اسطوره‌شناسی: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز ویرایش با ابزار زدودن تبلیغ |
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: خنثی‌سازی |
||
خط ۴:
== ریشهٔ واژهٔ «اسطوره» ==
این واژه که می‌توان در فارسی برابرنهاد '''افسانه''' را به‌جای آن به‌کار برد و جمع شکستهٔ [[عربی]] آن به‌گونهٔ '''اساطیر''' به‌کار می‌رود، ریشه‌هایی نیز در زبان‌های هندواروپایی دارد. در زبان [[سنسکریت]] Sutra به معنی داستان یا گفتار مذهبی است که کارکرد آموزشی و روحانی دارد و بیشتر در نوشته‌های [[هندوئیسم|هندویی]]، [[بودایی]] یا [[جین (دین)|جین]] به‌کار رفته‌است.<ref>Monier Williams, Sanskrit English Dictionary, Oxford University Press, Entry for sutra, page 1241.</ref> سوترا در [[زبان یونانی|یونانی]] Historia به معنی جستجو و آگاهی، در [[زبان فرانسوی|فرانسوی]] Histoire، در [[زبان انگلیسی|انگلیسی]] به دو صورت Story به معنی حکایت، داستان و قصهٔ تاریخی، و History به معنی [[تاریخ]]، گزارش و روایت به‌کار می‌رود.
مهرداد بهار در کتاب پژوهشی در اساطیر ایران، به واژه‌شناسی اسطوره پرداخته‌است. او واژهٔ «اسطوره» را واژه‌ای برگرفته از زبان عربی می‌داند و اعتقاد دارد «الاسطوره» و «الاسطیره»، در زبان عرب به معنای روایت و حدیثی‌است که اصلی ندارد. وی این واژهٔ عربی را نیز، برگرفته از اصل یونانی historia (به معنای استفسار، تحقیق، اطلاع، شرح و تاریخ) می‌داند که از دو جزو ترکیب یافته‌است: یکی از واژهٔ histor یا -history، به معنای داور، و دیگری پسوند -ia. او اعتقاد دارد واژهٔ history با مصدر یونانی iden، به معنای دیدن، خویشاونداست. بهار در ادامه، واژه‌های لاتینی Vidēre، به معنای دیدن، یونانی idenai، به معنای دانستن، سنسکریت vidyā و اوستا vaēdya، به معنای دانش، و فارسی «نوید» به معنای خبر خوش، مژده و بشارت، را با این واژه هم‌ریشه می‌داند. وی، همچنین ریشهٔ هند و اروپایی نخستین این واژه‌های خویشاوند را vid- می‌داند.
| |||