جهت‌یابی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
نسخهٔ ‏۶ دسامبر ۲۰۱۸
←‏جهت‌یابی با ستارهٔ قطبی: اصلاح اشتباه تایپی...ستاره ی قطبی در صورت فلکی دب اصغر هست
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۶۰:
 
برای یافتن ستارهٔ قطبی روش‌های مختلفی وجود دارد:
# به وسیلهٔ مجموعه ستارگان «[[دب اکبراصغر|دبّ اکبراصغر]]»: [[صورت فلکی]] دبّ اکبراصغر شامل هفت ستاره‌است که به شکل ملاقه قرار گرفته‌اند: چهار ستاره آن تشکیل یک ذوزنقه را می‌دهند، و سه ستارهٔ دیگر مانند یک دنباله در ادامه ذوزنقه قرار گرفته‌اند. هر گاه دو ستاره‌ای که لبهٔ بیرونی ملاقه را تشکیل می‌دهند (دو ستارهٔ قاعده کوچک ذوزنقه؛ لبهٔ پیالهٔ ملاقه؛ محلی که آب از آن‌جا می‌ریزد) را [با خطی فرضی] به هم وصل کنیم، و پنج برابر فاصله میان دو ستاره، به سمت جلو ادامه دهیم، به ستاره قطبی می‌رسیم.
# به وسیلهٔ مجموعه ستاره‌های «[[ذات‌الکرسی]]»: صورت فلکی ذات‌الکرسی شامل پنج ستاره‌است که به شکل W یا M قرار گرفته‌اند. هرگاه (مطابق شکل) ستارهٔ وسط W (رأس زاویهٔ وسطی) را حدود پنج برابرِ «فاصلهٔ آن نسبت به ستاره‌های اطراف» به سوی جلو ادامه دهیم، به ستارهٔ قطبی می‌رسیم.
 
===== نکات =====
* صورت‌های فلکی ذات‌الکرسی و دبّ اکبراصغر نسبت به ستارهٔ قطبی تقریباً روبه‌روی یکدیگر، و دور ستاره قطبی خلاف جهت عقربه‌های ساعت می‌چرخند. اگر یکی از آن‌ها پشت کوه پنهان بود، با دیگری می‌توان ستارهٔ قطبی را یافت. فاصلهٔ هر کدام از این دو صورت فلکی تا ستارهٔ قطبی تقریباً برابر است.
* اگر برای یافتن ستاره‌ها در آسمان از نقشه [[ستاره‌یاب]] ([[افلاک‌نما]]) استفاده می‌کنید، به‌خاطر داشته باشید که ستاره‌یاب‌ها موقعیت ستاره‌ها را در زمان، تاریخ و موقعیت جغرافیایی (طول و عرض جغرافیایی) خاصی نشان می‌دهند.
* هر چه از استوا به سوی [[قطب شمال]] برویم، ستارهٔ قطبی در آسمان بالاتر (در ارتفاع بیشتر) دیده می‌شود. یعنی ستارهٔ قطبی در استوا (عرض جغرافیایی صفر درجه) تقریباً در افق دیده می‌شود، و در قطب شمال (عرض جغرافیایی ۹۰ درجه) تقریباً بالای سر ([[سرسو]]، [[سمت‌الرّأس]]، [[رأس‌القدم]]) دیده می‌شود. بالاتر از عرض جغرافیایی ۷۰ درجه شمالی عملاً نمی‌توان با ستارهٔ قطبی شمال را پیدا کرد.