پهلوگیری فضایی: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱:
[[پرونده:Range_finding_from_shuttle_to_ISS.jpg|بندانگشتی| [[کریستوفر کاسیدی]] از یک فاصله یاب برای تعیین فاصله بین [[فضاپیمای اندور|شاتل اندور]] و [[ایستگاه فضایی بین‌المللی|ایفبا]] بهره می برد. |جایگزین=]]
[[پرونده:Gemini_7_in_orbit_-_GPN-2006-000035.jpg|بندانگشتی| ترازیابی جمینی-6 و جمینی-7 |جایگزین=]][[پرونده:Apollo_11_lunar_module.jpg|بندانگشتی| [[ماه‌نشین آپولو|ماه نشین آپولو]] خود را برای ترازیابی به ماژول فرماندهی [[آپولو ۱۱|آپولو-11]] نزدیک می کند. |جایگزین=|راست]][[پرونده:Gemini_8_docking.jpg|بندانگشتی| جمینی-8 برای اولین بار در تاریخ در آستانه اتصال کامل با [[فضاپیمای هدف جمینی-8|فضاپیمای هدف]] خود |جایگزین=|راست]]'''ترازیابی فضایی''' تکنیکی است که طی آن دو [[فضاپیما]] را که امروزه معمولا یکی از آنها [[ایستگاه فضایی|ایستگاه فضایی است]]، برای اتصال به همدیگر در یک [[مدار (سیاره)|مدار]] قرار می دهد. برای رسیدن به یک ترازیابی مناسب، فضاپیماها نیاز به دقتی بسیار بالا در مختصات مکان یابی فضایی و سرعت فضاپیما دارند تا به صورت کامل و امن به یکدیگر متصل شوند. تکنیک ترازیابی ممکن است چه در اتصال و چه در جداسازی فضاپیماها از هم مورد استفاده گیرد. ▼
▲'''ترازیابی فضایی''' تکنیکی است که طی آن دو [[فضاپیما]] را که امروزه معمولا یکی از آنها [[ایستگاه فضایی|ایستگاه فضایی است]]، برای اتصال به همدیگر در یک [[مدار (سیاره)|مدار]] قرار می دهد. برای رسیدن به یک ترازیابی مناسب، فضاپیماها نیاز به دقتی بسیار بالا در مختصات مکان یابی فضایی و سرعت فضاپیما دارند تا به صورت کامل و امن به یکدیگر متصل شوند. تکنیک ترازیابی ممکن است چه در اتصال و چه در جداسازی فضاپیماها از هم مورد استفاده گیرد.
تکنیک ترازیابی همچنین می تواند در مواقع فرود یک فضاپیما بر روی یک [[سیاره]] با جاذبه کم نیز مورد استفاده قرار گیرد.
== نخستین ها ==
نخستین تلاش ها برای ترازیابی فضایی از زمان پروژه های [[پروژه وستوک|وستوک]] شوروی آغاز شد. روس ها با پرتاب چندین فضاپیمای جفت تلاش کردند ترازیابی هایی میان آن ها انجام داده و عملیات اتصال را انجام دهند. اما در آن زمان صنعت نوپای فضایی در ابتدای کار بود و نوآوری های فضایی آن زمان جواب چنین عملیات هایی را نمی داد. با این حال ماموریت های یاد شده ی سازمان فضایی شوروی توانسته بودند به ترازیابی فضایی بین فضاپیماها تا حدودی برسند اما برای اتصال کامل و امن نیاز دقت بسیار بیشتر از این ها بود. [[باز آلدرین]] در سال 1963 پایان نامه دکترای خود را با تمرکز بر تکنیک های ترازیابی فضایی ارائه کرده بود
▲نخستین تلاش ها برای ترازیابی فضایی از زمان پروژه های [[پروژه وستوک|وستوک]] شوروی آغاز شد. روس ها با پرتاب چندین فضاپیمای جفت تلاش کردند ترازیابی هایی میان آن ها انجام داده و عملیات اتصال را انجام دهند. اما در آن زمان صنعت نوپای فضایی در ابتدای کار بود و نوآوری های فضایی آن زمان جواب چنین عملیات هایی را نمی داد. با این حال ماموریت های یاد شده ی سازمان فضایی شوروی توانسته بودند به ترازیابی فضایی بین فضاپیماها تا حدودی برسند اما برای اتصال کامل و امن نیاز دقت بسیار بیشتر از این ها بود. [[باز آلدرین]] در سال 1963 پایان نامه دکترای خود را با تمرکز بر تکنیک های ترازیابی فضایی ارائه کرده بود. [[پرونده:Gemini_8_docking.jpg|بندانگشتی| جمینی-8 برای اولین بار در تاریخ در آستانه اتصال کامل با [[فضاپیمای هدف جمینی-8|فضاپیمای هدف]] خود |جایگزین=|راست]]آمریکایی ها تلاش کردند برای اولین بار و به صورت کاملا متمرکز بر موضوع ترازیابی فضایی، بتوانند در ماموریت [[جمینای ۴|جمینی-4]] به این افتخار دست پیدا کنند که شکست خوردند.
آمریکایی ها تلاش کردند برای اولین بار و به صورت کاملا متمرکز بر موضوع ترازیابی فضایی، بتوانند در ماموریت [[جمینای ۴|جمینی-4]] به این افتخار دست پیدا کنند که شکست خوردند.
اما سرانجام تواستند در تاریخ 15 دسامبر 1965 (24 آذر 1344) [[جمینای ۶-آ|جمینی-6]] را با [[جمینای ۷|جمینی-7]] ترازیابی کنند. اما اتصالی بین فضاپیماها برقرار نشد. فضانورد این عملیات مهم [[والی شیرا]] بود.
| |||