آگوستوس: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز تمیزکاری با ویرایشگر خودکار فارسی
FreshmanBot (بحث | مشارکت‌ها)
جز اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با ویرایشگر خودکار فارسی
خط ۲۶:
| burial_place = [[آرامگاه آگوستوس]]، [[رم]]
}}
'''گایوس اکتاویوس تورینوس''' {{به لاتین|Gaius Octavius Thurinus}} بنیانگذاربنیان‌گذار [[پرینکیپاته]] و نخستین [[امپراتور روم]] بود. آگوستوس زمام امور امپراتوری روم را از ۲۷ قبل از میلاد تا لحظهٔ مرگ در ۱۴ پس از میلاد بر عهده داشت. وی از نوادگان برادری [[ژولیوس سزار]] که وارث و جانشین او بود و در هنگام مرگ سزار در یونان مستقر بود. اوکتاویوس پس از مرگ سزار و هنگامی که [[مارکوس آنتونیوس]] زمام امور رم را بدست گرفت، به رم آمد و به جنگ با او پرداخت. [[سیسرون]] سخن‌سرای مشهور رومی در این زمان چهارده خطابه، ضد آنتونیوس و به حمایت اکتاویوس ایراد کرد که بعداً باعث قتل او توسط آنتونیوس (با سکوت اکتاویوس) گردید. در نبردی که در شهر مدن (Modene) میان طرفداران جمهوری به رهبری پانسا و هیریوس دو کنسول روم و اکتاویوس علیه آنتونیوس جانشین خودخوانده سزار رخ داد، ارتش جمهوری پیروز شد. پانسا و هیریوس کشته شدند و اکتاویوس پیروزی را تصاحب کرد. بعدها انتونیوس ابتدا با لپیدوس سپس با اکتاویوس متحد شدند، تا علیه آخرین بقایای جمهوری در فیلیپی بجنگند.<ref>لژیونیکا: لژیون چهارم مقدونی؛ دکتر مهدی یاراحمدی</ref>
 
== حکومت سه نفره ==
خط ۳۵:
آنان خزانه‌های خویش را سامان دادند و حقوق سپاهیان را پرداخت کردند و اسامی ۳۰۰ سناتور و ۲۰۰۰ بازرگان را برای کشتن اعلام کردندو برای هریک ۲۵۰۰۰ درهم{{مدرک}} پاداش قرار دادند و خونبارترین حکومت هراس را در تاریخ روم برقرار کردند. نام سیسرون در صدر فهرست محکومان توسط آنتونیوس قرار داده شد و اکتاویوس واکنشی نشان نداد و سربازان آنتونیوس او را با وضع دردناکی کشتند و سرش را به دار کشیدند.
 
درسالدر سال ۴۲ پیش از میلاد، اکتاویوس و آنتونیوس در تعقیب [[گایوس کاسیوس لونگینوس|کاسیوس]] و [[مارکوس ژونیوس بروتوس|بروتوس]] از کشندگان سزار به مقدونیه رفتند و آنان پس از مدتی مقاومت خودکشی کردند.
 
اکتاویوس به رم بازگشت اما آنتونیوس از آسیا به مصر رفت و در آنجا به همراه [[کلئوپاترا]] به خوش‌گذرانی پرداخت و حتی از پذیرفتن همسرش (خواهر اکتاویوس) نیز خودداری کرد.
خط ۵۴:
روابط ایران و روم نخستین بار در سال 96 پیش از میلاد و در جریان [[جنگ‌های مهردادی]] شکل گرفت و از همان زمان در وضعیت حساس و شکننده‌ای بود. با این حال تا سال 53 پیش از میلاد و [[نبرد حران (۵۳ پیش از میلاد)|نبرد حران]] کار به درگیری نظامی نکشید. پس از شکست تحقیرآمیز رومیان در حران که علاوه بر شکست، منجر به از دست رفتن تعداد زیادی از درفش‌های عقاب‌نشان رومی نیز شده بود، [[مارکوس آنتونیوس]] به بهانه گرفتن انتقام کراسوس و پس گرفتن درفش‌ها به ایران لشکر کشید. با این حال او نیز به سختی [[جنگ مارک آنتونی با ایران|شکست خورد]]. پس از دو شکست پیاپی رومیان در حمله به ایران به دست مارک آنتونی و کراسوس، آگوستوس تصمیم گرفت تا از طریق دیپلماسی با شاهنشاهی اشکانی صلح کند. سرانجام در سال بیستم پیش از میلاد گفتگوها میان ایران و روم به نتیجه رسید و فرهاد چهارم صلح را پذیرفت. فرهاد همچنین درفش رومیان را که در نبرد حران میان کراسوس و سورنا به دست ایرانیان افتاده بود را به امپراتوری روم بازگرداند.<ref>{{Cite journal|last=Endres|first=David J.|date=2013|title=Encyclopedia of U.S. Catholic History by Matthew Bunson, Margaret Bunson|url=http://dx.doi.org/10.1353/cht.2013.0027|journal=U.S. Catholic Historian|volume=31|issue=3|pages=105–108|doi=10.1353/cht.2013.0027|issn=1947-8224}}</ref><ref name="Eck 2003">{{Cite journal|last=Eck|first=Bruno|date=2003|title=Ventilatoren|url=http://dx.doi.org/10.1007/978-3-642-55650-0|doi=10.1007/978-3-642-55650-0}}</ref><ref>{{Cite journal|last=Brosius|first=Maria|date=2006|title=Maria Brosius: Pierre Briant: Darius dans l’ombre d’Alexandre|url=http://dx.doi.org/10.17104/0017-1417_2006_5_426|journal=Gnomon|volume=78|issue=5|pages=426–430|doi=10.17104/0017-1417_2006_5_426|issn=0017-1417}}</ref> این صلح پایانی بر نخستین دور از جنگ‌های ایران و روم بود؛ جنگ‌هایی که مقدر بود تا هفت قرن پس از آن ادامه پیدا کند.
 
این دستاورد بزرگی برای روم و احتمالا بزرگترین دستاورد دیپلماتیک دوران آگوستوس در طول زندگی اش بود. درفش‌های شاهی در دوران باستان از اهمیت بسیار بالایی برخوردار بودند و افتادن درفش روم به دست دولت تیسفون یک تحقیر تاریخی برای روم به شمار میبه‌شمار رفتمی‌رفت. در واقع رومیان از اینکه انتقام کراسوس را از طریق جنگ بگیرند ناامید شده بودند و در همین راستا اکتاویوس پس گرفتن درفش کراسوس را به عنوان یک پیروزی در برابر ایران جلوه داد.<ref name="Eck 2003"/> او حتی صحنه بازپس گیریبازپس‌گیری درفش امپراتوری از ایران را بر روی زره خود حک کرد.
[[پرونده:Augustus Prima Porta (detail).PNG|پیوند=https://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%BE%D8%B1%D9%88%D9%86%D8%AF%D9%87:Augustus_Prima_Porta_(detail).PNG|بندانگشتی|اشکانیان درفش رومیان را باز می گردانند. صحنه حکاکی شده بر روی تندیس آگوستوس در پریما پورتا]]