معاون اول رئیس‌جمهور ایران: تفاوت میان نسخه‌ها

| سمت = معاون اولاوّل رئیس‌جمهوریرئیس‌ جمهوری اسلامی ایران

| مدتمدّت تصدی = چهار سال

'''معاون اولاوّل رئیس‌جمهور ایران''' دومین مقام عالی‌رتبه در [[هیئت دولت ایران|هیئت دولت]] است. او وظیفه اداره هیئت وزیران در غیاب [[رئیس جمهور ایران|رئیس جمهور]] و مسئولیتمسئولیّت هماهنگی سایر [[معاون رئیس جمهور ایران|معاونان رئیس جمهور]] را بر عهده دارد.<ref>اصل یکصد و بیست و چهارم قانون اساسی</ref>

معاون اول رئیس‌جمهور مانند دیگر معاونان وی از سوی رئیس‌جمهور انتخاب شده و احتیاج به رأی اعتماد [[مجلس شورای اسلامی|مجلس]] ندارد. همچنین در صورت ''«فوت، عزل، استعفا، غیبت یا [[بیماری]] بیش از دو ماه رئیس جمهور یا در موردی که مدت ریاست جمهوری پایان یافته و رئیس جمهور بر اثر موانعی هنوز انتخاب نشده یا امور دیگری از این قبیل»'' مسئولیت‌ها و اختیارات او برعهده معاون اول قرار می‌گیرد و او به همراه رؤسای مجلس و [[قوه قضائیه ایران|قوه قضائیه]] بایستی در مدتمدّت کمتر از ۵۰ روز انتخابات ریاست جمهوری را برگزار کند.<ref>اصل یکصد و سی و یکم قانون اساسی</ref>

این مقام در [[همه‌پرسی قانون اساسی ایران ۱۳۶۸|اصلاح قانون اساسی ۱۳۶۸]] به قوه مجریه افزوده شد و [[حسن حبیبی]] اولیناوّلین شخصی بود که معاونت رئیس‌جمهور را در دولت [[هاشمی رفسنجانی]] و بعد از آن [[محمد خاتمی]] به مدت ۱۲ سال در اختیار داشت. [[محمدرضا عارف]] در دوره دوم ریاست جمهوری خاتمی (از ۱۳۸۰ تا ۱۳۸۴) به این مقام منصوب شد و [[پرویز داوودی]] هم معاون اولاوّل دولت اولاوّل احمدی‌نژاد (۱۳۸۴ تا ۱۳۸۸) و [[محمدرضامحمّدرضا رحیمی]] معاون اول دولت دوم او بوده‌اند. همچنین [[حسن روحانی]] طی حکمی در ۱۷ مرداد ماه ۱۳۹۲ [[اسحاق جهانگیری]] را به معاونتسمت اولمعاون اوّلی خود منصوب کرد.<ref>http://www.yjc.ir/fa/news/6195390</ref>