شاه اسماعیل یکم: تفاوت میان نسخه‌ها

اسماعیل مدتی پنهانی در [[اردبیل]] زیست و سپس برای امنیت بیشتر به [[لاهیجان]] رفت و نزد امیر آن جا «[[کارکیا میرزا علی]]» پناه گرفت. کارکیا میرزا علی فرمان‌روای محلی لاهیجان و دیلمان که [[شیعه]] و [[سید]] و دوستدار خاندان صفوی بود در تربیت اسماعیل خردسال اهتمام کرد. اسماعیل تا سال [[۹۰۵ (قمری)]] با مراقبت‌های [[شمس الدین لاهیجی]] که از فضلای آن دیار بود عربی، [[قرآن]] و مبانی و اصول شیعه امامی را فرا گرفت.<ref>احسن التواریخ، ص ۹؛ جهانگشای خاقان، صص ۶۴–۶۷</ref> همچنین در این مدت، زیر نظر هفت تن از بزرگان صوفی لاهیجانصفوی فنون رزم را آموخت.<ref>جهانشگای خاقان، ص ۵۷</ref>