فرانسیسکو گویا: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۳۱:
یک مثال زبده و درجه یک از این زمینه تاریک‌ها ''[[ساتورن پسرش را می‌بلعد]]'' (۱۸۲۰_۱۸۲۳) است.
 
نقاشی ساتورن ([[زحل]]) را در وضعیتی قوز کرده نشان می‌دهد که با وحشیگری در حال بلعیدن بچه‌ای است که در پس زمینه‌ای تاریک قرار دارد. این خدا با با چشم‌هایی از حدقه بیرون زده، موهای جنگلی و آشفته و مشت‌های محکم کرده که از آن‌ها خون می‌چکد بسیار بد سگال و شرور به نظر می‌رسد.
 
با وجود این صحنه نمایان‌گر تعابیر گویا از افسانهٔ قدیمی ساتورن، خدای رومی، خدای کشاورزی، که در اساطیر [[یونان]] به آن [[کرونوس]] می‌گفتند، بوده‌است.