بندر پیربازار: تفاوت میان نسخه‌ها

پیر بازار درگذشته به لحاظ واقع بودن بر سر راه‌های ارتباطی از اهمیت بسیاری برخوردار بود، زیرا مسافران اروپا برای استفاده از راه آبی دریای خزر، ناگزیر بودند که از این بندر بگذرند. در آن روزگار (قرن ۱۹ میلادی)، یکی از راه‌هایی که اروپاییان می‌توانستند خود را به ایران برسانند، رفتن به باکو، در کرانهٔ دریای خزر و سوار شدن به کشتیهای روسی به مقصد پیر بازار و سپس سفر به رشت و تهران بوده‌است. در آن دوره پیر بازار پیش بندر شهر رشت به‌شمار می‌رفت و بیشتر کشتیهای بازرگانی که از بندرهای روسیه به ایران می‌آمدند، در این بندر لنگر می‌انداختند. از آنجا که شهر رشت مرکز ارتباطی همهٔ راه‌های گیلان به‌شمار می‌رفت، کالاهای بازرگانی که از بندرهای روسیه به پیر بازار می‌رسید، به رشت برده می‌شد و از آنجا به قزوین، زنجان، همدان، تهران و مازندران حمل می‌گردید. پیر بازار بندر دریافت عوارض رشت بود و گمرک‌خانه‌ای داشت که ناصرالدین‌شاه‌قاجار در سفرنامه‌اش از آن یاد کرده‌است. از زمانی که جاده رشت به انزلی ساخته شد رفت و آمدرفت‌وآمد قایقها به این بندر از بین رفته و ویژگی بندری خود را از دست داده است.<ref>فصلنامه گیلان ما (سال سوم، تابستان 1382)</ref><ref>دائرة المعارفدائرةالمعارف بزرگ اسلامی</ref><ref>لغت‌نامه دهخدا</ref>