آوانگاری: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
Hamid Hassani (بحث | مشارکت‌ها)
جز ویرایش به‌وسیلهٔ ابرابزار:
خط ۱:
'''آوانگاری [[فونتیک]]''' به معنی بازنمود دیداری صداهای گفتار (یا آواها) است و [[الفبای آوایی]]، الفبایی است که در آن برای نشان دادن هر آوا، از یک نویسهٔ خاص استفاده می‌شود و رابطه‌ای یک به یک میان حرف و آوا در آن وجود دارد. نمونهٔ چنین الفبایی، [[الفبای آوانگاری بین‌المللی]] است.
 
آوانگاری فونتیک سیستمی برای نوشتن آوای اصوات است که در زبان گفتاری یا زبان ایمایی ایجاد می‌شود. در شناخته شده‌ترین سیستم برای آوانگاری فونتیک یعنی [[الفبای آوانگاری بین‌المللی]] (IPA)، از نقشه‌برداری یک به یک بین آواها و نمادهای نوشتاری استفاده می‌شود.<ref name="y">a b O'Grady (2005) p.17</ref> ,<ref name="t">International Phonetic Association (1999) Handbook of the International Phonetic Association. Cambridge University Press.</ref> طبیعت استانداردشده IPA به کاربران آن اجازه می‌دهد تا آواها، گویش‌ها و لحن‌های زبان‌های مختلف را به درستی و به طوربه‌طور جامع بنویسند.<ref name="y" /><ref name="five">a b Ladefoged, Peter (1975) A Course in Phonetics. Orlando: Harcourt Brace. 5th ed. Boston:Thomson/Wadsworth 2006.</ref> IPA ,<ref name="six">Ladefoged, Peter & Ian Maddieson (1996) The Sounds of the World’s Languages. Oxford: Blackwell.</ref> نه تنها برای مطالعه آواشناسی، بلکه برای آموزش زبان، بازیگری حرفه‌ای و آسیب‌شناسی گفتار ابزار مفیدی است.<ref name="five" />
 
== منابع ==
{{پانویس}}
* ''آواشناسی''، [[علی‌محمد حق‌شناس]]، تهران: [[انتشارات آگاه]]، ۱۳۵۶.