}}'''کنت ایشتوان سِچِنْیی''' ([[زبان مجاری|مجاری]]: Gróf Széchenyi István؛ زاده ۲۱ سپتامبر ۱۷۹۱ - درگذشته ۸ آوریل ۱۸۶۰) یکی از بزرگترین دولتمردان [[مجارستان|مجار]]، نظریهپرداز سیاسی، اقتصاددان، نویسنده و وزیر حمل و نقلحملونقل کابینه [[لایوش باتیانی]] (اولین کابینه دولت مجارستان) بود. در مجارستان از او به عنوان «بزرگترین مجار» یاد مشود. سچنیی در یک خانواده اشرافی ([[خاندان سچنیی]]) و پرنفوذ قدیمی مجارستان در [[وین]] به دنیا آمد. که بهطور سنتی وفادار به [[دودمان هابسبورگ|خاندان هابسبورگ]] بودند و روابط نزدیکی با [[خاندان استرهازی]]، [[خاندان لوبکوویتس]] و خانوادههای اصیل [[لیختناشتاین|لیختن اشتاین]] داشتند. پدرش بنیانگذار [[موزه ملی محارستان]] بود.
در سن هفده سالگی وارد ارتش شد و درجنگهای زیادی شرکت کرد، از جمله [[جنگهای ناپلئونی]]، [[نبرد لایپزیگ]] و [[نبرد تولنتینو]]. در سال ۱۸۲۶ با درجه ستوان ۱یکم ارتش را ترک و به حوزه مورد علاقه اش سیاست مشغول شد.
[[پرونده:Szechenyi felajanlasa litografia.jpg|راست|بندانگشتی|کنت سچنیی درآمد یکسالش را برای ایجادتأسیس [[فرهنگستان علوم مجارستان|فرهنگستان علوم]] اهدا میکندمیکند.]]
او در سالهای بین {{چر}}۱۸۱۵–۱۸۲۱ او سفرهای زیادی از جملهبه فرانسه، انگلستان، ایتالیا و [[شام (سرزمین)|شامات]] نمود تا در بنیاد کشورها تعمق کند. سرعت نوین سازی بریتانیا، سچنیی را مفتون خود کرد و تأثیر عمیقی بر تفکر او گذاشت. او همینطورهمچنین تحت تأثیر [[کانال دومیدی]] در فرانسه قرار گرفت. همه اینها باعث شد که او بتواند به راهکارهایی برای بهبود ناوبری در [[دانوب]] و [[رود تیسا|تیسا]] بیاندیشد. او به تفاوت بین دنیای مدرن و مجارستان واقف بود و عزم خود را برای اصلاحات و توسعهٔ بیدرنگ جزم کرد. عمده شهرت سچنیی از سال ۱۸۲۵ و با حمایت او از نماینده [[شوپرون]]، (پال نادیْ (به [[زبان مجاری|مجاری]]: Nagy Pál) برای تأسیس [[فرهنگستان علوم مجارستان]] شروع شد که با اهدای کل درآمد یک سالش به مبلغ ۶۰٬۰۰۰ [[فورینت مجارستان|فورینت]] و به دنبال او سه نجیب زادهٔنجیبزادهٔ ثروتمند دیگر ۵۸٬۰۰۰ فورینت جمعآوری کرده و پس از حصول موافقت سلطنتیامپراتور اتریش، [[فرانتس دوم، امپراتور مقدس روم|فرانتس یکم]] اقدام به تأسیس فرهنگستان کردند. او تمام اصلاحات خود را در چارچوب [[امپراتوری هابسبورگاتریش]] در نظر داشته و به توسعه تدریجی اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی معتقد و مخالف هرگونه ملیگرایی افراطی بود. اعتقاد داشت در [[کشور کثیرالمله|جامعهٔ کثیرالمله ایکثیرالملهای]] چون [[پادشاهی مجارستان]] با مردمی از اقوام، ملیتها، ادیان و زبانهای گوناگون خطرناکترین مسئله ملیگرایی افراطی خواهد بود.
در کنار نظریات سیاسی فراگیرش او همچنان متمرکز بر توسعهٔ زیرساختهای حمل و نقلحملونقل بود و تبدیل به چهره مطرح کمیتهٔ ناوبری [[دانوب]] در ۱۸۳۰ شد. همواره رودخانه محل خطرناکی برای رفت و آمد کشتیها بود، سچنیی اولین کسی بود که کشتیهای بخار را در [[دانوب]]، [[تیسا]] و [[دریاچه بالاتون]] ترویج داد و باعث رشد توسعه و تجارت در مجارستان شد. او همچنین برای توسعهٔ [[بودا (بوداپست)|بودا]] و [[پشت، مجارستان|پست]] به عنوان مرکز عمدهٔ سیاسی، اقتصادی و فرهنگی از ساخت یک پل دائمی بین دو شهر حمایت کرد که منجر به ساخت پلی نمادین شد، در سال ۱۸۹۸ نام پل به افتخار او [[پل زنجیر (بوداپست)|پل زنجبر سچنیی]] (به [[زبان مجاری|مجاری]]: Széchenyi Lánchíd) نامیده شد.