پادشاهی هندوپارتی: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
بدون خلاصۀ ویرایش برچسبها: افزودن پیوند بیرونی به جای ویکیپیوند ویرایشگر دیداری |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴۹:
احتمالا پس از مدت کوتاهی، گندفر دوم درگذشت یا از حکومت کناره گیری کرد، و توسط گندفر سوم که نامش به شکل اورتاگنس ضبط شده است، رسید. آراخوزیا و سیستان تحت فرمان او بود. مدتی بعد - احتمالا در میانههای سده یکم پس از میلاد - شاهی که نامش به شکل «ساسس» بر روی سکههایش (به زبان یونانی) ضبط شده و با دولت سکایی هند مرتبط بود، قلمروی آبدگاسس را فتح کرد و خود را گندفر چهارم نامید. او احتمالا همان گندفری است که در سنگنبشته [[تخت باهی]] به آن اشاره شده.<ref>A votive inscription of the 26th year of Gudavhara or Gondophares, is reported to have been found on a stone at [[Takht-i-Bahi]], northeast of [[Peshawar]] with a date in the year 103 of an unspecified era reckoning. This era is likely to have been the Malva or Vikrama era, founded in 57 BCE, this would give a date of 20 CE for this king's ascension (see [[Hindu calendar]]). The stone was formerly in the museum at [[Lahore]]. The point is especially important for those Christians who consider that a germ of history is embedded in the ''[[Acts of Thomas]].''</ref>
سکههایی از چند پادشاه محلی دیگر نیز پیدا شده، با این حال و در تمامی این دورانها پادشاهی سورن نتوانست شکوه دوران گندفر یکم را بازیابد. در میانههای سده یکم پس از میلاد، کوجوله کادفیس از شاهنشاهی کوشان به مرزهای شمالی پادشاهی سورن حمله برد. پس از نبرد با کوشانها، تنها سیستان برای سورنها باقی ماند. آنان تا ظهور ساسانیان مستقل باقی ماندند و پس از آن فرمانروایان ساسانی را به عنوان شاهنشاه به رسمیت شناختند.{{sfn|Gazerani|2015|pp=26-27}} خاندان سورن تا سقوط شاهنشاهی ساسانی به حاکمان سیستان باقی ماندند و در نهایت در نبرد با مسلمانان منقرض شدند.
[[File:Takht-e-bahi.jpg|پیوند=https://en.wikipedia.org/wiki/File:Takht-e-bahi.jpg|جایگزین=|راست|بندانگشتی|250x250پیکسل|تخت باهی]]
{{تاریخ افغانستان}}
|