زغال فشرده: تفاوت میان نسخه‌ها

برای ساختن این ماده، دو روش وجود دارد یکی با استفاده از خرده زغال چوب که ان را اسیاب کرده و گرد به دست آمده را با گونه‌ای چسب که معمولاچسب طبیعی است به همراه برخی افزودنی‌های دیگر درهم می‌آمی‌زند، سپس مخلوط به دست آمده را تحت فشار و گرما قرار داده و به شکل‌های گوناگون (معمولامعمولاً چهارگوش یا استوانه‌ای یا تخم مرغی) قالب گیری می‌کنند.در روش دوم فقط از الیاف طبیعی مخصوصا خاک اره استفاده شده و خاک اره نباید حاصل از چوبهای صنعتی مانند نئوپان باشد و آن‌ها را توسط اسیاب خرد کرده و سپس خشک کرده و توسط دستگاههای فشار بالا به هم پرس کرده و بعد از این مرحله برای عملیات کربونیزاسیون آن‌ها را وارد کوره کرده که بسته به نوع کوره(صنعتی و سنتی) وجنس الیاف بکار برده شده (خاک اره؛پوست کردو؛ و غیره)12 تا 48 ساعت حرارت میدهند و سپس از کوره خارج کرده و داخل یک محفظه بسته قرار میدهند و بعد 48 ساعت زغال حاصل می‌شود که این نوع زغال در تمامی کشورهای صنعتی به علت الایندگی کمتر ، بدون بو ، بدون دود ، عمر طولانی سوختن ، گرما دهی بالا و حفاظت از منابع طبیعی جایگزین سوخت‌ها حتی زغال سنگ شده‌است.