خسرو انوشیروان: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
تصحیح برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
|||
خط ۲۳:
'''خسرو یکم''' معروف به '''خسرو انوشیروان (کسری نوشیروان، انوشه روان) دادگر''' سومین فرزند [[قباد یکم]] بود. وی بیست و دومین شاه ایرانی بود که حکومت خود را در [[تیسفون]] آغاز کرد. ریشهٔ اسم خسرو به معنای «نیکنامی» است و انوشیروان به معنای «روح و روان جاویدان» است. فرمانروایی خسرو با شورشهای داخلی آغاز شد اما وی موفق شد آنها را به اتمام برساند.
خسرو [[مزدکیان]] را سرکوب و قلع و قمع کرد. روابط ایران و [[روم]] در دورهٔ خسرو متغیر بود و این دو کشور گاهی در جنگ و گاهی در صلح به سر میبردند. در ابتدا صلحی میان آنها شکل گرفت که در این قرار داد روم مجبور به پرداخت غرامت شد، ولی پس از مدتی خسرو نبرد را از سر گرفت. در این نبرد
خسرو اول اصلاحاتی در امور مالی و نظامی انجام داد. وی کشور را به چهار قسمت تقسیم کرد؛ هر قسمت زیر نظر یک [[سپهبد]] قرار داشت. سپهبدان دارای اختیار بودند و میتوانستند افرادی را به اسم مرزبانان در کنترل خود داشته باشند. اصلاح مالیاتی در زمان قباد شروع و در دوره خسرو به اتمام رسید. در اصلاحات جدید زمینها اندازهگیری شد، افراد زیر ۲۰ و بالای ۵۰ سال و همچنین روحانیون، بزرگان و… از پرداخت مالیات معاف شدند. خسرو مالیات را در سه قسط میگرفت. علت اصلی گرفتن مالیات این بود که مالیات را در خزانه جمعآوری کنند تا در زمان جنگ از لحاظ مالی مشکلی پیش نیاید.
|