موسیقی هیپ هاپ: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
به نسخهٔ 26051261 ویرایش MBozorgmehr برگردانده شد. (توینکل) برچسب: خنثی‌سازی |
جز جایگزینی با اشتباه‌یاب: ایده‌آلیست⟸ایدئالیست، بطور⟸به‌طور، بوجود⟸به‌وجود، اعتراضي⟸اعتراضی، زیرسبک‌های⟸زیر سبک‌های، زیرسبک⟸زیر سبک |
||
خط ۱۸:
|سایر_مطالب =
}}
'''موسیقی هیپ هاپ''' {{انگلیسی|Hip hop music}} (با [[رپ]] اشتباه نشود) یکی از
موسیقی هیپ هاپ، عموماً از یک یا چند خواننده رپ که داستان‌های شبه خود زندگی‌نامه تعریف می‌کنند تشکیل شده است، این داستان‌ها اغلب مربوط به یک همتای خیالی، و به صورت اشعار بسیار ریتمیک پر از تکنیک‌هایی همچون [[همگونی مصوت‌ها]]، [[تجانس آوایی]]، و [[قافیه]] است. خواننده رپ با یک قطعه‌سازی که اغلب از آن تحت عنوان «بیت» یاد می‌شود همراهی می‌شود، این ساز توسط یک دی جی نواخته شده، و توسط یک [[تهیه‌کننده]]، یا یک یا چند نوازنده خلق شده‌است. اغلب بیت با استفاده از یک [[(موسیقی) ترکیبی|ترکیب]] از [[وقفه کوبه‌ای]] از یک آواز دیگر، که معمولاً یک ترانه [[فانک]] یا [[موسیقی سول]] است ساخته می‌شود. علاوه بر طبل دیگر صداها نیز اغلب به صورت ترکیبی، الکترونیکی، یا اجرایی هستند. گاهی اوقات یک بخش می‌تواند [[هیپ هاپ سازی|سازی]]، نشانه مهارت دی جی یا سازنده باشد.
خط ۲۵:
== مشخصات ==
هیپ هاپ یک جنبش فرهنگی است که [[موسیقی]] بخشی از آن است. موسیقی خود از دو بخش تشکیل شده‌است، رپ، یعنی ارائه (آوازهای سریع، بسیار آهنگین ، تغزلی و
=== ساختار آهنگین ===
خط ۶۱:
جدای از محبوبیت بسیار هیپ هاپ، این ژانر از موسیقی تأثیر چشمگیری بر اکثر انواع [[موسیقی مردمی]] داشت. برخی هنرمندان بیت یا رپ هیپ هاپ را با [[راک اند رول]]، [[موسیقی هوی متال|هوی متال]]، [[پانک راک]]، [[مرنگو]]، [[موسیقی سالسا|سالسا]]، [[کومبیا]]، [[فانک]]، [[جاز]]، [[موسیقی خانگی|خانگی]]، [[تاراب]]، [[رگا]]، [[هایلایف]]، [[ام بالاکس]] و [[موسیقی شول|سول]] درهم آمیختند. خوانندگان [[پاپ نوجوانان]] و [[دسته پسرها]] همچون [[بک استریت بویز]]، [[انسینک]]، [[کریستینا آگوئیلرا]]، [[جسیکا سیمپسون]]، و [[بریتنی اسپیرز]] در بسیاری از تک خوانی‌های خود از بیت‌های هیپ هاپ استفاده می‌کنند.
از اوایل دهه ۱۹۹۰ ارتباطی نزدیک و خاص بین موسیقی هیپ هاپ و موسیقی حزن‌انگیز بوده‌است. در واقع امروزه تقریباً در تمامی موسیقی‌های حزن‌انگیز ثبت شده عناصری از موسیقی هیپ هاپ یافت می‌شود. ترکیب این دو به نام nu soul در اواخر دهه ۱۹۸۰ در گروه‌های [[New Jack Swing]] دیده شدند. با این وجود تا بیش از ظهور نوازندگانی مانند [[ماری جی بلیگ]] و [[ماریا کری]] شکل مدرن آن
طی دهه ۸۰، گروه‌های مشهوری مانند Run-D.M.C هم از هیپ هاپ و هم از [[هارد راک]] در ژانرهای جدیدی استفاده کردند که نمونه آن «Walk This Way» است با اجرای [[اروسمیث]] که موفقیتی فوق‌العاده بدست آورد. سایر نوازندگانی مانند [[آیس تی]] و گروهش Body Coun از هیب هاب، بانک راک و متال استفاده کردند، با این حال اینطور گفته می‌شود که اولین گروهی که متال را با تکنیک‌های آوازی رپ آمیخت گروه [[انترکس|Anthraxبوده‌است]]. برداشت جدید «Bring The Noise» توسط ([[انترکس|Anthraxو]] [[دشمن مردم (ابهام‌زدایی)]] نمونه‌ای خوب از اولین آهنگ‌های رپ- متال است. [[Biohazard (band)|Biohazard Faith No More, Rage Against The Machine]] از جمله سایر نمونه‌های اولیه این گونه موسیقی‌ها می‌باشند. در اواخر دهه ۱۹۹۰ با ظهور گروه‌های مانند [[لینکین پارک]]، [[لیمپ بیزکت]] و[[کورن]] که [[نیو متال]] نام گرفتند، موسیقی رپ- متال محبوب تر شد و در عین حال بیشتر مورد انتقاد طرفداران هر دو ژانر موسیقی قرار گرفت.
خط ۷۲:
موسیقی هیپ هاپ قسمتی از یک نهضت فرهنگی به نام هیپ هاپ است که شامل عناصری مانند رقص برک و هنر دیوارنویسی بهمراه فهرست مرتبطی از[[زبان عامیانه|زبان عامیانه در موسیقی هیپ هاپ]]، [[مد|مدهای هیپ هاپ]] و دیگر عناصر است. محبوبیت موسیقی به محبوبیت فرهنگ هیپ هاپ در ایالات متحده و دیگر کشورها کمک کرد.
اواخر دهه ۱۹۹۰ شاهد افزایش محبوبیت سبک زندگی «bling bling» در موسیقی بود که بر روی نمادهایی همچون ثروت و مقام مثل پول، جواهرات، اتوموبیل و لباس تکیه داشت. با اینکه نماد ثروت از زمان زایش موسیقی هیپ هاپ
آلبوم ''[[همه نگاه‌ها به من]]'' محصول سال ۱۹۹۶ بخاطر ژانری که داشت، از آلبوم‌های بسیار تأثیرگذار آن زمان بود و موفق‌ترین کار [[توپاک شکور]] محسوب می‌شد.
موفقیت چشمگیر هیپ هاپ --- مخصوصاً [[سبک رپ گانگستری]] --- اثرات اجتماعی بسیاری نیز در طرز رفتار جوان مدرن داشته‌است. رفتارهای خودخواهانه‌ای که معمولاً در غزلیات و آثار ویدئویی برخی از هنرمندان هیپ هاپ نمایش داده شده‌است، بارها اثراتی منفی بر برخی از طرفداران
از آنجا که موسیقی هیپ هاپ تقریباً همیشه بریک مردانگی زیاد تأکید دارد، چنین گفته می‌شود که غزلیاتش نشاندهنده یک ذهنیت [[هوموفوبیا]] است. اغلب تردیدها و گمان‌های در مورد وجود تعداد بسیاری موزیسین‌های هیپ هاپ همجنسگرا وجود دارد که از ترس از دست دادن کارشان خود را مخفی نگه داشته‌اند. چنین شایعاتی در مورد برخی هنرمندان هیپ هاپ از قبیل [[کوئین لطیفه]]، [[دا برات]] و برخی دیگر گفته می‌شود. در سال ۲۰۰۱، فستیوال سالانه به نام PeaceOUT World Homo Hop Festival در اوکلند در [[کالیفرنیا]] برگزار شد که برای اولین بار در این فستیوال تمامی نوازندگان همجنسگرا، دو جنسی و رپ‌هایی که تغییر جنسیت داده بودند حضور داشتند و از آن تاریخ این فستیوال هر ساله برگزار شده ست. در سال ۲۰۰۳به همجنسگرا و هنرمند رپ و هیپ‌ها، کاشن عنوان [[Baby Phat]] داده شد، با این وجود آثار او هرگز به معرض نمایش گذاشته نشدند. در سال ۲۰۰۵، ''[[Pick Up the Mic]]'' عرضه شد که در آن به نوازندگان LGBT هیپ هاپ پرداخته شده بود.
خط ۱۲۵:
شاید اولین آهنگ [[رپ]] فارسی با گرایشی [[عامه‌پسند]]، توسط [[حسن شماعی‌زاده]] در اوایل دهه ۶۰ شمسی به همراه فرزندش با مطلع «شعر می‌دونم که دروغ میگی وقتی میگی که دوسم میداری» تولید شده باشد. همچنین در اوایل دهه ۷۰ شمسی، [[سندی|گروه سندی]] با آهنگ مشهور «پری» به این نوع موسیقی را به گونه‌ای مؤثرتر در دسترس طرفداران ایرانی قرارداد. متعاقبا، در اواخر دهه ۱۳۷۰ خورشیدی موسیقی با این حال و هوا در یک [[برنامه تلویزیونی|برنامهٔ تلویزیونی]] به نام «اکسیژن» در ایران پخش شد. این قطعه توسط [[شهاب حسینی]] مجری برنامه خوانده شد و تاحدودی مورد توجه قرار گرفت.<ref name="badnam">غضنفری، نوید؛ بابازاده، بهمن. «بدنام». ''همشهری جوان''، ۱۱ آبان ۱۳۸۷، شماره ۱۸۷ ص ۴۵.</ref> تقریباً دو سال بعد از این رخداد، اولین آلبوم رسمی رپ فارسی در ایران توسط [[شاهکار بینش‌پژوه]] با نام [[اسکناس (آلبوم)|اسکناس]] منتشر شد. این آلبوم که در سبک رپ طنز بود و اولین آلبوم رپ فارسی بود که در ایران با مجوز رسمی [[وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی]] منتشر شد، چندان مورد استقبال واقع نشد.<ref name="badnam" />
در مورد فعالیت گروه‌های زیرزمینی رپ فارسی در ایران به دلیل پیچیدگی شرایط و تحت فشار بودن هنرمندان این سبک از موسیقی زیرزمینی، منابع موثقی دال بر تاریخچهٔ اصلی برنامه‌های ملاقات و نحوه شکل‌گیری گروه‌های ابتدائی هنرمندانی که در داخل مرزهای ایران شروع به کار کردند، برای عموم پخش نمی‌شود. در اواخر دههٔ هفتاد خورشیدی رپ فارسی شکل جدی‌تری به خود گرفت، گروه دونفرهٔ یاشاروشایان و [[سروش لشکری]] با نام مستعار هیچ‌کس و همینطور گروه [[زدبازی]] در داخل ایران (که گفته می‌شود بیشترین تأثیر را بر این سبک موسیقی داشته‌است و باعث ماندگاری و تداوم این سبک تا به امروز شده‌است زبرا که تا قبل از آن افراد به ندرت به صورت رسمی از عنوان خوانندهٔ رپ فارسی برای معرفی خود استفاده می‌کردند؛ شاید به همین دلیل [[هیچ‌کس]] را پدر رپ فارس نیز می‌نامند)، یاسر بختیاری با نام مستعار [[یاس (خواننده)]]، بهنام مهرخوان با نام مستعار دیو سپید در آمریکا از اولین خوانندگان و گروه [[زد بازی]] (در ابتدا شامل [[سامان ویلسون|سامان رضا پور]] و [[مهراد هیدن|مهراد مستوفی راد]]) و سپس [[عرفان (خواننده)|عرفان]]، «[[حصین|حسین رحمتی]]، [[رضا پیشرو|رضا ناصری آزاد]]، از اولین گروه‌ها و یا اشخاصی هستند که به رپ فارسی پرداختند.{{مدرک}} لازم است تا در این قسمت نامی از گروه دونفرهٔ یاشار و شایان داشته باشیم که با پخش آلبوم نسبتا ارزشمند خود در اواخر دههٔ ۷۰ خورشیدی قدم مهمی در پیشرفت این
اولین کتاب ترجمه شده در مورد هیپ‌هاپ توسط تیم هیپ‌هاپا و به ترجمهٔ مهران محمودی و مهرداد جمشیدی‌ها در سال 1395 تحت نام مقدمه‌ای بر هیپ‌هاپ منتشر شد که ترجمهٔ An Introduction to Hip Hop از KRS-One بود.
خط ۱۳۲:
== انتشار در اروپا ==
هیپ هاپ برای اولین بار در سال ۱۹۷۹ در فرانسه ظاهر شد و هم‌زمان با آن، این
هیپ هاپ تا سال ۱۹۸۳ به یکی از بخش‌های برجسته صحنه موسیقی فرانسه تبدیل شده بود. [[دی نستی]] «[[پانام سیتی رپین]]»، که در سال ۱۰۸۴ عرضه شده بود، اولین هیپ هاپ ثبتی فرانسه محسوب می‌شد. [[فرانسه]] شماری از ستاره‌های بومی، از قبیل (گروه) آی ای ام| آی ای ام و سوپریم ان تی ام را پرورش داد. البته مشهورترین هنرمند رپ فرانسوی یحتمل ام سی سولار سنگالی تباراست.
خط ۱۷۲:
برگزاری یک کنسرت سالانه هیپ‌هاپ در [[آلمار]] [[هاوانا]] در سال ۱۹۹۵، به محبوب شدن هیپ‌هاپ کوبایی منجر شد. به دلیل حمایت رسمی دولت از موسیقی‌دانها، محبوبیت هیپ‌هاپ اندک اندک در کوبا افزایش یافت.
در ۲۰ سال اخیر، هیپ‌هاپ در برزیل محبوبیت روزافزونی پیدا کرده و در آنجا به "[[هیپ‌هاپ برزیلی|هیپی‌هاپی]] لقب گرفته‌است. پسرها و دخترها، دی‌جی‌ها، رپی‌ها و نویسندگان مطالب رودیواری،
== آفریقا ==
خط ۱۹۵:
== رسانه‌ها ==
چند مجله بزرگ آمریکایی کار خود را به هیپ‌هاپ اختصاص داده‌اند که از جمله آن‌ها می‌توان به «[[سورس Source ]]»، «[[دابل اکس ال XXL]]» و «[[وایب Vibe]]» اشاره کرد. در گذشته، [[تلویزیون سرگرمی سیاه‌پوستان|BET]] برای مدت‌ها تنها تلویزیونی بود که برنامه‌های هیپ‌هاپ را پخش می‌کرد، اما در سال‌های اخیر کانال‌های جاز همچون [[وی اچ ۱]] و [[ام تی وی]] بیش از هر ژانر دیگری به پخش برنامه‌های هیپ‌هاپ پرداخته‌اند. بسیاری از شهرها
== پی نوشت ==
| |||