آگوستوس: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
Yamaha5Bot (بحث | مشارکتها) جز تمیزکاری با ویرایشگر خودکار فارسی |
FreshmanBot (بحث | مشارکتها) جز اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با ویرایشگر خودکار فارسی |
||
خط ۲۶:
| burial_place = [[آرامگاه آگوستوس]]، [[رم]]
}}
'''گایوس اکتاویوس تورینوس''' {{به لاتین|Gaius Octavius Thurinus}}
== حکومت سه نفره ==
خط ۳۵:
آنان خزانههای خویش را سامان دادند و حقوق سپاهیان را پرداخت کردند و اسامی ۳۰۰ سناتور و ۲۰۰۰ بازرگان را برای کشتن اعلام کردندو برای هریک ۲۵۰۰۰ درهم{{مدرک}} پاداش قرار دادند و خونبارترین حکومت هراس را در تاریخ روم برقرار کردند. نام سیسرون در صدر فهرست محکومان توسط آنتونیوس قرار داده شد و اکتاویوس واکنشی نشان نداد و سربازان آنتونیوس او را با وضع دردناکی کشتند و سرش را به دار کشیدند.
اکتاویوس به رم بازگشت اما آنتونیوس از آسیا به مصر رفت و در آنجا به همراه [[کلئوپاترا]] به خوشگذرانی پرداخت و حتی از پذیرفتن همسرش (خواهر اکتاویوس) نیز خودداری کرد.
خط ۵۴:
روابط ایران و روم نخستین بار در سال 96 پیش از میلاد و در جریان [[جنگهای مهردادی]] شکل گرفت و از همان زمان در وضعیت حساس و شکنندهای بود. با این حال تا سال 53 پیش از میلاد و [[نبرد حران (۵۳ پیش از میلاد)|نبرد حران]] کار به درگیری نظامی نکشید. پس از شکست تحقیرآمیز رومیان در حران که علاوه بر شکست، منجر به از دست رفتن تعداد زیادی از درفشهای عقابنشان رومی نیز شده بود، [[مارکوس آنتونیوس]] به بهانه گرفتن انتقام کراسوس و پس گرفتن درفشها به ایران لشکر کشید. با این حال او نیز به سختی [[جنگ مارک آنتونی با ایران|شکست خورد]]. پس از دو شکست پیاپی رومیان در حمله به ایران به دست مارک آنتونی و کراسوس، آگوستوس تصمیم گرفت تا از طریق دیپلماسی با شاهنشاهی اشکانی صلح کند. سرانجام در سال بیستم پیش از میلاد گفتگوها میان ایران و روم به نتیجه رسید و فرهاد چهارم صلح را پذیرفت. فرهاد همچنین درفش رومیان را که در نبرد حران میان کراسوس و سورنا به دست ایرانیان افتاده بود را به امپراتوری روم بازگرداند.<ref>{{Cite journal|last=Endres|first=David J.|date=2013|title=Encyclopedia of U.S. Catholic History by Matthew Bunson, Margaret Bunson|url=http://dx.doi.org/10.1353/cht.2013.0027|journal=U.S. Catholic Historian|volume=31|issue=3|pages=105–108|doi=10.1353/cht.2013.0027|issn=1947-8224}}</ref><ref name="Eck 2003">{{Cite journal|last=Eck|first=Bruno|date=2003|title=Ventilatoren|url=http://dx.doi.org/10.1007/978-3-642-55650-0|doi=10.1007/978-3-642-55650-0}}</ref><ref>{{Cite journal|last=Brosius|first=Maria|date=2006|title=Maria Brosius: Pierre Briant: Darius dans l’ombre d’Alexandre|url=http://dx.doi.org/10.17104/0017-1417_2006_5_426|journal=Gnomon|volume=78|issue=5|pages=426–430|doi=10.17104/0017-1417_2006_5_426|issn=0017-1417}}</ref> این صلح پایانی بر نخستین دور از جنگهای ایران و روم بود؛ جنگهایی که مقدر بود تا هفت قرن پس از آن ادامه پیدا کند.
این دستاورد بزرگی برای روم و احتمالا بزرگترین دستاورد دیپلماتیک دوران آگوستوس در طول زندگی اش بود. درفشهای شاهی در دوران باستان از اهمیت بسیار بالایی برخوردار بودند و افتادن درفش روم به دست دولت تیسفون یک تحقیر تاریخی برای روم
[[پرونده:Augustus Prima Porta (detail).PNG|پیوند=https://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%BE%D8%B1%D9%88%D9%86%D8%AF%D9%87:Augustus_Prima_Porta_(detail).PNG|بندانگشتی|اشکانیان درفش رومیان را باز می گردانند. صحنه حکاکی شده بر روی تندیس آگوستوس در پریما پورتا]]
|