النر ریگبی: تفاوت میان نسخه‌ها

| نام ='''اِلِینراِلِنور ریگبی'''

| عنوان = اِلِینراِلنور ریگبی

«'''اِلِینراِلِنور ریگبی'''» {{انگلیسی|Eleanor Rigby}} نام یکی از ترانه‌های گروه [[بیتلز]] است که در سال ۱۹۶۶ در آلبوم ''[[رولور (آلبوم بیتلز)|رولور]]'' و هم‌زمان به شکل تکی در یک صفحهٔ ۴۵دور منتشر شد. «اِلِینراِلنور ریگبی» را [[پل مک‌کارتنی]] نوشته و شعر درخور توجهی راجع به موضوع تنهایی دارد. تنظیم بخش [[ساز زهی|سازهای زهی]] ترانه را [[جرج مارتین|جُرج مارتین]] انجام داده‌است.

همانند بسیاری دیگر از آهنگ‌های مک‌کارتنی، خط اصلی ملودی «اِلِینرالنور ریگبی» زمانی مشخص شد که او مشغول اتود کردن آن با [[پیانو]] بود. نامی که در ابتدا به ذهن او آمد «اِلِینرالنور ریگبی» نبود بلکه «خانم دِیزی هاوکینز»<ref>Miss Daisy Hawkins</ref> بود. در مصاحبه‌ای که مک‌کارتنی در سال ۱۹۶۶ انجام داد نحوهٔ الهام‌گرفتن‌اش در زمان ساخت ترانه را چنین شرح داد:{{نقل‌قول|زمانی که به آن فکر می‌کردم کنار پیانو نشسته بودم. وقتی که چند [[میزان (موسیقی)|میزان]] آغازین مشخص شد نمی‌دانم چرا جملهٔ «''Daisy Hawkins picks up the rice in the church''» به ذهنم آمد. من نمی‌توانستم بیش از آن به این موضوع فکر کنم و برای همین، کار روی ترانه را برای یک روز متوقف کردم. پس از آن نام «پدر مک‌کارتنی» به ذهنم آمد. اما از آن هم منصرف شدم چون فکر کردم مردم چنین می‌اندیشند که این ترانه ممکن است مربوط به پدرم بشود که نشسته و جوراب‌هایَ‌ش را وصله می‌زند. پدر یک پسربچهٔ خوشحال! پس ترجیح دادم دفتر تلفن را ورق بزنم و آن‌جا بود که نام مَک‌کِنزی<ref>McKenzie</ref> را یافتم.|پایان نقل‌قول}}

مک‌کارتنی راجع به خلق شخصیت اول ترانه با نام «اِلِینرالنور ریگبی» گفته که او کلمهٔ «اِلِینر» را از نام «اِلِینراِلنور بِران»، هنرپیشه‌ای که نقشی در فیلم [[کمک! (فیلم)|کُمک!]] بیتل‌ها ایفا کرده‌بود گرفته و عبارت «ریگبی» هم از نام فروشگاهی در [[بریستول]] با نام «ریگبی اند ایونز»<ref>Rigby & Evens</ref> به عاریت گرفته‌شده‌است.

مک‌کارتنی بعدا و در سال ۱۹۸۴ گفته بود: من فقط از آن ترکیب خوشم آمد. من به‌دنبال نامی بودم که آوای‌اش به گوش شنونده، طبیعی باشد. به‌نظرم «اِلِینرالنور ریگبی» این حالت را داشت.

*[http://www.hyperarts.com/mandolin-music/mp3/eleanor-rigby.mp3 گوش کردن به نسخهٔ بدون کلام «اِلِینرالنور ریگبی» با تنظیم ماندولین و سازهای زهی]