعهٔ پایدار را با دو عامل تعیینکننده میتوان شناخت:
مفهوم نیازهای اولیه چون غذا و لباس که با این عوامل میتوان شرایط زندگی اولیه را فراهم کرد.
مفهوم سازگاری تقاضای منابع فناوری و سازماندهی اجتماعی با توانایی محیط برای تأمین نیازهای آینده را میپذیرد.
دیدگاههای مختلف برای زندگی پایدار چالش [[معماری پایدار]] در ارتباط با ایجاد یک راه جامع برای دستاوردهای محیطی و در عین حال برای بدست آوردن سطح کیفیت زندگی و ارزشهای فرهنگی اقتصادی اجتماعی میباشد.[۲]
== دیدگاهها درارتباط با توسعه پایدار ==
خط ۴۹:
=== پایداری در معماری ===
درطول یک سده گذشته تجربهها و دستاوردها و تحولات باارزشی در معماری و درعرصهٔ محیط زیست رخ دادهاست که البته مشکلات بسیاری را بهوجود آورده اما میتوان گفت درآغاز قرن ۲۱ میلادی وضعیت جهان به یک توسعهٔ ناپایدار رسیده که از مشخصههای آن میتوان به رشد جمعیت، افزایش مصرف و توزیع نامتعادل منابع اشاره کرد. همچنین [[رشد جمعیت]] اثرات زیانبار بسیاری بر محیط طبیعی بر جا گذاشته که در طول زمان منجر به تغییرات آب وهوایی، ایجاد حفره در لایه ازن، نابودی گونهها و نظامهای طبیعی گردیدهاست، این مسائل باعث تغییر دیدگاه انسان نسبت به طبیعت شد. در پی این تغییر و تحولات، مفهومی به عنوان توسعهٔ پایدار پا به عرصهٔ وجود گذاشت و تعامل محیط و معماری و تأثیر دوسویه آنها بر یکدیگر به عنوان توسعهٔ پایدار وارد معماری شد و از همین رو معماری پایدار مورد توجه صاحب نظران قرار گرفت.
واژهٔ پایداری دارای معانی مختلفی است اما در معماری این لغت کاملاً مشخص نبوده و تعریف روشنی ندارد و بیشتر مسئله حفظ طبیعت و زمین را مورد پوشش میدهد، در واقع مسائل محیطی را میتوان حوزهای دانست که توسعهٔ پایدار بر روی آن تأکید دارد. معماران را میتوان از عوامل تأثیرگذار در این حوزه دانست زیرا آنها بصورتهای مختلف مسئول ۷۵٪ تغییرات آب وهوایی هستند. با این تفاسیر معمار میتواند با نگاهی تازه نسبت به طبیعت، تغییرات مهمی را در این حوزه ایجاد کند. البته در طول دهههای گذشته راهکارهای مفیدی توسط معماران برای حل بحرانها ارائه شدهاست، اما همچنان مشکلاتی بر سر راه معماری پایدار وجود دارد.
خط ۵۶:
=== برداشت اشتباه از مفهوم ===
به دلیل معنای لغوی رایج کلمه «پایدار»، در [[زبان فارسی]] گاهی برخی مراجع به اشتباه «توسعه پایدار» را به عنوان شکلی از توسعه که «ماندگار» و «بادوام» است معنی می کنند که چیزی جدای از مفهوم راستین توسعه پایدار یعنی، توسعه ای همه جانبه و متوازن در ابعاد مختلف اجتماعی، اقتصادی و محیط زیستی است<ref name=":1"
== منابع ==
خط ۶۲:
* ضرابی، اصغر و مهری اذانی، (۱۳۸۰)، توسعه پایدار در جهان صنعتی و در حال توسعه، تهران، مجله رشد آموزش جغرافیا، شماره ۵۹.
* عباسپور، مجید(۱۳۸۶)، انرژی، محیط زیست و توسعه پایدار تهران، [[دانشگاه صنعتی شریف]].
* شهرزاد شهریاری، راهکارهای [[طراحی شهری]] در حفاظت و زندهسازی [[معماری بومی]] دهخدا، ۱۳۷۳
* نقدی اسد اله، صادقی، رسول، [[حاشیه نشینی]] چالشی فراروی توسعه پایدار شهری، سایت مرجع [[مدیریت شهری]]
* جعفر ستایش ولی پور و سید عارف موسوی، نقش [[مهندسی ارزش]] در مدیریت و توسعه پایدار شهری، سایت مرجع مدیریت شهری
خط ۸۵:
[[رده:طراحی شهری پایدار]]
[[رده:طراحی محیطی پایدار]]
[[رده:ویکیسازی رباتیک]]
|