نودشه: تفاوت میان نسخه‌ها

درسال ۱۱۵۱ (هجری قمری) [[نادرشاه|نادر شاه افشار]] پس از غلبه بر سردار مشهور عثمانی [[توپال عثمان پاشا]] و فتح [[بغداد]]، به هنگام عبور از [[اورامانات]] تمامی مردم این منطقه که آن زمان نودژ نام داشت را که منطقه‌ای پرجمعیت بود به سمت [[استرآباد]] (نام قدیم [[گرگان]] در استان [[گلستان]]) کوچ داد، که مردان دلیر و جنگجویی بودند و در عین حال هم تیر اندازان ماهر و هم باروت سازان قابلی بودند تا هم عاملین تجهیز سپاه او باشند و هم سدی عظیم در برابر ترکمن‌ها، که هرازگاه به استرآباد و اطرافش شبیخون می‌زدند و غارت و… می‌کردند؛نادرشاه مسئولیت مردم نودیجه را برعهده شخصی به نام «'''محمد بیگ نودیجه ای'''» گذاشت که با انسجام و اتحاد این مردم با طوایفی دیگر از اورامانات، ترکمن‌ها میخکوب شدند؛پس از سرکوب ترکمن‌ها توسط طوایف مردم اورامانات و نودیجه (نودشه) نادر شاه اجازه برگشت به آن‌ها را نداد (البته به احتمال بسیار زیاد خود بزرگان مردم اورامانات و نودشه نیز خود تمایلی به برگشت نداشتند؛ چون زمینهایی که در کردکوی و نودیجه به پاس خدماتشان در اختیار آن‌ها گذاشته شده بود بسیار حاصلخیز تر و مرغوب تر بودند) و آن‌ها را در مناطق مختلف گلستان اسکان داد و همچنین اجازه بازگشت مردم نودژه (نودیجه ؛نودشه) را به آن‌ها نداد و آن‌ها را در منطقه‌ای اطراف کردکوی که امروزه این منطقه '''[[نودیجه]]''' نام دارد اسکان داد؛این اسارت و تبعید مردم نودیجه (همان نودشه) که حدود سیصد سال قبل رخ داد به تبعید تمامی مردم نودیجه (همان نودشه) منجر گردید؛ به حدی که این منطقه خالی از سکنه شدند و بعدها عشایر و ایلهای هورام و جاف (مثلاً ایل جاف ولدبیگی) که در حال ییلاق و قشلاق در اورامانات بودند با مشاهده خالی از سکنه شدن این مناطق آباد اورامانات، من جمله نودشه در ابن مناطق خوش آب و هوا و حاصلخیز سکونت یافتند که یکی از این سکونت گاه‌ها نودشه بود که قدمت این شهر جدید بیشتر از سیصد سال نمی‌رسد؛ اما نودشه ای‌هایی که اجداد آن‌ها از زمان‌های باستان در نودیجه (همان نودشه) ساکن بوده‌اند نوادگان همین مردم ساکن در آبادی‌های منطقه نودیجه در استان گلستان می‌باشند.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=انجمن گفتگوی گلستان|کد زبان=FA|تاریخ=1390/12/04|وب‌گاهوبگاه=گلستان|نشانی=http://golestane.net/showthread.php?t=4442|عنوان=کردهای کردکوی}}</ref><ref>{{یادکرد وب|نویسنده=هادی محمودی|کد زبان=FA|تاریخ=1396/04/15|وب‌گاهوبگاه=پایگاه تحلیلی خبری پاوه پرس|نشانی=http://www.pavehpress.ir/%D8%A7%D8%B3%D8%A7%D8%B1%D8%AA-%D9%88-%D8%AA%D8%A8%D8%B9%D9%8A%D8%AF-%D9%85%D8%B1%D8%AF%D9%85-%D9%BE%D8%A7%D9%88%D9%87-%D9%88-%D9%86%D9%88%D8%AF%D8%B4%D9%87-%D8%AA%D9%88%D8%B3%D8%B7-%D9%86%D8%A7/|عنوان=اسارت و تبعید مردم پاوه و نودشه توسط نادر شاه افشار}}</ref> <ref>{{یادکرد خبر|تاریخ=1396/04/15|عنوان=اسارت و تبعید مردم پاوه و نودشه توسط نادر شاه افشار|ناشر=پایگاه خبری تحلیلی سلام پاوه|doi=|تاریخ بازدید=}}</ref> <ref>{{یادکرد خبر|تاریخ=1396/04/17|عنوان=اسارت و تبعید مردم پاوه و نودشه توسط نادر شاه افشار|ناشر=پایگاه خبری تحلیلی نوریاو|doi=|تاریخ بازدید=}}</ref> <ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=کردان مهاجر به مازندران و استر آباد و خراسان|نام خانوادگی=مینورسکی|نام=ولادیمیر|ناشر=خوارزمی|سال=1340|شابک=|مکان=تهران|صفحات=}}</ref> <ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=عشایر رکاب نادر شاه|نام خانوادگی=راولینسون|نام=سر هنری|ناشر=سامان جهان سوز|سال=1338|شابک=|مکان=تهران|صفحات=}}</ref> <ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=کردنامه ایلئوس|نام خانوادگی=آرام|نام=احمد|ناشر=|سال=1336|شابک=|مکان=تهران|صفحات=}}</ref>