ایم-۱۲۰ آمرام: تفاوت میان نسخه‌ها

|موشکی است= 1۱

|چاقو دارد=

|مواد منفجره است= 1۱

|توپخانه‌ای است=

|پرتابه است=

|موشک است= 1۱

|است UK=

|خدمت= ۱۹۹۱ تاکنون

|استفاده شده توسط=

|جنگ‌ها=

|طراح=

|تاریخ طراحی=

|تاریخ تولید=

|تعداد=

|مدل‌های مختلف=

|برچسب خصوصیات=

|طول قسمت=

|عرض=

|سرنشینان=

<!-- خصوصیلت جنگ‌افزار موشکی -->

|فشنگ=

|وزن فشنگ=

|کالیبر=

|لوله‌ها=

|ریت=

|برد= مؤثر 100۱۰۰ کیلومتر

|برد نهایی= 190۱۹۰ کیلومتر

|تغذیه=

|نشانه روی=

|از پشت پر می‌شود=

|پرکردن خودکار=

|حمل‌کننده=

|زاویه آتش افقی=

|نشانه‌روی=

<!-- خصوصیات جنگ‌افزار چاقودار -->

|نوع تیغه=

|نوع قبضه=

|نوع غلاف=

|نوع سر=

|نوع دسته=

<!-- خصوصیات مواد منفجره -->

|انفجار=

|قدرت=

|زره=

|تسلیحات اولیه=

|تسلیحات ثانویه =

|موتور=

|قدرت موتور=

|نسبت قدرت/وزن=

|ظرفیت بار مفید=

|آویزش=

|ترافیک هوایی=

|ظرفیت سوخت=

|برد پرتابه=

|هدایت استیرینگ=

|جلوبرنده=

|سقف پرواز=

|ارتفاع=

|عمق=

|بالابردن اولیه=

|دقت=

'''موشک هوابه‌هوای میان‌برد پیشرفته ایم-۱۲۰''' {{انگلیسی|AIM-120 Advanced Medium-Range Air-to-Air Missile}} با نام اختصاری '''آمرام''' (AMRAM) [[موشک]]ی با قابلیت شلیک در تمامی شرایط آب‌آب و هوایی به اهداف فراتر از میدان دید است. این [[موشک هوابه‌هوا|موشک مافوق صوت هواپایه]] و رهگیر هوایی از [[رادار]] فعال برای پیگیری هدف، و فرکانس‌های رادیویی فعال برای تشخیص هدف استفاده می‌کند و بعد از شلیک به روش‌های ناوبری مستقل خود برای درگیری با هدف متکی است. وجود رادار، سیستم میکروکامپیوتری و واحد اطلاعات گرانشی باعث می‌شود تا وابستگی این موشک به سیستم کنترل آتش هواپیمای شلیک‌کننده آن به حداقل برسد.<ref>[http://www.fas.org/man/dod-101/sys/missile/aim-120.htm AIM-120 AMRAAM Slammer] FAS</ref>

آمرام به سفارش نیروی هوایی و دریایی آمریکا طراحی شده و جایگزینی برای موشک‌های [[ایم-۷ اسپارو]] است. آمرام در مقایسه با اسپارو سریع‌تر، کوچک‌تر و سبک‌تر است و قابلیت بهتری برای درگیری با اهداف کم‌کم ارتفاع دارد. هزینه تولید هر فروند از موشک آمرام حدود ۳۸۶ هزار دلار اعلام شده استشده‌است که از این رقم حدود ۶۹ درصد هزینه سیستم هدایتی، ۹ درصد سیستم کنترل، ۹ درصد فیوز، ۶ درصد پیشرانه، ۶ درصد بدنه، و فقط ۲ درصد مربوط به کلاهک جنگی آن است.<ref>[http://www.globalsecurity.org/military/systems/munitions/aim-120-specs.htm AIM-120 AMRAAM Slammer Specification] Global security</ref>

برنامه ساخت این موشک در پی توافق [[ایالات متحده]] و چند عضو دیگر [[ناتو]] برای طراحی یک موشک هوا به‌به هوای جدید آغاز شد. اولین مطالعات این برنامه در سال ۱۹۷۵ انجام شد که در آن توصیه شده بود درگیری‌های هوایی آینده بایستی برای مسافت‌های ۵ تا ۶۵ کیلومتری برنامه‌ریزی شوند. ویژگی‌های این موشک بر اساس نیازهای جنگی سال ۱۹۸۵ به بعد مشخص شده بود. مرحله طراحی مفهومی این برنامه در سال ۱۹۷۹ تکمیل شد و دو شرکت [[ریتیون]] و [[هیوز]] برای ساخت این موشک انتخاب شدند. هواپیماهای [[اف-۱۵]]، [[اف-۱۶]] و پروژه در حال طراحی [[اف-۲۲]] در [[نیروی هوایی آمریکا]]، [[اف-۱۴]] دی، [[اف-۱۸ هورنت]] در [[نیروی دریایی آمریکا]]، [[اف-۴]]های ِهایِ نیروی هوایی آلمان و [[جنگنده تورنادو|تورنادوها]] و [[جت هوایی هریر|سی هریرهای]] ِ بریتانیایی هم به عنوان هواپیمای پایه برای طراحی این موشک انتخاب شدند.

[[رده:موشک‌های قابل استفاده در اف-14تامکت۱۴تامکت]]