ایلات قوم لر: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
برچسب: خنثی‌سازی
خط ۲:
 
== ایلات لر کوچک ==
;بالاگریوه
بالاگِریوَه بزرگترین ایل [[لر کوچک]] است.<ref name="ReferenceA" /> [[ولادیمیر مینورسکی]] خاورشناس و ایران‌شناس معروف روسی [[طایفه‌های بالاگریوه]] را به عنوان لرهای اصلی معرفی می‌کند.<ref>{{یادکرد کتاب | نام خانوادگی =مینورسکی| نام =ولادیمیر| عنوان =لرها و لرستان| ترجمه =سکندر امان‌الهی بهاروند| ماه =آبان| سال =۱۳۹۳| ناشر =آرون| مکان =تهران| شابک = 978-964-231-257-3}}</ref> این ایل به ۳ تیرهٔ [[دیرکوند]]، [[جودکی]] و [[رشنو]] تقسیم می‌شود، [[مسیو چریکف]] در سفرنامه خود طوایف بالاگریوه را ده طایفه معرفی می‌کند که عبارتند از دیرکوند، پیرانه وند، باج آلاوند، ساکی،[[ساکی]]، جودکی، رشنی، ماما صارم، مکان علی و مقیمه.<ref>{{یادکرد کتاب | نام خانوادگی =چریکف| نام = مسیو| عنوان =سیاحتنامه مسیو چریکف|سال =۱۳۷۹| ناشر = امیر کبیر|مکان = تهران| شابک = ۹۶۴-۰۰-۰۶۳۳-۵}}</ref> سکونت‌گاه این طوایفایل شمال [[خوزستان]]، جنوب و شرق [[لرستان]] و شرق [[ایلام|استان ایلام]] است، شهرهای اندیمشک، پلدختر، دورود، دره‌شهر، خرم‌آباد و قسمت‌هایی از دزفول و ملایر محل زندگی این طوایفایل هستند.<ref name="ReferenceA">{{یادکرد کتاب | نام خانوادگی =بالاگریوه| نام = مرادحسین پاپی| عنوان =تبارهخامنش دیاربالاگریوه|سال =1390| ناشر = افلاک|مکان = خرم‌آباد| شابک = 978-964-186-009-9}}</ref> مردم این منطقهایل به گویش [[لری بالاگریوه‌ای]] صحبت می‌کنند.
 
;میرزاوند
خط ۹:
 
;جودکی
جودکی یکی از طوایف ایل بالاگریوه می‌باشد که در منطقهٔ بالاگریوه ساکن است. عده‌ای از جودکی‌ها در [[پلدختر]] ساکن هستند. [[آلبرت هوتوم-شیندلر]] در دهه ۱۹۹۰ میلادی طایفه جودکی را با خانواری در حدود ۸۰۰ خانوار معرفی می‌کند.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده = |نشانی = http://www.iranicaonline.org/articles/judaki-2 |عنوان =JUDAKI | ناشر =[[دانشنامه ایرانیکا|Encyclopædia Iranica]] |تاریخ =۱۵ژوئن ۲۰۱۵ |تاریخ بازدید = ۱ فوریه ۲۰۱۵}}</ref>
 
☆همچنین'''دیرکوند''' قسمتبزرگترین مهمیایل بالاگریوه است که از جمعیتجنوب این[[خرم‌آباد]] ایلتا بزرگ[[اندیمشک]] درساکن استانهایهستند، ایلام،'''دیرکوند''' کرمانشاه،به همدان،سه مرکزیشاخهٔ اصلی [[میر]]، [[قلاوند]]، [[بهاروند]] و شهرستانهایتیره‌های وابستهٔ دیگری مانند نجفوند، طافی، شورابی، ساتیاروند، دورودطالبوند و بروجرد سکونتتقسیم دارندمی‌شود. تا دههٔ ۱۹۲۰ میلادی جمعیت این ایل بیش از ۱۰٬۰۰۰ خانوار بودند، [[ولادیمیر مینورسکی]] '''دیرکوندها''' را از قبیلهطایفه [[جنگروی]] معرفی می‌کند. <ref name=dirakvand>{{یادکرد وب|نویسنده = |نشانی = http://www.iranicaonline.org/articles/dirakvand |عنوان =DĪRAKVAND | ناشر =[[دانشنامه ایرانیکا|Encyclopædia Iranica]] |تاریخ =۱۵ دسامبر ۱۹۹۵ |تاریخ بازدید = ۷ مارس ۲۰۱۵}}</ref>
;دریکوند
'''دیرکوند''' بزرگترین ایل منطقه بالاگریوه است که از جنوب [[خرم‌آباد]] تا [[اندیمشک]] ساکن هستند، ایل '''دیرکوند''' شامل طوایف بهاروند، قلاوند، میر، یعقوبوند، زینیوند، نجفوند، طالب وند، ساتیاروند، طافی، گلالیوند،، کرف وند، شورایی، ترکارانی، خورشیدوند، شلووند، شیروی، کردلیوند، مرادعلیوند، میردورقی، میرچناری، هلدی، آهو برندی، کوشکی، کهزاد، کرکینی، هیکی، کاویانی،کولچپی، گوران، سیروان، بن زردی، فردیوند،، رشنو، کوگانی، هوتاوند، مهوه ای، درتنگی، پمه حر، بابایی،ماکنالی، رهداروند، شیخ، کلاوه ایی، قاضی، بازگیر، چوبتراش، کناری، گوشه ایی، تجار، بیراوک، بابارباط، باباطالب، گاوسوار...و تیره های زیادی از این طوایف بزرگ با تعدادی مهاجر از دیگر طوایف می باشد.
☆همچنین قسمت مهمی از جمعیت این ایل بزرگ در استانهای ایلام، کرمانشاه، همدان، مرکزی و شهرستانهای دورود و بروجرد سکونت دارند. [[ولادیمیر مینورسکی]] '''دیرکوندها''' را از قبیله [[جنگروی]] معرفی می‌کند. <ref name=dirakvand>{{یادکرد وب|نویسنده = |نشانی = http://www.iranicaonline.org/articles/dirakvand |عنوان =DĪRAKVAND | ناشر =[[دانشنامه ایرانیکا|Encyclopædia Iranica]] |تاریخ =۱۵ دسامبر ۱۹۹۵ |تاریخ بازدید = ۷ مارس ۲۰۱۵}}</ref>
'''دیرکوندها''' به گویش [[لری بالاگریوه‌ای]] تکلم می‌کنند.<ref name=ToolAutoGenRef2>{{یادکرد کتاب | نام خانوادگی=بالاگریوه | نام=مرادحسین پاپی | عنوان=تبار هخامنش دیار بالاگریوه | ناشر=افلاک | سال=۱۳۹۰ | ماه=اسفند | شابک=978-964-186-009-9}}</ref>
 
سطر ۱۹ ⟵ ۱۷:
'''قلاوند''' یکی از طوایف بزرگ [[لر]] و جزء ایل [[دیرکوند]] است.
سکونت‌گاه اصلی قلاوندها شهرستان [[اندیمشک]] و [[بخش الوار گرمسیری]] می‌باشد.
این طایفه متشکل از ۳۰ طایفه و تیره می‌باشد که از مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به؛ باشاقا،بزرگ،تتر،شانظر،شاطره و کیخا اشاره کرد.
 
;باجولوند
 
باجولوند نام یک ایل بزرگ در لرستان و خوزستان است که خود از پنج ایل قائدرحمت، آروان، دالوند، سکوند، یاراحمد تشکیل شده‌است.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده = |نشانی = http://rch.ac.ir/article/Details?id=5497&&searchText=باجلان|عنوان =باجولوند (باجلان) | ناشر =[[دانشنامه جهان اسلام]] |تاریخ = |تاریخ بازدید = ۲۶ مارس ۲۰۱۶}}</ref>
 
;[[سکوند]]
سطر ۵۴ ⟵ ۵۶:
 
;خورشیدوند
خورشیدوند از طوایف لر ساکن لرستان است، این طایفه از نسل شاهوردی‌خانمیرشاهوردی‌خان آخرین حاکم [[اتابکان لرستان]] هستند. خورشیدوند به تیره‌های خورشیدوند، حیدروند، بیدلا، کوه‌مینه و شوره‌ای تقسیم می‌شود.<ref>رضایی، محمدرضا. تاریخ لرستان.</ref>
 
;هداوند
سطر ۷۳ ⟵ ۷۵:
معرف قدمت و ریشه اصلی دو ایل بزرگ زاگرس‌نشین ([[دیرڪ و زیرڪ]])
 
'''دریڪ یا دیرڪ وند''' یکی از مهم‌ترین ایلات کهن منطقه بکر و سرسخت رشته کوه [[زاگرس]] است، این ایل بزرگ در لرستان از طوایف فراوانی همچون (بهاروند، قلاوند، یاقوند، میر و ...) تشکیل شده، و محل سکونتش جنوب غرب لرستان منطقه ای معروف به [[بالاگریوه]] که به معنای قامت آتشینبالانشین است می‌باشد، منطقه ای که زمانی جایگاه [[شاهان ساسانی، اشکانی و هخامنشیان]] بوده و در دل خود یکی از ۶ گنجینه بزرگ جهان، همان گنج بزرگ [[کلماکره]] را جای داده و نشان از ناگفته‌های سر بر مهر بسیار دارد.
همچنین مردمان این ایل کهن بجز ایران در استان‌های کردنشین کشورهای '''عراق، ترکیه''' و شهرستان ([[دیرک]]) استان '''حسکه سوریه''' نیز سکونت دارند. تاریخ مستند علمی،
 
امیدواریم روزی توسطه افراد شایسته، تاریخ پژو و بدون غرض، بدور از اینهمه داستان‌ها و روایات نادرست، با کمک از مستندات، میراث بجامانده، اشیاء، نام‌ها، منطقه و...، به صورت علمی، مستند و صحیح به تاریخ واقعی و درست این کهن دیار دست یابیم، باسپاس
;بالاگریوه به معنای قامت آتشین (تیز و جسور) است،
با توجه به اینکه زبان دوران باستان ایرانیان (زاگرس نشینان) تقریبا همان زبان لکی و متشکل از کلمات اولیه؛ اَ، وَه، یَه، سَه، اَ وَه ،اَ وَه سَه، یَه سَه، و ... بوده، بالاگریوه به آن زبان به معنای قامت آتشین است.
بالا = قامت و، گِ رَه (گِ ری وَه) یعنی آتش (آتشین) اینکه بعضی افراد ندانسته یا دانسته سعی میکنند تاریخ را باب میل خود تفصیر کنند، مثلا بالاگریوه را (بالاگروه ها!) و یا نام ایل مینامند! جای تاسف دارد.
قبل از جنگ جهانی اول و جنگ چالدران که مناطق کرد نشین کشورهای ترکیه، سوریه و عراق جزء خاک ایران محسوب میشدند ساکنان مناطق (قامیشلو و حسکه) که اکثراً از طایفه اصیل ایرانی (دیرک) بودند به نام "دیرک بالاگریوه" (مردمان قامت آتشین) مشهور بودند، همچنین در ایران نیز منطقه ایی که مردمان این طایفه (دیرک وند) در آن سکونت داشتند به منطقه بالاگریوه (دیار قامت آتشینها) معروف است.
●در جنگ چالدران مناطق کردنشین کشورهای ترکیه، سوریه و عراق از ایران جدا شدند، این سه کشور پس از جنگ جهانی اول و فروپاشی عثمانی با توافق انگلستان در سال ۱۹۲۳ تاسیس شدند،
 
== ایلات لر بزرگ ==