یک قل دو قل: تفاوت میان نسخه‌ها

مرحلهٔ هشتم، در این مرحله بازیکن همه سنگ‌ها را یک جا به طرف بالا می‌اندازد، در فاصلهٔ بازگشت آنها، فوراً دست‌ها را از کناره به هم می‌چسباند و سنگ‌ها را با کف دو دست می‌گیرد، دوباره آنها را در همان حال با دو دست به طرف بالا می‌اندازد و در این فاصله دست‌ها را وارونه کرده و از ناحیهٔ انگشت سبابه به هم می‌چسباند و آنها را با پشت دستهایشدست‌هایش می‌گیرد و سپس عکس آن را انجام داده و باز سنگ‌های پرتابی را با کف دو دست می‌گیرد، افتادن حتی یک سنگ، موجب سوختن است و هر کدام این مرحله را گذرانده باشد، برندهٔ بازی است. مرحلهٔ آخر، مرحلهٔ تنبیه است و دو بازیکن روبروی هم می‌نشینند (و یا اگر به صورت گروهی اجرا می‌شود، دو سر گروه). بازنده کف دستش را به زمین می‌چسباند و نفر برنده، سنگهاسنگ‌ها را یکی یکی با اسامی تنبیه‌ها (مانند مشت، سیلی، نوازش، پیچش و برداشتن عسل از کندو) پشت دست او می‌چیند سپس او باید با یک حرکت همهٔ سنگهاسنگ‌ها را به طرف بالا بیندازد و با دست بگیرد، اگر توانست همه را بگیرد، تنبیهی متوجه او نیست، ولی براساس آنچه بر زمین انداخته باشد، تنبیه می‌شود. البته این بازی، بنابر ذوق و ابتکار بازیکنان ماهر، می‌تواند مراحل بسیاری داشته باشد.