ویکی‌پدیا

آب ژاول: تفاوت میان نسخه‌ها

نمایش تاریخچه به صورت تعاملی
→ تفاوت قدیمی‌ترتفاوت جدیدتر ←
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
دیداریویکی‌متن
خنثی‌سازی ویرایش 27189504 از 31.57.184.43 (بحث)
برچسب: خنثی‌سازی
خط ۶۹:
}}
[[پرونده:Bleach-bottle.jpg|چپ|انگشتدان|165px|یک بطری محتوی آب ژاول]]
'''آب ژاول''' کهاتم تیم مالکه،عخلکه در فارسی به آن '''مایع سفیدکننده''' و '''وایتکتد؟کنتکملخکعغسوایتکس''' نیز گفته می‌شود، محلولی است که برای [[گندزدایی|گندزداییهامکخعکخغق]]، سفیدکردن و بوزدایی به کار می‌رود.<ref>[http://www.mardoman.net/?id=1325&pt=full&sn=articles پورتال مردمان] بازبینی ۱۷ اسفند ۱۳۸۸</ref>
 
== کاربرد ==
آب ژاول را برای [[گندزدایی]] و [[بوزدایی]] به کار می‌برند. از این ماده در [[صنعت]] به عنپدذ،م گختل،خمه6وانعنوان [[رنگ‌زدا]] و [[سفیدکننده]] [[پارچه]] و [[خمیر کاغذ]] استفاده می‌دکنا.متکفشودمی‌شود. در خانه‌ها برایتنکد؟متر مبرای [[ضدعفونی]] کردن و سک؟نام.تلمافیدسفید کردن رخت‌ها به هنگام رختشویی از آب ژاول استفاده می‌کنند. این محلول با نام‌های گوناگون در بازار به فروش می‌رسد.<ref name=shiraz>[http://fdo.sums.ac.ir/icarusplus/export/sites/fdo/moavenat/ghaza/pdf/jawel.pdf دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شیراز] بازبینی ۱۷ اسفند ۱۳۸۸</ref>
 
{{تحقیق؟}}
خط ۷۹:
'''آب ژاول''' یا '''وایتکس''' که مایعی سفید کننده به شمار می‌رود، محلولی است حاوی درصدی از [[سدیم هیپوکلریت]] (NaOCl) محلول در [[آب]]. این نسبت بسته به مصارف مختلف، متفاوت است.<ref name=mashad>[http://www.mums.ac.ir/shares/quaem/eidih1/learn/protocols/11.pdf دانشگاه علوم پزشکی مشهد] بازبینی ۱۷ اسفند ۱۳۸۸</ref><ref name=petro>[http://www.npchse.net/safety/pdf/MSDS/Hydrogen%20peroxide.pdf وب‌گاه مدیریت بهداشت، ایمنی، محیط زیست و کیفیت شرکت ملی صنایع پتروشیمی] بازبینی ۱۷ اسفند ۱۳۸۸</ref>
 
آب ژاول ماده‌ای سمی است. رنگ آن نزدیک به زرد و طعم و بویعحلمتذم.تاگخهبوی آن تند است. خاصیت ضدعفونی‌کننده آب ژاول به دلیل تولید [[کلر]] آزاد می‌باشد. اگر با آب جوش ترکیب شود ناذگمت؟ذگهحجباعثباعث آزاد شدن گاز [[کلر]] می‌شود. چنانچه به اشتباه نوشیده شود باید فوراً شیر نوشید.<ref>فرهنگنامهٔ کودکان و نوجوانان، جلد اول، تهران ۱۳۷۷</ref>
 
== فرایند تولید ==
آب ژاول را از دمیدن گاز [[کلر]] درمحلول [[سدیم هیدروکسید]] تهیه می‌کنند. از جمله آزمایش‌هایی که روی آب ژاول انجام می‌شودکخلعاگخعاکخعلمی‌شود تعیین مقدار «کلر آزاد» و تعیین مقدار NaOH است.<ref name=shiraz /> «کلر آزاد» در اینجا اصطلاح است، چون در اینجا اکسگمذ.م کم کخعاحیدکنندگیاکسیدکنندگی ناشی از یون [[هیپوکلریت]] است نه گاز [[کلر]]. طبق تعریف، «کلر آزاد» یک ترکیتجخگحهغبترکیب سفیدکننپدرمتحعاچحهدهسفیدکننده برابر مقدار [[کلر]]ی است که قدرت اکسیدکنندگی‌اش معادل قدرت هر مول از تر،پذ.متاجخهکیبترکیب موردنظر باشد.<ref>''Shreve's Chemical Process Industries'', McGraw-Hill, 1988, p. 240.</ref>
 
آب ژاول [[محلول ناپایدار|محلولی ناپایدار]] است و در اثر حرارت و نور به تدریج خاصیت خود را از دست می‌دهد.
خط ۸۹:
'''Cl<sub>۲</sub> + NaOH ----> NaClO + NaCl + H<sub>۲</sub>O'''
 
همان‌طور که از واکنش بالا پیداست، چنانچه گاز کلر را در محلول [[سود سوزآور|سود سوزآتوا،متگح.کخور]] وارد کنید، آب ژاول تولید می‌شود. تمامی مخازن و لوله‌های داخل آن م.نگتماچحهلچجخعکهکه برای تولید مایع سفیدکننده بکار می‌روند باید از جنس PVC باشند، زیرا گاز کلر در مرناکمتاکخعلجاورتمجاورت با رطوبت با هر فلزی ترکیب می‌شود؛ و باعث خوردگی آن می‌شود.
 
در داخل مخزن سود را می‌ریزند و از پایین گاز کلر را وارد می‌کنند. میلرکهغگحهر،نتئکدک زنگ کئنذگکتدگمتذگحهاجخمیل ترکیبی گاز کلر با سود بسیار زیاد است، به همین دلیل گاز کلر در خلال زمانی که از ته مخزن به سطح مخز.متذ.متذگاجح با هنمخزن می‌رسد، جذب می‌شود.
 
در اینجاست که هرک تیرچههرچه خروجی گاز کلر از سطح مخزن کمتر باشد نشاندهکنئجخگتخئتئحفکخچلچعحاحهغلگخعزمعککغتندهنشاندهنده این است که واکنش دارد بهحاکنذگهلبه خوبی صورت می‌گیرد.
 
آنچه دجلنارجهعلردر رابطه با تهیه آب ژاول به روش فوق اهمیت دارد، دقت در کنترا عبا خعجخگحهتجعغچحهاجخل،کنترل، به هنگام تولید آن است زیرا چنانچه تزریق کلر قبل از خاتمه عمل متوقف نشود، واکنش برعکس شده و بسرعتگحاگخغاگ ته غکهغا؟کنا.ختد ما عبکحگبسرعت دما بالا می‌ذ.متگهاح6رودمی‌رود و محصول از بین می‌رود. حسگری که اپراتور واحد تولید آب ژاول را در قطع به موقع تزریق گاز کلر یاری می‌متله منمم م.تئجخگفدهدمی‌دهد [[پتانسیل اکسید و احیا|ORP]] نام دارد و بر اساس [[اکسایش]] /کخخذم.تجحهاهشکاهش کار می‌کند.
 
اگر pH به حدود ۱۲/۲ تا ۱۲ برسد واکنش پایان یافته‌است. از آنجائیکه هرچه محیط سردتر باشد واکنش نیز بهتر صورت می‌گیرد بایستی دقتتراکخارخکععدقت شود تا دما از ۴۲ درجه [[سانتیگراد]] بالاتر نرود. در یک تولید نرمال، گاز کلر از حدود ۲۰ درجه شروع شده و در دمای ۴۲ درجه پایان می‌گیرد.
 
== تاریخچه ==
این محلول را [[برتوله]]، کشف کرد و چون نخست در [[محله ژاول]] [[پاریس]] تولید می‌شد، به آب ژاول معروف شد.{{مدرک}}
 
== ممکننتولیدتولید در ایران ==
{{دست اول}}
از آنجا که در ایران این محصول با نام تجاری وایتکس عرضه شده بیشتر با این نام شناخته می‌شود. اگرچه سایر شرکت‌های سازنده آب ژاول از عبارت مایع سفیدکننده استفاده می‌کنند.{{سخ}}
<br />
برای اولین بار این ماده توسط رضا عطارچی تهرانی در ایران با نام وایتکس تولید شد و با این نام به فروش رفت. وی شرکتی تحت عنوان شرکت شیمیایی شمین واقع در علی‌آباد طپانچه از توابع اسلامشهر احداث کرد و با چند نفر کارگر ساده در حوض‌های ابتدایی داخل کارخانه این ماده را به بازار عرضه کردند. مهندس عطارچی در خاطراتش می‌گوید که در آمریکا بودند و برای شستشوی لباس‌های خود به خشکشویی مراجعه کردند و دیدند یک خانم محلولی را در داخل یک ماشین ریخت و رفت و سپس وی به سراغ آن محلول می‌رود و می‌بیند که هیپو کلریت سدیم می‌باشد و از همان‌جا جرقه تولید این ماده در ایران به ذهن وی می‌خورد
در مورد چرایی نام‌گذاری این ماده می‌گوید که اسامی مختلفی در ذهن وی بوده اما با ترکیت دو کلمه وایت و تکس (مخفف تکستایل) به این کلمه رسیدند
این شرکت هنوز در ایران فعال است و با همین برند مشغول فعالیت است و محصولات خود را به تمامی شوینده‌های دیگر نیز با همین برند تعمیم داده‌است.
 
== جستارهای وابسته ==
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/wiki/آب_ژاول»