بنی عیاران: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱:
'''بنی عیاران''' سلسله مستقل
بنی عیاران از بازماندگان خاندان [[حسنویه]] بودند که در قسمتهایی از قلمرو حسنویه بر شهرهای مهم کردستان و بلاد دینور و همدان و نهاوند تا حدود خوزستان حکومت کرده اند. آخرین حاکم حسنویه امیر طاهر برزینی (بارزانی ؟؟)، است که توسط ابوالشوک
بیشتر نواحی قلمرو امیر طاهر به تصرف حاکم كرد بنی عیاران در آمد، در بعضی از منابع عربی نام آنها بنی عیاز یا عنّازیان آمده. (ایرج افشار سيستانی).
برخى از اميران مهم بنى عياران عبارتند از:
حکومت بنی عیاران تا 511 ه.ق ادامه یافته است. با حمله [[ترکمن]] های [[سلجوقی]] این سلسله از بین رفت.▼
* ابوالفتح محمد ( 401- 381 ق.)
* ابوالشوک فارس (401- 437 ق.)
* مهلهل بن محمد (437- 444 ق.)
▲حکومت بنی عیاران تا 511
== منابع ==
* ایرج افشار سيستانی، ایلام و تمدن ديرينة آن، انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، چاپ اول، تهران 1372- ص 130
[[رده:تاریخ ایران]]
|