پیسی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''پیسی'''، '''بَرَص'''، '''لک و پیس''' یا '''ویتیلیگو''' (Vitiligo) یک اختلال تولید [[رنگدانه]] است که در آن [[ملانوسیت]]‌ها (سلولهایی که رنگدانه تولید می‌کنند) در قسمتهاییقسمت‌هایی از پوست، غشاهای مخاطی و شبکیه تخریب شده‌اند. در نتیجه لکه‌های سفیدپوست درنواحی مختلف بدن ظاهر می‌شوند. مویی که در نواحی مبتلا به پیسی رشد می‌کند معمولاً سفید می‌شود.

حدود یک تا دو درصد جمعیت دنیا یا (۵۰–۴۰ میلیون نفر)، به بیماری پیسی مبتلا هستند. ۹۵٪ افراد قبل از ۴۰ سالگی علائم را نشان داده‌اند. بیماری تمام نژادها و هر دو جنس را یکسان تحت تأثیر قرار می‌دهد. به‌نظر می‌رسد پیسی در افراد مبتلا به بیماریهایبیماری‌های [[اتوایمیون]] شایعتر است. این بیماریهایبیماری‌های اتوایمیون عبارت‌اند از: پرکاری [[غده تیروئید]]، نارسایی قشر [[غده فوق کلیه]]، [[آلوپسی آره آتا]] و [[آنمی پرنسیوز]].

معمولاً افراد مبتلا به پیسی اول از همه به رنگدانه‌دار شدن (پیگمانتاسیون) به حالت لکه‌های سفید روی پوستشان توجه می‌کنند. این لکه‌ها بیشتر از همه در مناطق در معرض نور از قبیل دستهادست‌ها پاها بازوها، صورت و لبهالب‌ها شایع هستند. دیگر نقاط شایع لکه‌های سفید عبارت‌اند از زیر بغل و [[کشاله]] ران، اطراف دهان و چشم، پره‌های بینی، [[ناف]] و نواحی تناسلی.

* در یک الگو (الگوی کانونی) ناحیه بدون [[رنگدانه]] به یک یا تعداد معدودی ناحیه محدود می‌شود. بعضی افراد نواحی بدون رنگدانه را در یک سمت بدن خود دارند (الگوی سگمنتال). اما در بیشتر افراد مبتلا به پیسی نواحی فاقد رنگدانه در قسمت‌های مختلف بدن بوجودبه وجود می‌آید (الگوی ژنرالیزه). علاوه بر لکه‌های سفید روی پوست، ممکن است افراد مبتلا به برص سفید شدن زودرس موهای سر، ابروها و ریش را داشته باشند. افراد با پوست تیره ممکن است متوجه فقدان رنگ در ناحیه‌ای در داخل دهانشان بشوند.