گرامافون: تفاوت میان نسخه‌ها

صدا، خواه از دهان انسان بر آید و خواه از [[ساز|آلات موسیقی]]، همه در هوا ارتعاش‌هایی پدیدمی‌آورندپدید می‌آورند. برای ضبط صدا باید بتوان که آن ارتعاش‌ها را بر روی چیزی ثبت کرد.

البته دستگاه‌های مدرن کنونی، ساختمانی بس مفصل و پیچیده دارند. از این رو، مثلاً می‌توانند «امواج صوتی» را به «جریان‌های برقی» تبدیل کنند. یعنی آن که به وسیله امواج نوسان دار صوتی، جریان‌های نوسان دارالکتریکیدار پدیدمی‌آورندالکتریکی پدید می‌آورند. سپس این جریان را نیز تقویت کرده به آهن‌ربایی منتقل می‌کنند که سوزن ضبط، برسر آن وصل شده‌است. آن گاه سوزن بر روی یک صفحه مومی گردش و با انداختن شیارهایی، صدا را در آن ضبط می‌کند. اکنون، برای شنیدن همان صدایی که قبلاً بر روی صفحه پُر شده، باید سوزنی را که در بازوی پیکاپ نصب گردیده، بر روی شیارهای صفحه عبور دهیم، تا بدین وسیله بر بلورهای درون «پیکاپ» فشار آورده، بلندگو را تحت تأثیر قرار می‌دهند، و آن گاه ارتعاش‌هایی را در هوا پدیدمی‌آورندپدید می‌آورند که قادر می‌شویم صدای ضبط‌شده را بشنویم.