سخن (مجله): تفاوت میان نسخه‌ها

پس از سه دوره انتشار به علت مسافرت تحقیقاتی استاد خانلری به کشور فرانسه، متوقف شد؛ و از اول آذر ۱۳۳۱ مجدداً منتشر شد و انتشار آن به طوربه‌طور ماهانه تا سال ۱۳۵۷ بی‌وقفه ادامه یافت. ره‌آورد این فعالیت ۲۷ دوره سخن در سی هزار و صد صفحه بود که در تاریخ فرهنگ ایران به صورت یک دائرةالمعارف باقی مانده استمانده‌است. در طول این مدت اگرچه خانلری اولین سردبیر و ناخدای همیشگی آن بود؛ معهذا افرادی فرهیخته و کارآمد در ادوار مختلف آن عهده‌دار سمت سردبیری بودند که عبارتند از: [[احمد بیرشک]]، [[احسان یارشاطر]]، ناصر پاکدامن، علیرضا حیدری، [[قاسم صنعوی]]، [[تورج فرازمند]]، [[حسن هنرمندی]]، [[ابوالحسن نجفی]]، [[محمود کیانوش]]، [[رضا سیدحسینی]]، [[ایرج افشار]] و [[هوشنگ طاهری]].<ref name=mehrnameh />

سخن به عنوان یک مجله ادبی و فرهنگی پیشرو و نوجو اعتبار و شهرت شایانی کسب کرد، که این همه به دو مناسبت بود: یکی روی آوردن به نشر شعر و داستان و نمایشنامه‌های نو اروپایی و ملل دیگر بود که پیش از آن در مجله‌های فارسی مرسوم دیده نمی‌شد، و دیگر چاپ کردن نوشته‌ها و سروده‌های گروهی نویسنده جوان که پیش از آن آثارشان چندان در نشریات فارسی دیده نمی‌شد.<ref name=mehrnameh /> مجله سخن نقش به‌سزایی در جهت‌گیری ادبیات فارسی در دوره معاصر داشته استداشته‌است.