مرکز حفظ و اشاعه موسیقی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
جز جایگزینی با اشتباه‌یاب: اساتید⟸استادان
خط ۴:
[[داریوش صفوت]] این مرکز را در سال ۱۳۴۷ وابسته به سازمان رادیو تلویزیون وقت را بنیان نهاد و تا سال ۱۳۵۹ مدیریت آن را برعهده داشت.
 
این مؤسسه در زمانی گشایش یافت که تنها تنی چند از اساتیداستادان موسیقی سنتی در قید حیات بودند و اینان نیز بیشتر دوران کهولت و سال‌های واپسین عمر را می‌گذراندند. بانی اصلی آن استاد [[داریوش صفوت]] بود که با گرد آوردن برخی از استادان به نام موسیقی ایرانی چون [[نور علی برومند|نور علی خان برومند]]، [[سعید هرمزی]]، [[عبدالله دوامی|عبدالله خان دوامی]]، [[محمود کریمی (موسیقی‌دان)|محمود کریمی]]، [[یوسف فروتن]] و… توانست گروهی از هنرجویان نخبه را پرورش و تحویل جامعه موسیقی بدهد.
 
در این مرکز دستگاه‌ها، گوشه‌ها و ریزه‌کاری‌ها و رموز موسیقی سنتی، به جوانان شیفته و با استعداد آموزش داده می‌شد. جوانانی که یا از [[دانشکده هنرهای زیبا]] رشتهٔ موسیقی لیسانسه یا در شرف لیسانسه‌شدن بودند و در دانشکده ردیف‌ها را نزد [[نور علی برومند]] و [[داریوش صفوت]] فراگرفته بودند، در مرکز حفظ و اشاعه موسیقی نزد آن دو و اساتیداستادان دیگر این مرکز، به تکمیل و توسعهٔ دانش موسیقی خود پرداختند. از جمله این شاگردان می‌توان [[داود گنجه‌ای]]، [[عبدالمجید کیانی]]، [[ناصر فرهنگ فر]]، [[جلال ذوالفنون]]، [[حسین علیزاده]]، [[پرویز مشکاتیان]]، [[داریوش طلایی]] و [[رضا شفیعیان]] را نام برد.<ref>کتاب چهره‌های موسیقی ایران</ref>
 
هنرمندانی چون [[داود گنجه‌ای]]، [[جلال ذوالفنون]]، [[محمدجلیل عندلیبی]]، [[محمد رضا لطفی]]، [[پرویز مشکاتیان]]، [[مجید کیانی]]، [[محمدرضا شجریان]]، [[علی اکبر شکارچی]]، [[حسین علیزاده]]، [[داریوش طلایی]]، [[محمد علی کیانی‌نژاد]]، [[داریوش پیرنیاکان]]، [[نورالدین رضوی سروستانی]]، [[محمدعلی حدادیان]]، [[مرتضی اعیان]]، عشقی و … از جمله چهره‌های شاخصی هستند که دوره‌های آموزشی و پژوهشی خود را ابتدا در این نهاد آغاز کردند و ادامه دادند.<ref name="Hamshahri">{{یادکرد وب|عنوان=تاریخچه چندرسانه‌ای مرکز حفظ و اشاعه موسیقی|نشانی=http://hamshahrionline.ir/details/43278|ناشر=همشهری آنلاین|تاریخ بازبینی=۱۹ آوریل ۲۰۱۳|تاریخ=۱۳ بهمن ۱۳۸۶}}</ref>