علی‌اکبر کاوه: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Greatgunner (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
جز ویرایش به‌وسیلهٔ ابرابزار:
خط ۵:
| اندازه تصویر =
| توضیح تصویر =
| نام اصلی = '''علی اکبر کاوه حقیقی '''
| نام =
| نام خانوادگی =
خط ۲۵:
| تأثیرگذاشته بر =
| جوایز =
| وب‌گاهوبگاه =
}}
 
'''علی اکبر کاوه حقیقی ''' ([[۱۲۷۳]] در [[شیراز]]- [[۱۳۶۹]] در [[تهران]]) فرزند [[میرزا علی محمد خان شیرازی]] یکی از شاگردان [[عمادالکتاب]] و از استادان بنام در [[خوشنویسی]] و [[نستعلیق]]‌نویسی ایرانی است.<ref>[http://calligraph.ir/index.php/component/content/article/25-current-calligrapher/59-ali-akbar-kaveh.html] ایوان خطاطی ایران: علی‌اکبر کاوه</ref>
 
== زندگی نامهزندگی‌نامه ==
علی اکبر کاوه حقیقی در سال ۱۲۷۳ در شیراز به دنیا آمد.
او فرزند میرزا علی محمد‌خانمحمدخان شیرازی یکی از شاگردان عمادالکتاب و از استادان بنام در خوشنویسی و نستعلیق‌نویسی ایرانی است.
چون از کودکی عشق و علاقه وافری به هنر خوشنویسی داشت، هر قطعه از خطوط استادان که به دستش می‌افتاد، از روی آن مشق و تمرین می‌کرد.
پدرش به محض آگاهی از عشق او به خوشنویسی، وی را نزد استادان زمان گذاشت تا به تکمیل هنر خود بپردازد.
سرانجام به مکتب آخرین استاد ارجمند خود "«میرزا محمد حسین"» (عماد الکتاب) راه یافت و از محضر او بهره فراوان برد و از بهترین شاگردان او شد.
مرتبه هنر استاد کاوه تا به آن درجه رسید که مرحوم محمدتقی بهار (ملک الشعرا) در نامه‌ای وی را "«میرعماد عصر"» لقب داده استداده‌است.
نقطه عطف زندگی هنری استاد کاوه را باید در آشنایی با استاد عالیقدرش و بهره وریبهره‌وری از تعالیم عالیه او دانست، دیدار کاوه جوان و مشتاق با عماد‌الکتاب،عمادالکتاب، مقارن با دوران کمال توانایی و اوج سیر تحول و تکامل هنری عمادالکتاب بود؛ کاوه در چنین احوالی و با اندوخته و تعالیمی که از محضر کاتب همایون و کاتب الخالقان، استادان توانای اواخر دوره قاجار حاصل کرده بود به محضر عمادالکتاب راه یافت.
او در این مرحله از خوشنویسی نیازمند به درک عمیق و تجربه فنی مطلوب از ساختارهای ترکیبی خط نستعلیق بود که بهره‌مندی از برش‌های مطلوب و شیوه شیرین استاد عالی مقام خود عمادالکتاب به دریافتهای تکمیلی خویش، تعادل، لطف و ملاحت بخشید.
اندکی پس از درگذشت عماد‌الکتاب،عمادالکتاب، جمال خط کاوه به جوهره اصلی وسرشت ذاتی خود میل کرده و به گونه‌ای مستقل چهره می‌نماید.
از سال 1330۱۳۳۰ تا 1340۱۳۴۰ دوران شکوفائی و اوج قدرت و کمال هنر استاد کاوه است.
سر‌پنجهسرپنجه شاهکار آفرینش، فارغ از تقلید و با اعتماد به خویش و متکی به نفس، قلم سحار را به جولان در می آورد،درمی‌آورد، تا جائی که زبان گویای بنان و جریان سوار مرکب بر کاغذ تحریرش، بیننده آگاه را مجذوب و منقلب می‌کند.
استاد کاوه از سال 1298۱۲۹۸ به سمت منشی مخصوص در وزارت دارایی به خدمت مشغول شد و پس از چندی بر حسب دعوت یحیی قراگزلو (اعتمادالدوله) وزیر فرهنگ وقت از وزارت دارایی به وزارت فرهنگ منتقل شد و سالهای متمادی در دبیرستانهای تهران از قبیل: دارالفنون، ثروت، سیروس، کالج، شاهدخت، شرف و علمیه به تعلیم خط اشتغال داشت، تا اینکه بازنشسته شد.
 
== شاگردان ==
علی‌اکبر کاوه شاگرد استادان بزرگی چون [[سید حسین تفرشی]] و [[عمادالکتاب|محمدحسین عمادالکتاب]] بود و شاگردان صاحب‌نامی نزد او تعلیم دیدند ازجمله: [[علی راهجیری]]، [[سیف‌الله یزدانی]]، [[نصرالله معین]]، [[محمد سلحشور]]، [[نصرالله افجه‌ای]]، [[عباس منظوری]]، [[ابوالحسن محصص مستشاری]]، [[مهدی کریمی]]، [[محمدتقی معمار جعفری]]، [[ولی‌الله پروانه]]، [[علی ابریشمکار]]، [[جهانگیر کوجک‌زاده]]، [[ناصر خانلرزاده]]، [[سید قوام شفق]]، [[مهدی مقدسیان]]، [[منصور معالی]]، [[یحیی جعفری]]٬، [[یوسف بوذری]]، [[جهانگیر نظام العلما]]، [[محمد زمان فراست]] و [[محمدتقی معمارجعفری]].<ref>{{یادکرد وب|نویسنده = قلیچ‌خانی، حمیدرضا|نشانی = http://khoshnevisi.net/comment.php?comment.news.514 |عنوان = فهرست خوشنویسان دوران قاجار تا معاصر| ناشر = پایگاه اطلاع‌رسانی خوشنویسی ایران |تاریخ = ۲۷ خرداد ۱۳۸۹ |تاریخ بازدید = ۱ دی ۱۳۸۹}}</ref>
 
== منابع ==