عبدالحسین زرینکوب: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
همنشین بهار (بحث | مشارکتها) |
←زندگینامه: لینکهای آبی |
||
خط ۴۳:
در سال ۱۳۲۴، پس از آنکه در امتحان ورودیِ «دانشکدهٔ علوم معقول و منقول» و «دانشکدهٔ ادبیات» حائز رتبهٔ اول شدهبود، وارد رشتهٔ ادبیات فارسی [[دانشگاه تهران]] شد. در سال ۱۳۲۷، دورهٔ لیسانس ادبیات فارسی را با رتبهٔ اول به پایان رساند، و سال بعد وارد دورهٔ [[دکتری]] رشتهٔ ادبیات دانشگاه تهران شد. در سال ۱۳۳۴ از رسالهٔ دکتریِ خود با عنوان ''نقدالشعر، تاریخ و اصول آن''، که زیرنظر [[بدیعالزمان فروزانفر]] تألیف شدهبود، با موفقیت دفاع کرد. دکتر زرینکوب در سال ۱۳۳۰ در کنار عدهای از فضلای عصر، همچون [[محمد معین]]، [[پرویز ناتل خانلری]]، [[غلامحسین صدیقی]] و [[عباس زریاب خویی]] برای مشارکت در طرح ترجمهٔ مقالات ''دائرةالمعارف اسلام'' (طبع [[هلند]]) دعوت شد.
از سال ۱۳۳۵ با رتبهٔ دانشیاری کار خود را در [[دانشگاه تهران]] آغاز کرد و عهدهدار تدریس [[تاریخ
زرینکوب در سالهای ورودش به دانشکده، با [[قمر آریان]] آشنا شد. قمر آریان، در گفتگویی که در سال ۱۳۸۳ در [[جام جم (روزنامه)|روزنامهٔ ''جام جم'']] چاپ شد، تعریف کرد که آشنایی آنها در فضای دانشکده نزدیک به ۹ سال ادامه یافتهبود، تا آنکه سرانجام عبدالحسین زرینکوب، که سیساله شدهبود، از آریان خواستگاری کرد. به گفتهٔ خودش، زمانی که ماجرا را با پدرش مطرح کرد، شنید که پدرش بهخوبی با زرینکوب آشناست و مقالاتی از او خوانده، اما فکر میکرده که نویسندهٔ آن مقالات باید مردی ۵۰ساله باشد. آریان و زرینکوب در سال ۱۳۳۲ با هم ازدواج کردند و تحصیلات خود را در مقطع دکتری نیز ادامه دادند (زرینکوب نفر اول و آریان نفر دوم در کنکور دکتری بود). و پس از فارغالتحصیلی، سالهای سفرشان آغاز شد. قمر آریان سالهای بسیاری را همراه با همسرش در
عبدالحسین زرینکوب در ۲۴ شهریور ۱۳۷۸ در ۷۷سالگی در [[تهران]] درگذشت.
|