ابراهیم خلیل جوانشیر: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۴:
در ۱۷۹۴ [[آغا محمدخان قاجار]] که موفق شده بود بر تمامی مدعیان پادشاهی در ایران غلبه کند، به خانهای قفقاز و گرجستان فرمان داد که به تهران بیایند و به او اظهار وفاداری کنند. [[اراکلی خان]] فرمانروای گرجستان که با روسها پیمان تحتالحمایگی بسته بود، از رفتن سرباز زد و ابراهیم خلیل جوانشیر هم که همراه با پدرش با پدر آغا محمدخان ([[محمدحسن قاجار]]) جنگیده بود هم به تهران نرفت. دو سال پیش از این، آغا محمدخان قاجار تقاضای مشابهی از ابراهیم خان نموده بود که ابراهیم خان برادر زادهاش را با هدایا به نزد آغا محمدخان فرستاده بود، اما در هنگامه جنگ بر ضد افشاریان گریخته بود که در زمان فرار دستگیر و کشته شده بود. شاید ابراهیم خان فکر میکرد که آغا محمدخان قاجار هم یکی دیگر از مدعیان تخت پادشاهی ایران است که به زودی افول خواهد نمود. اما در ۱۷۹۵ آغا محمدخان از رود ارس گذشت و به سراغ ابراهیم خان آمد. خانهای ایروان، نخجوان و گنجه به حضور آغا محمدخان آمدند اما ابراهیم خان برای نبرد به او یورش برد و طی یک درگیری به دژ قرهباغ ([[محاصره قلعه قرهباغ]]) پناه برد. این دژ بسیار محکم بود و در منطقهای کوهستانی قرار داشت که گرفتن آن کار مشکلی بود و آغامحمدخان هم نقشه داشت که هرچه زودتر به اراکلی خان حمله کند که بنا به همپیمانی با روسها، قویتر و خطرناکتر بود. بنا بر این، به یک گفتار خالی ابراهیم خان مبنی بر وفاداری بسنده کرد و محاصره را رها نمود.
آغا محمدخان از آنجا به فتح تفلیس رفت و در پیکاری بسیار خونین با نام [[نبرد کرتسانیسی]] اراکلی (هراکلیوس دوم) را شکست داد و اهالی تفلیس را قتلعام کرد، سپس به تهران بازگشت و تاجگذاری نمود. در پاسخ به این اتفاقها، [[کاترین دوم روسیه|کاترین]]، ملکه روسیه، در ۱۷۹۶ سپاهی بر ضد ایران تجهیز کرد و به فرماندهی [[زوبوف]] به قفقاز فرستاد که بسیاری از خانهای قفقاز به او اعلام سرسپردگی نمودند. در واکنش به این
فتحعلی شاه در این هنگام با لشکرکشی روسیه و کشته شدن خان گنجه [[جوادخان زیاد اوغلی]] و قتلعام مردم آن توسط
پس از این، روسها برای جلب حمایت مسلمانان،
== فرزندان ==
|