سید روحالله خمینی: تفاوت میان نسخهها
[نسخهٔ بررسیشده] | [نسخهٔ بررسینشده] |
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
Mdaneshmandi (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
اضافه کردن نظرات خمینی درباره بهائیان با استناد به منابع |
||
خط ۴۴۹:
{{اصلی|نظریههای توطئه در ایران}}
در پارانویایی خمینی، اقلیتهای مذهبی، بهویژه یهودیها، نشانهٔ شومی و نحسی، شناخته میشوند. او یهودیها را متهم به تحریف اسلام، ارائه تفسیر غلط از قرآن، آزار و زندانی کردن روحانیون، طرفدارای از ماتریالیسم تاریخی، تحریک و راهاندازی انقلاب سفید، تمجید از عاملان کشتار ۱۹۶۳ میلادی، کنترل وسایل ارتباط جمعی و البته کنترل اقتصاد جهان کرد. او یهودیها را جاسوس و ستون پنجم امپریالیسم میدانست. به آنها به عنوان قدرتی واقعی که در پشت توطئههای امپریالیسم قرار دارند، نگاه میکرد: «هدف واقعی آنها، تشکیل دولت یهود است». او اضافه میکرد که اگر به این هدف میرسیدند، خطرناک بود، چون یهودیها مردمانی پرانرژی و زیرکی هستند. خمینی همچنین بهائیت را به عنوان یک «توطئه براندازی» محکوم کرد و گفت که در اصل به وسیلهٔ بریتانیا بناگذاری شده، اما حالا به وسیلهٔ اسرائیل و آمریکا کنترل میشود. او میگفت «همانگونه که شوروی حزب توده را کنترل میکند، ریگان هم از بهائیها حمایت میکند. بهائیت یک مذهب نیست، بلکه یک سازمان مخوف است که برای براندازی جمهوری اسلامی، توطئهچینی میکند».<ref>Abrahamian, The Paranoid Style in Iranian Politics، 111-131</ref>
=== بهائیان ===
هنگامی که خمینی، در نوفل لوشاتو در تبعید به سر میبرد، به پرسشی دربارهی آزادی سیاسی یا دینی بهائیان تحت حاکمیت دولت اسلامی چنین پاسخ داد:"آنها یک حزب سیاسی هستند؛ مضرّند. مقبول نخواهند بود". مصاحبهکننده، پرفسور جیمز کاکرافت استاد دانشگاه راتگرز، سؤال دیگری کرد:"آیا برای انجام شعایر دینی خود آزادی خواهند داشت؟" خمینی جواب داد،"نه".<ref>اصل مصاحبه در ''Seven Days'', 23 February 1979
و همچنین
New York Times, 13 February 1979, quoted in D. Martin, “The Persecution of the Baha’is in Iran 1844–1984”, ''Baha’i Studies,'' 12, no. 13 (1984): 31.</ref>
=== همجنسگرایان ===
|