اوحدالدین کرمانی: تفاوت میان نسخه‌ها

|توضیح تصویر =

|نام اصلی =

|نام دیگر = حامد

|سبک نوشتاری =

|دیوان اشعار =

|تخلص =

'''اوحدالدین حامد بن ابی الفخر''' معروف به '''اوحد کرمانی''' {{تتم||۵۶۱|[[بردسیر]]|۳ شعبان|۶۳۵|[[بغداد]]|ق}} از صوفیان و رباعی‌گویان مشهور ایران در سدهسده‌های ششم و هفتم هجری است.

ویاو در سال ۵۶۱ قمری در شهر [[بردسیر]] از توابع [[کرمان]] زاده شد.<ref>''غزلیات شمس تبریز''، ص ۳۲ (مقدمه)</ref> در جوانی به [[بغداد]] رفت و در آنجا تحصیل کرد و سپس به حلقه مریدان شیخ [[شمس‌الدین سجاسی]] (زنده در ۶۰۶ ق) پیوست و ازو خرقه گرفت. سجاسی مراد و استاد [[شمس تبریزی]] نیز بود. اوحد از [[بغداد]] به ترکیه رفت و در آنجا مریدان بسیار یافت. وی سفرهای بی‌شمار کرد و با عرفای زیادی صحبت داشت. در سال ۶۳۲ ق به بغداد بازگشت و در آن هنگام شیخ شهاب‌الدین سهروردی که شیخ الشیوخ [[بغداد]] بود، درگذشت<ref>این سهروردی را نباید با شیخ [[شهاب‌الدین یحیی سهروردی|شهاب‌الدین سهروردی مقتول]] (۵۴۹ - ۵۷۸۵۴۹–۵۷۸ ق) اشتباه گرفت.</ref> و اوحدالدین بر جنازه او نماز گزارد. [[خلیفه عباسی]] المستنصر او را به مقام شیخ الشیوخی گماشت و به رباط مرزبانیه روانه ساخت. اوحدالدین کرمانی روز دوشنبه سوم شعبان ۶۳۵ ق درگذشت و او را در محله شونیزیه [[بغداد]] به خاک سپردند.

نداری، چرا بر آسمانش نمی‌بینی؟<ref>''مناقب العارفین''، ص ۶۱۶</ref> این اعتراض اشاره به شیوه جمال پرستی اوحدالدین دارد که از مهم‌ترین و بحث انگیزترین مسائل طریقه اوست. [[احمد غزالی]] و [[عین القضات همدانی]] هم بر این عقیده بودند. این طایفه، زیبایی پرستی را موجب تلطیف روح و احساس و تهذیب اخلاق، و صورت زیبا را محل تجلی حق و ظهور معنی می‌دانستند.<ref>''مناقب اوحدالدین کرمانی''، ص ۳۹ - ۴۱۳۹–۴۱ (مقدمه)</ref> این نوع نگرش باعث شد که وی به تهمت [[شاهد بازی]] و اباحی‌گری گرفتار آید. چنان‌که سهروردی یکجا او را بدعتگذار خواند و [[مولوی]] نیز طعن تلخی در کار این شیخ کند.<ref>ایضاً رک. ''مناقب العارفین''، ص ۴۳۹ - ۴۴۰۴۳۹–۴۴۰</ref>

''مناقب اوحدالدین کرمانی'' کتابی است که توسط یکی از مریدان شیخ در قرن هفتم ق نگاشته شده‌است و به ذکر احوال او اختصاص دارد. این کتاب را [[بدیع الزمان فروزانفر]] تصحیح کرده و در سال ۱۳۴۷ منتشر شده‌است...شده‌است…

در پاره‌ای از منابع، مثنوی ''مصباح الارواح'' را به اوحدالدین منسوب ساخته‌اند که [[بدیع الزمان فروزانفر]] با دلایل متقن، ابطال این انتساب را باز نموده‌است.<ref>''مناقب اوحدالدین کرمانی''، ص ۵۰ - ۵۵۵۰–۵۵ (مقدمه)</ref> این مثنوی، از شاعری است به نام شمس‌الدین محمد بردسیری که همدوره و همشهری اوحدالدین بوده‌است.<ref>دربارهدربارهٔ این شمس‌الدین بردسیری بنگرید: ''لباب الالباب''، ص ۲۳۲؛ ''شاعران قدیم کرمان''، ص ۶۳؛ ''مصیبت نامه''، ص ۵۶ - ۶۱۵۶–۶۱ (مقدمه)</ref>

* «اوحدالدین کرمانی». [[سید علی میرافضلی]]، ''دانشنامه زبان و ادب فارسی''، تهران، ۱۳۸۴، ج ۱، ص ۵۷۸ - ۵۸۱۵۷۸–۵۸۱

* ''جنبش زنان آناتولی''. میکاییل بایرام، ترجمه داود وفایی و حجت اللهحجت‌الله جودکی، تهران، ۱۳۸۰

* ''مناقب العارفین''. شمس الدین احمد افلاکی، تصحیح تحسین یازیچی، آنکارا، ۱۹۵۹ - ۱۹۶۱۱۹۵۹–۱۹۶۱

* {{یادکرد خبر | نام=سیدعلی | نام خانوادگی=میرافضلی | پیوند نویسنده=سیدعلی میرافضلی | عنوان=شعرهای توصیفی میرافضلی؛ آماده انتشار/تصحیح جدیدی از رباعیات سنایی و اوحدالدین کرمانی | خبرگزاری=[[ایبنا]] | سال=۱۳۸۸ | ماه=۱ شهریور | پیوند=http://amiralavi.persianblog.ir/post/364/ | پیوند بایگانی=http://www.webcitation.org/6PiJUqlib | تاریخ بایگانی= ۳۰ اردی‌بهشت ۱۳۹۳، ساعت ۱۹:۳۲ | پی‌نوشت =. توضیح: در اصل خبر به اشتباه نوشته استنوشته‌است ۲۲۰۰ رباعی که میرافضلی هنگام بازنشر خبر در وبلاگ شخصی‌اش آن را اصلاح کرده و بدل کرده به ۲۴۰۰ که تعداد درست است.}}