مزدیسنا در دوران صفویان: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۷:
اگرچه جایگاه زندگانی آن‌ها در زمان [[شاه عباس دوم]] به توپ بسته شد. برپایهٔ گزارش‌های برخی از نمایندگان بازرگانی انگلیس و هلند و پاره‌ای از گروه‌های دینی، اقلیت در زمان شاه عباس دوم روزهای ناخوشایندی داشتند. '''خلیفه سلطان''' و '''محمدبیک''' دو وزیر شاه عباس دوم بر دگراندیشان سخت می‌گرفتند. خلیفه سلطان در سال ۱۰۵۵ مهی (:قمری) در فرمانی همگانی، کارکردهای اقلیت را کم کرد. برای نمونه، ارمنیان را از خرید و فروش پوست خز در [[میدان نقش‌جهان]] بازداشت. سپس به یهودیان فشار آورد تا مسلمان شوند و نیز دربارهٔ زرتشتیان وهندی‌های نیز برهمین گونه رفتار کرد. اگرچه این فرمان، پس از چندی به فراموشی سپرده شد و روند زندگی اقلیت‌ها به روال گذشته برگشت.<ref>نظری‌هاشمی، محمد. ''شرایط زندگی اقلیت‌های مذهبی اصفهان در زمان شاه عباس دوم''، مجموعه مقالات همایش اصفهان و صفویه، ۶ و ۷ اسفند ۱۳۸۰، ص ۳۸۵-۳۹۵.</ref>
 
در زمان [[شاه سلطان حسین]]، روش‌های فشار و آزار اقلیت‌ها بیشتر شد و زرتشتیان را مانند دیگر اقلیت‌هایی که دست از کیش خود برنمی‌داشتند، به پرداخت مال و بسته شدن خراجی بر شغل‌هایشان واداشتند، همچنین در کارهای بازرگانی می‌بایست ۱۰ درصد بهای آمد و رفت کالا را می‌پرداختند که برای دیگران، تراز آن ۵ درصد بود. آزار زرتشتیان در زمان شاه سلطان حسین تا اندازه‌ای پیش رفت که شاه، فرمان به مسلمان شدن آن‌ها داد و نیز دستور داد که به جای آتشکده در کوی گبرآباد، مسجدی بسازند. بدین روی زرتشتیان، آتش سپندینهٔ خود را به کرمان بردند تا آن هنگام که در روند دست‌اندازی [[محمود افغان]] بر کرمان در سال ۱۷۱۹ میلادی و با توجه به سیاست تساهل مذهبی او، از فشار آزار آن‌هازرتشتیان کاسته شد.<ref>میراحمدی، مریم. ''دین و مذهب در عصر صفوی''، تهران: امیرکبیر، ۱۳۶۳. ص ۱۰۰تا۱۰۱. [http://www.ketab.ir/bookview.aspx?bookid=41534 خانه کتاب]</ref>
 
از این زمان، پیروان زرتشتی با شتاب فراوانی به سوی کشور [[هندوستان]] رهسپار شدند. پس از روزگار صفوی، شمار آن‌ها روبه کاهش رفت به گونه‌ای که در زمان [[فتحعلی شاه قاجار]] ۵۰ هزار تن و در زمان [[محمد شاه]] ۳۰ هزار تن و در سال ۱۲۸۵ خورشیدی شمارشان به ۶۹۰۰ تن رسید.<ref name="amordad"/>