وینگچون: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
افزودن مطلب برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
ابرابزار |
||
خط ۴:
| logocaption =
| logosize =
| image =WingChunSign.gif
| imagecaption = A wing chun front kick (right) against a turning kick. This illustrates the principles of centerline and simultaneous attack and defence.
| imagesize = 200px
| name = وینگچون
| aka = Wing Chun, Wing Tsun, Ving Tsun, Wing Tsung، وینگچان
| focus = ضربه زدن
| country = چین
| creator = [[اِنگ مویی]]
خط ۱۸:
[[نیکلاس تسه]]
}}
'''وینگچون''' {{به چینی|:咏春拳}} یکی از سبکهای ورزش رزمی
این روش مبارزه که ابتدا به نام سئولیم تائو یا سئونیم تائو (به معنی روش ایده کوچک) معروف بود، ابتدا توسط اساتید ارشد معبد شائولین طراحی و ایجاد شده
(نوع مشت زدن و روش آن متفاوت از بقیه
حمله به معبد توسط دولت چین و کشته شدن بسیاری شاگردان و اساتید و همچنین نابودی معبد باعث شد که هر کدام از اساتید باقیمانده در گوشههای از چین بهطور مخفیانه زندگی کنند.
در این میان یکی از اساتید باقی
مبارزاتی که توسط وینگ چون انجام میشد باعث شهرت او شد بهطوریکه افراد بسیاری برای مبارزه با او از نقاط دیگر به آنجا
خانم وینگ چون با شخصی به نام لئونگ بک چائو که تاجری به نام و مبارزی قوی بود -که البته با خانم وینگ چون مبارزه کرده بود و شکست هم خورده بود- ازدواج کرد.
خانم وینگ چون تمامی آموختههای خود را به او یاد داد این سبک چند نسل بعد توسط استاد لئونگ جان که
شهرت جهانی وینگ چون توسط استاد ایپ من و شاگردانش (ایپ چون، لومن کام، لئونگ تینگ و بروس لی) به اوج خود رسید.
خط ۳۷:
ایپ من اولین فردی بود که به صورت عمومی آموزش وینگ چون را در هنگ کنگ آغاز کرد.
حرکت دریک مسیر
== معرفی ==
مهمترین هدف وینگچون واقعگرایی در سیستم دفاع شخصی است
ایدهٔ اصلی این است که زیر فشار و استرس مبارزه، غیرممکن است که فقط از «راهِ دیدن»
== شاخهها ==
یکی از شاخههای [[وینگ چون]] که به دستِ
شماره تلفن دفتر
== اصول مبارزه ==
خط ۶۰:
=== اصول انرژی ===
# '''از نیروهای خودی رها شو''': کاملاً ضروری است که فرد به منظور حرکت انرژیک و واکنش به موقع در برابر حمله حریف آرام باشد. وقتی که عصبی هستید، نیروهای خودی مثل یک ترمز عمل میکنند. پس در ابتدا باید از قید نیروهای خودی خلاص شوید تا بتوانید با چالاکی حرکت کنید.
# '''از نیروهای حریفت رها شو''': این اصل شبیه به اصل سوم مبارزه
# '''از نیروی حریف بر ضد خودش استفاده کن''': از نیرویی که حریف به شما تقدیم میکند، بهره بگیرید. اگر حریف شما را به طرف خودش میکشد از آن نیرو به عنوان قسمتی از حملهتان استفاده کنید. یا اگر حریف شما را به سمت چپ هل داد، مثل یک درِ چرخان عمل کنید و از آن نیرو در حملهای با دست راست استفاده کنید.
# '''نیروهای خودی را اضافه کنید''': علاوه بر قرض گرفتن نیروی حریف، میتوانید نیروی خودتان را به آن اضافه کنید.
خط ۸۶:
== فرمهای مقدماتی ==
فرمهای مقدماتی وینگ چون در بستهٔ آموزشی دورهٔ شاگردی قرار دارد. تکنیکهای بیشتر در فرمهای بعدی به هنرجو آموزش داده میشوند. در متدِ وینگ چون هدفِ هر دوره، آموزش در حدّ نیازِ هنرجو است. از این حیث که در هر دوره، آموزش بر مبنای آن چیزی است که از قبل هنرجو آموختهاست. بدین ترتیب فرد به سرعت درک بیشتری نسبت به داشتههای قبلی و جدیدش پیدا میکند. ممکن است هنرجو در ابتدا قسمتهای مقدماتی را وقتی که آموزش میبیند، بطور کامل درک نکند اما آموزشهای اولیه به عنوان شالودهٔ اصلی در درجات بالاتر محسوب میشود.
سه فرم
== سیو نیم تائو ==
خط ۱۲۰:
'''درجات ۱ تا ۴'''، یادگیری مهارتهای پایهای در سه فاصله مبارزاتی
* درجه یک - مبانی اصولی سبک و مهارتهای حرکتی، درگیر شدن در فاصله دور، شروع سیو نیم تائو
* درجه دوم - مبارزه در فاصله دور به همراه پل زدنها، کل «سیو نیم تائو»
* درجه سوم -گذار از فاصله حملاتی دور به فاصله میانی در
* درجه چهارم -گذار از از فاصله حملاتی میانی به فاصله نزدیک و شروع فرم «چام کیو» و
'''درجات ۵ تا ۸'''،
* درجه پنجم - حملات در فاصله کوتاه و مبارزه همزمان با هر دو دست
* درجه ششم -شروع چی سائو
* درجه هفتم -
* درجه هشتم -
'''درجات ۹ تا ۱۲'''، کاربردها
* درجه نهم - در مقابل تک مهاجم و
* درجه ده - در مقابل دو مهاجم و
* درجه یازدهم - در مقابل تک مهاجم مسلح به سلاح سرد به صورت
* درجه دوازدهم - در مقابل دو مهاجم مسلح به سلاح سرد آزاد
خط ۱۵۸:
وینگ چون یک [[ورزش رزمی]] چینیست و برای اولین بار توسط استاد [[ییپ من]] از [[چین]] خارج شد. استاد ییپ من پس از [[جنگ دوم چین و ژاپن|حملهٔ ژاپن به چین]]، در سال ۱۹۴۹ از شهر خود فوشان به هنگ کنگ سفر کرد و اولین باشگاه وینگ چون رو در آنجا دایر کرد. در واقع اولین و تنها فدراسیون و سازمان وینگ چون متعلق به استاد ییپ من بود. وی این سبک را از حالت کلاسیک به شکل امروزی دست بندی کرد.
پس از مرگ استاد ییپ من شاگردهای ایشان از جمله دو فرزندش [[ییپ چون]] و [[ییپ چینگ]] و برخی از شاگردانش مانند جیم فونگ، لوک ییو، ویلیام چونگ،<ref>http://www.cheungswingchun.com/g/899/traditional-wing-chun-kung-fu.html</ref> لئونگ شنگ، ولو من کم، چیو یان، لی وینگ و ییپ بو چینگ هر کدام یک سازمان یا فدراسیون در کشورهای مختلف جهان تشکیل دادند و ادامه به تدریس وینگ چون به شاگردان جدید کردند. یکی از معروفترین آنها [[لئونگ تینگ]] بود که شاگرد لئونگ شنگ، شاگرد ییپ من، بوده و مؤسس سازمان بینالمللی وینگ چون (WT) است. این سازمان به علت داشتن شاگردانی همچو کیت [[کرنشپشت]] و [[امین بزتپ]] به شهرت زیادی رسید. این سازمان در بیش از ۶۰ کشور دنیا شعبه داشته و طرفداران بسیاری در دنیای غرب دارد. امروزه بیش از ۲۰۰۰ مدرسه وینگ چون تنها در اروپا وجود دارد، که بیشتر آنها در کشور آلمان و همسایگانش میباشد. با بیش از ۱٫۰۰۰٫۰۰۰ هنرجو در سرتاسر دنیا، این سازمان یکی از بزرگترین سازمانهای هنرهای رزمی میباشد. سازمان این رشد و ترقی را اساساً مدیون شاگرد ارشد آلمانی [[لئونگ تینگ]]، یعنی کیت [[کرنشپشت]] میباشد. سازمان اروپایی وینگ چون در [[قصر لانگنزل]] در کشور [[آلمان]] واقع شدهاست که بطور تمام وقت و بیش از ۶ ساعت در روز، وینگ چون را به هنرجویان علاقهمند آموزش میدهد. --> و در
نام تنها
== منابع ==
خط ۱۶۹:
[http://iwto.ir/escrimaاسکریما]
'''www.ewto.com'''
خط ۱۷۶:
{{ویکیانبار-رده|Wing Chun}}
{{بروس لی}}
{{دادههای کتابخانهای}}'''www.ewto.com
[[رده:وینگچون]]
|