بر پایه یادداشت‌های به دست آمده از [[کالیستنس]] تاریخ‌نگار اسکندر، ۱۲ اوت سال ۳۳۰ پیش از میلاد، نیروهای اسکندر مقدونی در پیشروی از سوی جنوب به سوی [[پرسپولیس]] پایتخت آن زمان [[ایران]]، در
منطقه [[دربند]] [[پارس]] که منطقه‌ای کوهستانی و سخت گذر [[پارس|و]]<nowiki/>ا[[پارس| تنها مکان قابل دسترسی از جنوب بسوی پارس بود]]بوده ستاست متوقف شدند و در این منطقه درگیری میان اسکندر و آریو برزن رخ داد. به گفته اسکندر بعد از ورود [[پارس|دره]]<nowiki/>م[[پارس|های مخوف دربند پارس،]] ذج خورشید را به مدت سه شبانه روز بچشم ندیدم بعلت انبوه درختان و ازدیاد باران. اسکندر با یک هنگ [[ارتش ایران]] که شامل ۵۰۴۰ تا ۵۰۰۰ نفر بود به فرماندهی آریو برزن رو به رو شد. این هنگ چندین روز مانع ادامه پیشروی ارتش ده‌ها هزار نفری اسکندر شده بود که [[مصر]]، [[بابل (دولت‌شهر)|بابل]] و [[شوش]] را پیشتر گرفته بود و در سه جنگ، [[داریوش سوم]] را شکست و فراری داده بود. سرانجام این هنگ با محاصره کوه‌ها و حمله به افراد آن از ارتفاعات بالاتر از پای درآمد و فرمانده آن آریوبرزن نیز کشته شد.
