خواجه (جنسی): تفاوت میان نسخه‌ها

'''خاجعخواجه'''<ref>{{یادکرد وب|نویسنده = ندا فراهانی|نشانی = http://press.jamejamonline.ir/Newspreview/1352659668198257047 |عنوان =خواجگان، محرم زنان دربار | ناشر = [[جام‌جم آنلاین]]|تاریخ = |تاریخ بازدید = ۲۶ فوریه ۲۰۱۷}}</ref><ref>{{یادکرد وب|نویسنده = |نشانی = http://www.iichs.org/magazine/sub.asp?id=1012&theme=Orange&magNumber=118&magID=121&magIMG=coverpage118.jpg |عنوان =خواجگان سرای | ناشر = ماهنامه الکترونیکی بهارستان|تاریخ = |تاریخ بازدید = ۲۶ فوریه ۲۰۱۷}}</ref><ref>{{یادکرد وب|نویسنده = |نشانی = http://www.goftogoonews.com/Pages/News-26908.aspx |عنوان =خواجگان دربار چه کسانی بودند؟ | ناشر = گف و گو|تاریخ = ۲۲ فروردین ۱۳۹۳|تاریخ بازدید = ۲۶ فوریه ۲۰۱۷}}</ref> یا '''اخته''' به مردانی گفته می‌شود که توانایی جنسی و میلی نسبت به زنان ندارند. اغلب برای استفاده در [[حرمسرا]]ها پسربچه‌ها را قبل از سن بلوغ [[اخته کردن|اخته کرده]] و مانع از بروز صفات ثانویه جنسی و توانایی انجام عمل جنسی در آنها می‌شدند.

== القاب خواجه‌ یادشده ==

مردان به دلیل جلوگیری از به پادشاهی رسیدن دشمنانشان آنان را عقیم می‌کردند. نیز در حرمسراها برای جلوگیری از نزدیکی اطرافیان ملکه و همسران پادشاه آنان را عقیم می‌کردند. در [[اروپا]] عقیم کردن پسران برای نگه داشتن صدای زیبا مرسوم بوده‌است. تعدادی از خواجگان به عنوان سرباز در دژها و قلعه‌ها ساکن بودند. عقیمخواجه کردن این دسته از مردان برای جلوگیری از تمایل آنان به بازگشت در خانواده در دوران دفاع از [[قلعه]] و [[جنگ]] بوده‌است.

* ،خواجه تاجدار، نوشته ژان گور، ترجمه ذبیح‌الله منصوری، انتشارات امیرکبیر، ۱۳۸۶، تهران.

* فرهنگ فارسی حمید صفحه ۵۶۸ چاپ ۳۱ تألیف حسن امید سال ۱۳۸۴ تهران کتاب‌خانه ملی تهران۷۴م ۱۱۱۱۱۱۴