زرتشت: تفاوت میان نسخه‌ها

== زناشوییازدواج ==

{{نقل قول بزرگ}}اینک تو ای پوروچیستا، جوان‌ترین دختر زرتشت، من از روی پاکی و راستی و نیک منشی، جاماسپ را که از راست‌کرداران و پشتیبانان آیین راستی است، از برایجهت تو برگزیده‌ام. پس اکنون برو و در این بارهباب بیندیش و خردت را راهنمایراهنما خودقرار بنهانداده و پس از پذیرشموافقت به انجاماجرای بزم و جشن سپنتا ومراسم مقدس زناشوییازدواج پرداز.<ref>راهنمای دین زرتشت، ص ۶۳</ref>{{پایان نقل قول بزرگ}}

چگونگی ازدواج برپایهبه موجب باورهایعقاید نخستین و صدر آیین زرتشتی، با آنچه بعدها به زرتشت نسبت دادند، سازگاری و هماهنگی ندارد. در زمان ساسانیان اصرار می‌شد که ازدواج میان خویشاوندان، از ضروریات و بایسته های دین و از تعالیم و اموزه های زرتشت است، برخلاف این نظر نه خود زرتشت و نه فرزندان و پیروانش به چنین اصلی عمل نکردند. بعید و بلکه محال است که زرتشت دربارهٔ زناشوییازدواج با خویشان و اقوام دستور دهد و در همان حال خود و پیروانش برخلاف آن عمل کنند. چنان‌که از گفته [[هرودوت]] بر می‌آید پیش از فتح [[مصر]] توسط [[کمبوجیه دوم]] چنین قانونی که نکاح با خواهر را تجویز کرده‌باشد، در ایران وجود نداشته‌است.<ref>پارسیان اهل کتابند، ص ۱۲۸</ref> هرودوت دربارهٔ ازدواج کمبوجیه دوم و خواهرش می‌نویسد: {{نقل قول بزرگ}} با آنکه در هیچ دوره و زمانی در پارس سابقه نداشت، برادر با خواهر وصلت کند، باوجود این کمبوجیه به این خیال افتاد که برخلاف شرع و آئین قومی خویش، با خواهر خود ازدواج کند. پس قضات شاهی را احضار کرد و پرسید «آیا در پارس قانونی هست که اگر وی بخواهد ازدواج بین خواهر و برادر را مجاز سازد؟» داوران شاهی هر چند نتوانسته بودند، قانونی پیدا کنند که چنین امری را تجویز کند ولی قانونی یافتند که به پادشاه ایران اختیار می‌داد، به آنچه دلخواه اوست، رفتار کند. بدین ترتیب قضات در اثر بیمی که از قهر کمبوجیه داشتند قاعده‌ای تازه فراهم ساخته، جان خود را از خطر رهانیدند.<ref>تاریخ هرودوت، ص ۲۰۵</ref>{{پایان نقل قول بزرگ}}

ازدواج میان محارم در برخی خاندان‌های سلطنتی باستانی، برای نگهداری خون و مالکیت رایج بوده‌است و [[ایلام (تمدن)|ایلامیان]] و مصریان و [[تایلند]]ی‌ها و غیره، این رسم را داشته‌اند. اما از گفته هرودوت چنین بر می‌آید که تا زمان کمبوجیه دوم این رسم نزد پارسیان غریب و ناخوشایند بوده‌است.<ref>هرودوت، قسمت توضیحات آخر کتاب، ص ۵۳۱</ref> اظهار صریح هرودوت مبنی بر نظرخواهی کمبوجیه از داورانقضات خود قرینه دیگری است مبنی بر اینکه این ازدواج امری مغایر با سنت‌ها بوده‌است زیرا در غیر اینصورت کسب نظر مشورتی با داورانقضات ضرورتی نداشت.<ref>زناشویی با خویشاوندان بسیار نزدیک در ایران باستان، ص ۱۷۸</ref> شکی نیست که ایرانی‌ها پس از پیروزی بر مصر ارتباط تامی با این ملت داشته‌اند. احتمالاً از آن زمان در پیروی از مصری‌ها بعضی از اعضای [[خاندان سلطنتی]] چنین عملی را مرتکب شده و پس از آن [[موبد]]ان را تحریک و تحریض نموده که [[فتوا]] برای مشروعیت بخشیدن به آن صادر نمایند.<ref>پارسیان اهل کتابند، ص ۱۳۰</ref>