اینجو چوسان: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
بدون خلاصۀ ویرایش برچسبها: ویرایشگر دیداری ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
بدون خلاصۀ ویرایش برچسبها: ویرایشگر دیداری ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه ویرایش پیشرفتهٔ همراه |
||
خط ۳۵:
پادشاه گوانگهیگون، که به عنوان یک دیپلمات عاقل در نظر گرفته میشود، سیاست خنثی خود را بین [[سلسله مینگ]] که متحد سنتی چوسان بود و منچو که در حال بزرگ شدن بود حفظ کرد. با این حال، پس از سقوط گوانگهیگون، [[محافظه کاران]] غربی سیاست سرسختانه ای به سمت منچو اتخاذ کردند، و اتحاد خود را با سلسله مینگ حفظ کردند. منچوها، که تا آن زمان تا بیشتر به چوسان به عنوان یک کشور دوست نگاه میکردند، شروع به توجه به چوسان به عنوان دشمن کرد. هان یون که در شورش یی گوال شرکت کرده بود به منچوری گریخت و از امپراتور چینگ [[نورهاچی]] خواست تا به چوسان حمله کند. در نتیجه روابط دوستانه چوسان و منچو به پایان رسید.
در سال ۱۶۲۷، ۳۰٬۰۰۰ سوارهنظام منچو تحت فرماندهی ژنرال آمین (阿敏) و ژنرال سابق کره ای [[گانگ هونگ-ریپ|گانگ هونگ ریپ]] به چوسان حمله کردند و خواهان بازگشت امپراتور گوانگهیگون به قدرت و اعدام رهبران حزب غربی از جمله کیم جا جوم شدند. ژنرال جانگ مان دوباره با منچوها جنگید، اما نتوانست حمله را دفع کند. بار دیگر اینجو به جزیره گانگوا فرار کرد. در همین حال، منچوها هیچ دلیلی برای حمله به کره نداشتند و تصمیم به عقبنشینی برای آماده شدن جنگ علیه مینگ گرفتند و به زودی صلح برقرار گشت. بعدها، چینگ و چوسان اعلام کردند که دو ملت برادر هستند و منچوها از کره خارج شدند. این جنگ به نام نخستین تهاجم منچو به کره شناخته میشود.
با این حال، اکثر غربیها به رغم جنگ، سیاست سرسختانه خود را علیه چینگ حفظ کردند. نورهاچی بهطور کلی نظر مثبتی نسبت به کره داشت و دوباره به کره حمله نکرد. با این حال، زمانی که نورهاچی درگذشت و [[امپراتور هونگ تایجی|هونگ تایجی]] که بعد از او به عنوان حاکم منچو به حکومت رسید، منچوها دوباره به دنبال فرصتی برای یک جنگ دیگر بودند.
|