راک اسرائیلی: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز ←دههٔ ۱۹۶۰ |
||
خط ۷:
در سال [[۱۹۶۷ (میلادی)|۱۹۶۷]] و به موازات جشن ملی اسرائیلی‌ها درپی پیروزی بر اعراب در [[جنگ شش روزه]]، جایگاه [[نیروهای دفاعی اسرائیل]] مورد توجه عموم قرار گرفت و ترانه‌های بسیاری در «ستایش پیروزی» یا «سوگ از دست‌رفتگان» ساخته شدند. موسیقی راک به مرور فراگیر می‌شد و در مکان‌هایی مانند [[کلوپ]] Hakarish و Calypso اجرا می‌شد که تا پیش از آن بیشتر به‌عنوان محل‌های مخفی عرضهٔ [[مواد مخدر]] شهرت داشتند.
با نزدیک شدن سال‌های پایانی دههٔ ۶۰ موسیقی راک کم‌کم مشروعیت پیدا کرد. هنرمندان موسیقی غربی به اسرائیل می‌آمدند و پیامد اقبال موسیقی عامه‌پسند، تاثیرگذاری بر فرهنگ محلی بود. برخی گروه‌های اسرائیلی با به‌کارگیری هنرمندان غیرمحلی در ترکیب‌شان، سعی در ایجاد تغییر کردند. در میان گروه‌های جدیدی که فعال بودند سه گروه شاخص‌تر، هدایت‌کنندهٔ اصلی جریان موسیقی راک شدند.
اولی گروه ۵ نفرهٔ [[د چرچیلز|چِرچیلز]] بود که استَن سالومون [[کانادا|کانادایی]] به‌عنوان خواننده و [[راب هاکسلی]] [[بریتانیا|بریتانیایی]] به‌عنوان گیتاریست در ترکیب آن حضور داشتند. آن‌ها در آفریدن موسیقی‌شان بی‌پروا عمل می‌کردند و ترکیب‌های خلاقانه‌ای مانند ادغام [[سایکدلیک راک]] با «موسیقی عربی مدیترانه‌ای» را انجام می‌دادند. در سال ۱۹۷۰ آهنگ‌ساز و رهبر ارکستر [[نوام شریف]] پیشگام برگزاری کنسرتی شد که طی آن [[ارکستر فیلارمونیک اسرائیل]] و چِرچیلز با هم به اجرای برنامه پرداختند. گروه دیگر دِ لایِنز بود که به‌عنوان اولین گروه اسرائیلی که به موسیقی [[رگی|رِگِی]] پرداختند شناخته می‌شوند. آن‌ها همچنین اولین گروه اسرائیلی هستند که یکی از آهنگ‌های‌شان به جدول پرفروش‌ترین‌های بریتانیا راه یافته‌است.<ref>{{چر}}(۱۹۶۸){{چر}} «Our Love's a Growing Thing»{{چر}}</ref>
| |||