ناصرالدین‌شاه: تفاوت میان نسخه‌ها

با نقاشی‌هایی که از ناصرالدین شاه به جای مانده، می‌توان گفت که علاوه بر اینکه ناصرالدین شاه به هنر نقاشی علاقه‌مند بوده، نسبت به تأسیس مراکز آموزش نقاشی و فراهم آوردن تسهیلات لازم برای هنرمندان درباری توجه خاص داشته، ضمن اینکه خود نیز ازین هنر بی‌بهره نبوده‌است<ref>ادوارد یاکوب، ص 201</ref>

 

وبسایت مؤسسه مطالعات و پژوهش‌های سیاسی مدعی شده‌است که اولین [[تلفن همراه]] موجود در ایران متعلق به [[ناصرالدین شاه]] بوده‌است.<ref>http://www.ir-psri.com/Show.php?Page=ViewPhoto&PhotoID=744&SP=Farsi</ref> بنا بر ادعای این مؤسسه این [[تلفن]] در سال ۱۲۳۰ تولید شده‌است و «این تلفن همراه در سفرها همراه ناصرالدین شاه بوده و در زمان نیاز به کابل‌های کشیده شده بین راه وصل و با مخاطب مورد نظر تماس تلفنی برقرار می‌شده‌است.» این ادعا از ابتدا تا انتها نادرست و بی‌پایه است. روشن نیست که منظور این وبسایت از تاریخ ۱۲۳۰ هجری شمسی است یا هجری قمری ولی حتی اگر این تاریخ هجری شمسی هم در نظر گرفته شود تاریخ ادعایی تولید این تلفن ۲۴ سال پیش از ثبت اختراع تلفن توسط [[الکساندر گراهام بل]] در دوم ژوئن سال ۱۸۷۵ میلادی مصادف با ۱۲ خرداد ۱۲۵۴ شمسی است. تلفن محلی (و نه راه دور) حتی در [[ایالات متحده]] نیز تا سال‌های پایانی سلطنت ناصرالدین شاه به مرحله تولید و خدمات تجارتی محدود نرسیده بود. تلفن راه دور نیز تا دههٔ دوم قرن بیستم، یعنی دوران [[احمدشاه قاجار]] و [[رضاشاه پهلوی]] به مرحلهٔ تولید تجاری نرسید.