محمدحسین نظیری نیشابوری: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
Khenamothara (بحث | مشارکتها) جز ویرایش بهوسیلهٔ ابرابزار: |
||
خط ۱:
'''محمدحسین نظیری نیشابوری''' (درگذشته ۱۰۲۱ه.
او خالق این بیت بسیار معروف است که به صورت ضربالمثل درآمده:
خط ۸:
== زندگینامه ==
محمدحسین نظیری نیشابوری، در نیمهٔ دوم [[سده دهم (قمری)]] در [[نیشابور]] متولد شد. وی پس از گذراندن تحصیلات، به شاعری روی آورد و برای آزمودن طبع، به [[کاشان]] که از مراکز مهم شعر پارسی در آن روزگار و محل تجمع شاعران [[سبک وقوع]] بود روی آورد و در چند مجلس [[طرح شعر]] بر شاعران معتبر سبک وقوع پیروز شد و سپس عازم هند گردید. همزمان با حکومت [[صفویان|سلاطین صفوی]] در ایران که به سبب اولویتهای سیاسی و نظامی، به شعر غیرایدئولوژیک توجه چندانی نداشتند، [[گورکانیان هند|سلاطین گورکانی هند]] در [[شبه قارهٔ هند]] به حمایت گسترده از علم و ادب و هنر ایرانی پرداخته بودند و دربار آنان و دربارهای محلی امرایشان، مرکز تجمع بیشترین تعداد دانشمندان، صنعتگران، هنرمندان و ادب پیشگان ایرانی و ایرانی مآب شده بود. نظیری نیز با پیوستن به دربار [[جهانگیر]] (ح. ۱۰۱۴–۱۰۳۷ ه.
== میراث و جایگاه او ==
خط ۳۵:
{{ب|چه خوش است از دو یکدل سرِ حرف باز کردن|سخنِ گذشته گفتن گلهٔ دراز کردن}}
{{ب|نه چنان گرفتهای جا به میان جان شیرین|که توان تو را و جان را ز هم امتیاز کردن}}
{{پایان شعر}}<ref name="وبگاه «آن روزها»، مقالهٔ «نظیری نیشابوری، فیروزهٔ سبز غزل فارسی»">[http://anruzha.blogfa.com/post-112.aspx آن روزها، مقالهٔ نظیری نیشابوری، فیروزهٔ سبز غزل فارسی]</ref>درس معلم ار بود زمزمه محبتی جمله به مکتب
== منابع ==
|