مفضل بن عمر جعفی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز تمیزکاری یادکردها (وظیفه ۱۹)
خط ۳:
غالب علمای شیعه چون کلینی، شیخ مفید، شیخ طوسی، او را صحابی خاص امام ششم و امام هفتم شیعیان می‌دانند و محدث قمی گوید: «اختلافات شیعیان را حل می کرد و نماینده امام صادق و امام کاظم علیهم السلام بوده است.» هر چند در ذمّ او نیز روایاتی نقل شده‌است و نسبت‌هایی چون «فاسد المذهب»، «مضطرب الروایه»، «خطابی» بودن به او داده شده‌است ولی غالب علمای شیعه روایات مذمت او را جواب داده‌اند و روایاتی که در مدح اوست را بیشتر و محکم تر دانسته‌اند.<ref name = "Erfan">{{یادکرد ژورنال | نام خانوادگی = عرفان | نام = امیرمحسن |عنوان = کاوشی در بازشناسی مفضل بن عمر از راویان احادیث مهدوی | ژورنال = انتظار بهار| سال = ۱۳۸۸|شماره=۲۸| پیوند = http://www.ensani.ir/fa/content/187797/default.aspx}}</ref> از روایات متعددی برمی آید که وی مورد وثوق و اعتماد ائمه شیعه بوده‌است.<ref>[http://tahoor.com/fa/Article/View/28286 مفضل بن عمر جعفی ] دایرةالمعارف طهور</ref>
 
روایات و اخبار در ذم او وی را ظاهراً زمانی با [[خطابیه]] مرتبط می داندمی‌داند و ادعا شده گاه روایاتی آمیخته با عقاید [[غلات شیعه|غالیان]] روایات کرده‌است و بیش از همه در ارتباط میان [[اسماعیل بن جعفر]] با خطابیه نقش داشته‌است. به ضبط [[رجال کشی]]، جعفر صادق گاه وی را کافر خطاب می‌کرده و خشم خود را نسبت به ارتباط وی با اسماعیل ابراز می‌کرده‌است.<ref>{{یادکرد دانشنامه |نام خانوادگی= حبیبی مظاهری |نام= مسعود |مقاله= اسماعیل بن جعفر |دانشنامه=[[دائرةالمعارف بزرگ اسلامی]] |جلد= ۸ | پیوند مقاله = http://www.cgie.org.ir/shavad.asp?id=123&avaid=3472 |تاریخ بازبینی ۲۷ بهمن ۱۳۹۱}}</ref> [[نجاشی]] او را متهم به [[غلات شیعه|غلو]] می‌کند<ref>{{یادکرد ژورنال | نام خانوادگی = دیاری بیدگلی | نام = محمد تقی|عنوان = جریان شناسی غلو و غالیان در رجال نجاشی| ژورنال = مجله مقالات و بررسیها، دفتر ۷۷ (۱) علوم قرآن| سال = ۱۳۸۴| صفحه = ۴۷ - ۶۶| پیوند = http://www.hadith.net/n382-e2890.html}}</ref><ref>{{یادکرد ژورنال | نام خانوادگی = Modarressi| نام = Hossein| پیوند نویسنده = سید حسین مدرسی طباطبایی| عنوان = Early Debates on the Integrity of the Qur'ān: A Brief Survey| ژورنال = Studia Islamica| ناشر = Maisonneuve & Larose| دوره = | شماره =۷۷ | سال = ۱۹۹۳| صفحه = ۵-۳۹| پیوند = http://www.jstor.org/stable/1595789| زبان = en}}</ref> و دربارهٔ او می‌نویسد: «فاسد المذهب، مضطرب الروایه، لا یعبأبه و قیل انّه کان خطّابیاً و لقد ذکرت له منصفات لایعول علیها»<ref>{{یادکرد کتاب | نام خانوادگی= ابوالعباس احمد بن علی| پیوند نویسنده = نجاشی| عنوان = رجال نجاشی| سال = | ناشر = موسسه النشر الاسلامی التابعه لجماعه المدرسین بقم|مکان = قم| پی‌نوشت = رقم ۱۱۱۲ | صفحه = ۴۱۶| پیوند = http://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/11317}}</ref> کشی به‌طور گسترده روایاتی که در مدح او وارد شده و هم روایاتی که در ذم او می‌باشد رانقل می‌کند و نتیجه گیرینتیجه‌گیری رابرعهدة خواننده می‌گذارد. اما شیخ مفید مفضل را از صالحان می داندمی‌داند و آیت الله خویی نظر شیخ مفید را مقدم می داندمی‌داند و غلو خواندن او را مصداق غلو اصطلاحی کلامی نمی داندنمی‌داند.<ref name="Erfan"/>
 
مفضل سرانجام پس از هشتاد سال عمر در شهر کوفه درگذشت.<ref name="سایت اندیشه قم"/>
 
== آثار ==
# کتاب [[توحید مفضل]]، که نوشتار گفته‌های جعفر صادق است و در آن به مباحث خداشناسی پرداخته و شهرت مفضل بیشتر به دلیل همین کتاب است.
 
.