اینجو چوسان: تفاوت میان نسخه‌ها

پادشاه اینجو در سال ۱۵۹۵ به عنوان پسر بزرگ جئونگ وون متولد شد، که پدرش پادشاه پادشاه سئونجو بود. در سال ۱۶۰۷، به پسر شاهزاده بزرگ جئونگ وون عنوان شاهزاده ناگ یانگ (綾 陽 都 正، 능 양도 정) و بعد شاهزاده بزرگ ناگ یانگ (綾 陽 君، 능양군) داده شد؛ و به عنوان یک عضو خانواده سلطنتی زندگی می‌کرد، که توسط هیچ [[حزب سیاسی]] که در آن زمان کنترل سیاست‌های [[کره (کشور)|کره]] را در دست داشتند، حمایت نمی‌شد

در سال ۱۶۰۸، سئونجو بیمار شد و درگذشت، و پسرش، [[گوانگ‌هیگون چوسان|گوانگ‌هیگون]]، به تخت سلطنت رسید. در آن زمان، دولت توسط جناح‌های سیاسی مختلف تقسیم شد؛ و بعد از [[تهاجم هیده‌یوشی به کره (۱۵۹۸–۱۵۹۲)|جنگ هفت ساله]]، حزب لیبرال شرقی قوی شد و بیشتر فعالیت‌هایش متوجه مبارزه با [[ژاپن]] بود. حزب شرقی در روزهای آخر زندگی پادشاه سئونجو به حزب‌های سیاسی شمالی و جنوبی تقسیم شد. حزب شمالی خواستار اصلاحات رادیکال بود در حالی که حزب جنوبی از اصلاحات محدود (معتدل) حمایت کرد. در زمان مرگ سئونجو، جناح شمالی که در آن زمان کنترل حکومت را به دست گرفت، به جناح چپ بزرگ شمالی و کمتر رادیکال اقلیت شمالی تقسیم شد. هنگامی که که گوانگ‌هیگون تاج و تخت را به ارث برده بود، حزب بزرگ شمالی که از او به عنوان وارث تاج و تخت حمایت کرد، حزب سیاسی بزرگ در دربار سلطنتی شد. در ضمن، حزب سیاسی [[محافظه کار]] غربی همچنان یک حزب کوچک باقی ماند و از رسیدن به قدرت بازماند؛ با این حال بسیاری از اعضای حزب غربی همچنان به دنبال فرصت‌هایی برای بازگشت به سیاست به عنوان حزب حاکم بودند.

در سال ۱۶۲۳، اعضای حزب محافظه کار غربی، کیم جاجوم، کیم ریو، یی گوی و یی گوال، کودتایی را آغاز کردند که منجر به خلع گوانگ‌هیگون شد که بعداً به تبعید در [[استان ججو|جزیره ججو]] فرستاده شد. جونگ این هونگ و یی ایچوم کشته شدند و به‌طوربه‌ طور ناگهانی حزب غربی جایگزین حزب بزرگ شمالی به عنوان حزب حاکم شد. غربی‌ها اینجو را به کاخ آوردند و او را به عنوان پادشاه جدید چوسان معرفی کردند. اگرچه اینجو پادشاه بود، او هیچ اختیاری نداشت زیرا تقریباً تمام قدرت در دست جناح غربی که گوانگ‌هیگون را خلع کرده بودند، بود.