التهاب مخاط بینی آلرژیک: تفاوت میان نسخه‌ها

ترکیب [[پادتن]] با آلرژن موجب آزاد شدن میانجیهای شیمیایی مانند [[هیستامین]] و [[لکوترین]]ها می‌شود. این میانجیها با افزایش نفوذپذیری مویرگهای اطراف و سایر واکنشهای شیمیایی موجب احتقان بینی و قرمزی، آبریزش بینی، خارش، تورم گلو وسایر علائم آلرژیحساسیت می‌شوند. علائم از فردی به فرد دیگری متفاوت است. رینیت آلرژیک عارضه بسیار شایعی است و نزدیک به ۱۰٪ مردم از این مشکل رنج می‌برند.

گاه علائم به دنبال استنشاق پاک کننده‌های [[کلر]]دار نیز به وجود می‌آیند. رینیت آلرژیک دراثر مصرف [[شیر (خوراکی)|شیر]] گاو در نوزادان نیز دیده شده‌است. حمله [[آسم]] در بیماران مبتلا به این بیماری ۴ برابر بیشتر است. در مراحل پیشرفته بیماری ممکن است [[پولیپ بینی]] ایجاد شود. رینیت آلرژیک در نوزادان و شیرخواران نیز دیده می‌شود. افتراق آن با [[سرماخوردگی]] ساده در طولدرازای مدت بیماری (سرماخوردگی کمتر از یک هفته طول می‌کشد)، عامل بیماریزا، مسری نبودن و عود آن است. (تشخیص بر اساس شرح حال است).

* نوع حاد و فصلی: حساسیت فصلی یا تب یونجه که بیشتر در فصل بهار و اواخر تابستان به دنبال برخورد با دانه‌های گرده درختان، علف‌ها و گل‌ها علایم بیمای ایجاد می‌شود که چند هفته طولبه درازا می‌کشد و سپس از بین می‌رود و سال بعد دوباره عود می‌کند.

* انواع مزمن و همیشگی: در این نوع که رینیت آلرژیک غیر فصلی نیز نامیده می‌شود معمولاً شدّت علایم از نوع فصلی کمتر است. به دلیل اینکه عوامل آلرژیحساسیت زا تقریباً همیشه در محیط زندگی بیمار وجود دارند بیماری در طولدرازای سال مرتّباً تکرار می‌شود ویا ممکن است علایم همیشه همراه بیمار باشد. این نوع می‌تواند ناشی از قارچ‌ها ، گرد و غبار خانه، دود سیگار، خاکه گچ، روزنامه، مواد شوینده، پشم، پر،پَر، انواع خوراک همچون ماهی، توت فرنگی، تخم مرغ، خربزه و غیره و فضولات حیوانات خانگی باشد.

با تستآزمایش پوستی اغلب می‌توان آلرژن عامل ازدیاد حساسیت را یافت. درمان علامتی با [[آنتی هیستامین]]ها (مانند [[دیفن هیدرامین]] و [[پرومتازین]])، مقلدهای [[سمپاتیک]] (مانند [[سودو افدرین]] و [[فنیل آفرین]])، کرومولین سدیم، تئوفیلین و گاه [[استروئید]]ها (به خصوص [[افشانه]] بینی) است. توصیه به اجتناب از آلرژنها (حتی گاه فیلتر هوا) ضروری است.