مصطفی چمران: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
خنثیسازی 3 ویرایش 5.115.239.206 (بحث). (T) برچسب: خنثیسازی |
Negar navaei (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: افزودن القاب |
||
خط ۱۳۰:
هنگامی که منطقه شیعهنشین [[نبعه]] توسط [[حزب فالانژ لبنان|فالانژها]] محاصره شده بود، چمران در مأموریتی خطرناک، سوار بر زرهپوشی از [[ارتش لبنان]]، خود را به داخل منطقه محاصره شده میرساند. در میان راه فالانژیستها زرهپوش را متوقف میکنند و میخواهند در آن را باز کنند که چمران از داخل دستگیره در را محکم میگیرد و آنها فکر میکنند در قفل است و وقتی از شیشه کوچک به داخل نگاه میکنند او خود را پنهان میکند؛ آنها نیز با تصور اینکه کسی داخل نیست منصرف میشوند. چمران پس از سه روز ماندن در نبعه تصمیم به مراجعت میگیرد. برای بازگشت زرهپوشی نبود؛ لذا با [[ارمنیها]] تماس میگیرد؛ ارمنیها در قبال گرفتن پول، شیعیان را به بیروت میرساندند لیکن اکثریت آنها در میان راه به اسارت میافتادند و کشته میشدند. چمران با اتومبیل، همراه سه نفر ارمنی، وارد منطقه فالانژیستها میشود و در پست ایست و بازرسی فالانژها با استفاده از گذرنامه یک شخص فرانسوی که شباهتی به چمران داشته، شروع به صحبت به زبان فرانسه با مأمورین میکند و بدین ترتیب از محاصره آنها خارج میشود. او گزارشی از وضعیت وخیم شیعیان جنگ زده نبعه به موسی صدر میدهد. موسی صدر با دوستی در [[فرانسه]] تماس گرفته و تقاضای کمک مینماید؛ او نیز با [[سازمان پزشکان بدون مرز]] تماس برقرار میکند و اکیپی متشکل از چهار پزشک فرانسوی به همراه سه پرستار عازم نبعه میشوند. چمران دوباره همراه با اکیپ فرانسوی عازم نبعه میشود که در میان راه اتومبیل آنها را به رگبار میبندند و سوراخ سوراخ میکنند.{{مدرک}}
چمران نسبت به گروههای سیاسی لبنان شناخت زیادی داشت، وی آزردگی خاطر خویش را از باران تهمتهایی که گروههای مختلف سیاسی به او میزدند کتمان نمیکند. از جمله اتهامات که به چمران زده بودند، تسلیم نمودن اردوگاه بزرگ [[مردم فلسطین|فلسطینی]] [[تل زعتر]] به کتائب (فالانژها) بودهاست. چمران با رهبران فلسطینی و در رأس آنها، [[یاسر عرفات]] نیز تماس و همکاری نزدیک داشتهاست بهطوریکه یاسر عرفات و [[ابوجهاد]] میآمدند و از او مشورت میگرفتند. با بروز درگیریها، امام موسی صدر جوانان امل را به تل زعتر فرستاد. مناقشه اصلی درباره نقش چمران در ماجرای تل زعتر اینجا اتفاق میاُفتد. برخی اعتقاد دارند که این نیروهای امل بودند که تل زعتر را به فالانژها واگذار کردند و با عدم حمایت از فلسطینیان حاضر در آن منطقه باعث شدند فالانژها به داخل اردوگاه رفته ساکنین را قتل عام کنند اما حامیان امام موسی صدر معتقدند اداره تل زعتر از همان ابتدا بر عهده خود فلسطینیان بوده و حتی فلسطینیهای حاضر در اردوگاه به مناطق مرفه این اردوگاه میآیند و از حملات بی امان فالانژها در امان میمانند.<ref>{{
در بحبوحه پیروزی [[انقلاب ۱۳۵۷]]، چمران در نظر داشت که پانصد رزمنده از سازمان «امل» را تجهیز نموده و خود را به وسط معرکه نبرد در ایران برساند. دولت [[سوریه]] نیز دادن امکانات و هواپیما برای انتقال رزمندگان را تقبل نموده بود تا در هر جا که سازمان امل میخواهد رزمندگانش را پیاده کند. اما نبرد در تهران ۲۴ ساعت بیشتر طول نکشید و طرح به مرحله اجرا در نیامد.<ref>کتاب «لبنان». از انتشارات بنیاد چمران</ref>
|