محمد البرادعی: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
Blacknet88 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲:
{{بهبود منبع}}
{{Infobox officeholder
| name
| image
| office
| president
| term_start
| term_end
|
| successor
| office1
| deputy1
|
| term_end1
| predecessor1 = ''ایجاد دفتر''
| successor1
| office2
|
| term_end2
| predecessor2 = [[هانس بلیکس]]
| successor2
| birthname
| birth_date
| birth_place
| residence
| death_date
| death_place
| spouse
| children
| party
| alma_mater
| website
| religion
}}
'''محمد مصطفی البرادعی''' {{به عربی|محمد مصطفى البرادعي}} (۱۷ ژوئن، ۱۹۴۲) دیپلمات و سیاستمدار مصری، دارنده [[جایزه صلح نوبل]] در سال ۲۰۰۵ میباشد. وی بین سالهای ۱۹۹۷ تا ۲۰۰۹ مدیر کل [[آژانس بینالمللی انرژی اتمی]] بود. او پس از برکناری [[محمد مرسی]] و تعیین [[عدلی منصور]] به ریاست جمهوری موقت مصر، به عنوان معاون رئیسجمهور در امور روابط بینالملل تعیین شد، اما در ۱۴ اوت ۲۰۱۳ به دنبال کشتار حامیان مرسی به وسیله ارتش مصر، از این سمت استعفا کرد.
== زندگی خصوصی ==
در شهر [[الدقی]] (در حال حاضر زیر نظر [[استان جیزه]]) متولد گردیده است. پدرش مصطفی وکیل و رئیس سابق کانون وکلای مصر بودهاست. او در سال ۱۹۶۲ با مدرک کارشناسی حقوق از [[دانشگاه قاهره]] دانشآموخته شد. او با «[[عایده الکاشف]]» آموزگار ورزش مدرسه بینالمللی وین ازدواج نمود. حاصل ازدواج آنان یک پسر و دختر به نامهای «لیلی» و «مصطفی» میباشد. دخترش لیلی حقوقدان و پسرش مصطفی مدیر یک ایستگاه تلویزیونی در لندن میباشد.
خانواده تا سال ۲۰۰۹ در [[لندن]] سکونت داشتند و بعد از سرنگونی رژیم [[حسنی مبارک]] به مصر بازگشتند.
== فعالیتها ==
[[پرونده:Mohamed ElBaradei, Davos 2.jpg|بندانگشتی|200px|راست]]
محمد البرادعی در سال ۱۹۶۴ به عنوان کارمند وزارت امور خارجه در بخش اداره هیئت مشغول به کار گردید؛ و بعد از مدتی به عنوان نمایندگی هیئت دائمی مصر در [[سازمان ملل متحد|سازمان ملل]] به [[ژنو]] و [[نیویورک]] سفر نمود. در سال ۱۹۷۴ مدرک دکترای خود را در رشته حقوق بینالملل از [[دانشگاه نیویورک]] دریافت کرد. در همان سال به عنوان مشاور و دستیار وزیر امور خارجه وقت مصر، [[اسماعیل فهمی]] و سپس به عنوان مسئول حقوق بینالملل در مؤسسهٔ آموزش و تحقیقات سازمان ملل متحد تا سال ۱۹۸۰ مشغول بکار بوده و سپس مجدداً به مصر بازگشته و از سال ۱۹۸۱ تا ۱۹۸۷ استاد [[حقوق بینالملل]] در دانشگاه حقوق نیویورک مشغول به تدریس بودهاست. او دستاوردهای خود را حاصل تحقیقات و تجربه کاری به عنوان استاد دانشگاه و هم مقام ارشد در سازمان ملل متحد در زمینههای حفظ صلح و توسعه بینالمللی، و قوانین بینالمللی، سازمانهای بینالمللی، کنترل تسلیحات و استفاده صلحآمیز از انرژی هستهای به صورت هزاران مقاله و کتاب تألیف نمودهاست.
او در سال ۱۹۸۵ به [[آژانس بینالمللی انرژی اتمی]] پیوست. در اوایل به عنوان رایزن حقوقی آژانس و سپس در سال ۱۹۹۳ او معاون مدیر کل امور خارجی آژانس ارتقاء یافت. او در یکم سپتامبر سال ۱۹۹۷ پس از رقابت با [[هانس بلیکس]] سوئدی با کسب ۳۳ رأی از مجموع ۳۴ رأی هیئت اجرائی آژانس به مدیر کلی آژانس بینالمللی انرژی اتمی انتخاب گردید. در سپتامبر سال ۲۰۰۱ برای بار دوم و سپتامبر ۲۰۰۵ برای بار سوم انتخاب گردید.
== رهبری اعتراضات ۲۰۱۳ ==
سطر ۶۸ ⟵ ۶۷:
== جوایز ==
در اکتبر سال ۲۰۰۵، محمد البرادعی، برنده [[جایزه صلح نوبل]] با آژانس بینالمللی انرژی اتمی به دست آورد و جایزه اعطا شده به آژانس و مدیر خود را در به رسمیت شناختن تلاشهای انجام شده در بخش خود را برای جلوگیری از گسترش سلاحهای هستهای است.
و البرادعی گفت: {{گفتاورد|«'''فقر و ناامیدی" زمین باروری "برای جرم و جنایت سازمانیافته و جنگهای داخلی، تروریسم و افراطگرایی است. '''»}}
|